صله با امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • از وظایف مؤمن منتظر، صله با آن حضرت به وسیله مال و دارایی دنیا است. منظور از صله در این‌جا، عطا و بخششی است که فرد، برای جلب توجهات معنوی امام(ع) تقدیم می‌کند و همان هدیه‌ای است که صرفا جهت خشنودی و سرور امام(ع) اهدا می‌شود. هرکس به اندازه توانایی و امکانات خود، مقداری از مال و دارایی خود را به آن حضرت اختصاص می‌دهد و به او اهدا می‌کند. در زمان ظهور آن حضرت، این مال به خود حضرت تقدیم می‌گردد، اما در عصر غیبت، صله امام(ع) باید در اموری که مرضی‌ آن حضرت است به کار گرفته شود. (البته به قصد و نیت صله آن حضرت) مثلاً آن مال صرف چاپ کتب ارزنده یا صرف مجالس و محافل ذکر و یاد آن حضرت گردد. امام صادق (ع) می‌فرماید: "یک درهم که با آن، با امام(ع) صله می‌شود، بهتر است از دو میلیون درهم که در سایر کارهای نیک، جز صله امام صرف می‌شود"[۱]. و امام کاظم (ع) می‌فرمایند: "هرکس نمی‌تواند با ما صله نماید، پس با دوستان صالح ما صله کند که ثواب صله برای او نوشته می‌شود"[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کافی، ج ۱، ص ۵۳۸.
  2. کامل الزیارات، ص ۳۱۹.
  3. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۵۵.