رمضان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • ماه نهم از ماه‌های قمری است و به قولی، یکی از اسماء خداوند است. بیست و یکم این ماه، حضرت عیسی (ع) به آسمان رفته است. از حضرت مهدی (ع) در پاسخ نامه حمیری آمده که وداع ماه رمضان در شب آخر آن است و اگر احتمال دهی که ماه ناقص باشد، در دو شب، ان را وداع کن[۱]. امام صادق (ع) فرمود: "آن صیحه آسمانی که در ماه رمضان، پیش از ظهور طنین می‌افکند، در شب جمعه، شب ٢٣ ماه رمضان خواهد بود[۲]. در روایات آمده که وقتی سفیانی خروج می‌کند، سی هزار نفر از قبیله کلب با او در ماه رمضان بیعت می‌کنند[۳]. امام صادق (ع) فرمود: "نشانه پدیده‌های ماه رمضان، علامتی است در آسمان که به دنبال آن اختلافی شدید در میان مردمان پدید می‌آید"[۴].
  • در روایات، خسوف ماه در شب اوّل ماه رمضان و کسوف خورشید در پانزدهم آن از نشانه‌های ظهور حضرت مهدی (ع) یاد شده است[۵]. و در برخی، کسوف خورشید در پانزدهم رمضان و خسوف ماه در آخر آن ذکر شده است[۶]. امیر مؤمنان امام علی (ع) فرمود: "از مشاهده سه نشانه منتظر فرج باشید: اختلاف شامیان، پرچم‌های سیاه از خراسان، و صیحه آسمانی در ماه رمضان[۷][۸].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. معارف و معاریف، ج ۵، ص ۷۰۱.
  2. غیبة طوسی، ص ۲۷۴؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۴.
  3. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۸۳.
  4. همان، ص ۸۳۹.
  5. ارشاد مفید، ص ۳۳۸؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸.
  6. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۴۳.
  7. غیبة نعمانی، ص ۱۳۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۹ و ۲۸۵؛ منتخب الاثر، ص ۲۲۰.
  8. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۶۸.