حزب الله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از حزب خدا)

مقدمه

حزب خدا، گروه وابسته به خدا. همه آنان که اهل ایمان و عمل صالح و مطیع فرمان خدایند و در راه خدا حاضر به همه گونه فداکاری‌اند، "حزب الله‌"اند. در مقابل آن "حزب الشیطان" است، کسانی که از شیطان پیروی می‌کنند و خود به راه فاسد می‌روند و مردم و جامعه را هم به فساد می‌کشند.

در قرآن از حزب الله و حزب شیطان و ویژگی‌ها و عملکرد آنان سخن به میان آمده است: اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ[۱]؛ لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ[۲].

به مسلمانان راستین حزب الله گفته می‌شود، از آنجا که اسلام ناب در فرهنگ اهل بیت (ع) است، در روایات متعدّدی به پیروان امیرالمؤمنین (ع) حزب الله گفته شده است. پیامبر خدا فرمود: "حزب علی حزب خداست و حزب دشمنان او حزب شیطان است"[۳]. امروز هم به کسانی که خالصانه در مسیر انقلاب اسلامی و اهداف دین و خطّ اسلام و ولایت‌اند، چه در ایران باشند، چه در لبنان و چه در هر جای جهان اسلام حزب الله گفته می‌شود[۴].

منابع

پانویس

  1. «شیطان بر آنان چیرگی یافت و یادکرد خداوند را از یاد آنان برد، آنان حزب شیطانند، آگاه باشید که بی‌گمان حزب شیطان است که (گرویدگان به آن) زیانکارند» سوره مجادله، آیه ۱۹.
  2. «گروهی را نمی‌یابی که با ایمان به خداوند و روز واپسین، با کسانی که با خداوند و پیامبرش مخالفت ورزیده‌اند دوستی ورزند هر چند که آنان پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشانشان باشند؛ آنانند که (خداوند) ایمان را در دلشان برنوشته و با روحی از خویش تأییدشان کرده است و آنان را به بوستان‌هایی درمی‌آورد که از بن آنها جویباران روان است، در آنها جاودانند، خداوند از آنان خرسند است و آنان از وی خرسندند، آنان حزب خداوندند، آگاه باشید که بی‌گمان حزب خداوند است که (گرویدگان به آن) رستگارند» سوره مجادله، آیه ۲۲.
  3. «حِزْبُ عَلِيٍّ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِ حِزْبُ الشَّيْطَانِ»بحارالانوار، ج۴۰، ص۲۸.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.