جهانی‌سازی امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • تمام پیامبران الهی، به دنبال محقق کردن هدف واحدی بودند، همان هدفی که همه دسته‌ها و گروه‌ها و جمعیت‌های بشری را یکجا زیر پرچم پرافتخار مهدی منتظر (ع) جمع می‌کند. خداوند تعالی در قرآن کریم می‌فرماید: ﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ[۱] او همان کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق ارسال کرد، تا علی‌رغم میل مشرکان آن را بر تمام ادیان حاکم گرداند. امام هفتم (ع) ذیل این آیه فرمودند: هنگام قیام مهدی (ع) است که اسلام را بر تمامی ادیان حاکم می‌گرداند[۲].
  • اولین گام برای تحقق دهکده جهانی و جامعه واحد بشری، ایمان آوردن تمام ادیان و پیروان آن‌ها به حضرت مهدی (ع) و جمع شدن آن‌ها زیر پرچمش است؛ چرا که دعوت به اتحاد جهان و جهانیان امری تازه نیست و در تمام ادیان آسمانی و قدیمی می‌توان مسأله‌ای مرتبط‍‌ با آن را یافت و ریشه تفکر اتحاد بشریت را باید در دین ادیان جستجو کرد. و در ثانی حقیقت همه ادیان، دعوت جوامع و ملت‌های بشری به همبستگی و اتحاد زیر پرچم ایمان به خدایی واحد بوده است، افریننده‌ای بی‌همتا و ارزش‌ها و باورها و مسلمات مشترکی که رفتار و منش انسانی را در تمام جهان مستحکم کند. به همین جهت است که تمام ادیان، توقع و انتظار ظهور مهدی (ع) را دارند، و آن زمان که ظهور کند با علائم و نشانه‌هایی که به راحتی شک را از آن‌ها برطرف می‌کند به شخص او ایمان می‌آورند. اری، به همراه او عیسی بن مریم (ع)، خروج می‌کند و پشت سر حضرتش نماز می‌خواند. از امام باقر (ع) نقل شده است: وقتی حضرت مهدی (ع) قیام کند، پرچم رسول خدا، انگشتر سلیمان و سنگ و عصای موسی را ظاهر می‌کند[۳].
  • باز از ایشان نقل کرده‌اند که: وقتی که ده هزار نفر نزد او جمع می‌شوند، هیچ یهودی و مسیحی و هرکه غیر خدا را می‌پرستد باقی نمی‌ماند، جز آن‌که به او ایمان می‌آورد و تصدیقش می‌کند و یگانه امت، امت اسلامی می‌شود[۴].
  • و همچنین: مهدی (ع) را به این دلیل، مهدی نامیده‌اند که به امری مخفی هدایت می‌کند و تورات و انجیل را از زمینی که به آن انطاکیه گویند، در می‌آورد[۵]. حضرت مهدی (ع) در خلال ارتباطات جهانی و توانایی و قدرتش بر یکی کردن روش‌ها و منش‌ها در تمام نقاط‍‌ جهان، جهانی کردن خویش را به ظهور می‌رساند. حضرت صادق (ع) در مورد ندای آسمانی فرمودند: هر قومی به زبان خویش آن صدا و ندا را می‌شنود[۶]. و این در حالی است که زبان، یکی از مشکل‌ترین و جدی‌ترین موانع و سدها در مسیر ارتباطات بشری است که از گفت‌وگوها و ایجاد ارتباطات متقابل ممانعت به عمل آورده و آن‌ها را به جدایی و تفرقه و گوشه‌نشینی سوق می‌دهد.
  • جهان بشری که از بحران‌ها ضربه‌های فراوان خورده است در مسیر جهانی شدن به سمت مخالف تحقق سعادت بشری سیر می‌کند، حال آن‌که بشریت آرزویش عدالت است که از درد فراقش هماره به خود پیچیده است. درخت صبر و تحمل بشریت در این راستا آن زمان که آن امام منتظر، پرچم عدالتش را بر سر ظلم و ستم می‌کوبد به گل خواهد نشست. امام باقر (ع) فرمودند: هرگاه قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان (خدا) می‌کشد و با آن عقل‌های‌شان را کامل می‌کند[۷].
  • پس از تحقق عدالت، امنیت گسترش می‌یابد، جرم و خلاف‌کاری‌ها پنهان و ناپیدا می‌گردد. امام باقر (ع)، درباره امنیت و امان در زمان حضرت مهدی (ع) می‌فرمایند: پیرزنی ضعیف و ناتوان از شرق به سمت غرب (جهان) می‌رود و احدی او را اذیت و آزار نمی‌کند[۸].
  • با از بین بردن مرزها و حدود جغرافیایی، حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) تکامل می‌یابد و موانعی که به دست خود بشر ساخته شده برداشته می‌شود و او به منتهای آرزو و خواسته‌اش که آزادی در عمل و تحریک زندگی و حیاتش می‌باشد، می‌رسد. زمین است که وطن هرانسان در عصر حضرت مهدی (ع) می‌شود.امام صادق (ع) فرمودند: مؤمن در زمان قائم، چنان می‌شود که شخصی که در شرق است برادرش را در غرب می‌بیند و او هم همین‌طور[۹].
  • جامعه بشری به وحدت واقعی که جنگ‌ها، نابسامانی‌ها، بحران‌ها و مشکلات را ریشه‌کن سازد، دست نخواهد یافت مگر این‌که به مسائل اساسی و عوامل واقعی که جمعیت بشری را می‌تواند جمع کند، نظر بیفکند. و شکی نیست که مسائل مادی جز عاملی برای ایجاد اختلاف و جنگ و بهره‌کشی از همدیگر نیست. در حالی که عقل و فطرت عاملی هستند که بشریت را به اصل خویش هدایت می‌کنند و رسیدن به حقیقت وجودی جز با یک رهبری واقعی همانند تکامل عقلی و بازگشت به فطرت و تبری جستن از موانع کشنده ناشی از خودپرستی ممکن نیست که آن هم عصر عدالت، ازادی، امنیت و سعادت یعنی عصر امام منتظر حضرت مهدی (ع) است[۱۰].[۱۱].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره توبه، ۳۳.
  2. منتخب الاثر، ج ۲، ص ۳۵.
  3. غیبة نعمانی، ص ۲۳۸.
  4. نور الابصار، باب ۲، ص ۱۵۵ (به نقل از: امام مهدی از ولادت تا ظهور (ترجمه دکتر فریدونی)، ص ۵۸۷.).
  5. امام مهدی (ع) از ولادت تا ظهور (ترجمه دکتر فریدونی)، ص ۵۸۸ به نقل از عقد الدرر.
  6. همان، ص ۴۴۱ به نقل از: بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.
  7. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.
  8. ینابیع المودّه، ص ۴۲۳.
  9. امام مهدی (ع) از ولادت تا ظهور، ص ۶۵۳ به نقل از: حق الیقین.
  10. نشریه موعود، شماره ۳۳، ص ۴۹.
  11. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۵۶.