عمود نور

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۳۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از زیرشاخه‌های مجاری علم معصوم و مرتبط با بحث نور الهی است. "نور الهی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

عمود نور یا همان "مصباحی از نور" یا "مناری از نور" یکی از مجاری علم و آگاهی امام است.

چیستی عمود نور

  • ذیل آیۀ ﴿تَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَ عَدْلاً[۱] روایات متعدد با تعابیر مختلفى مانند عمود من نور، منار من نور، مصباح من نور، عمود من السماء، بیان شده است.[۲] که همگی به موضوع عمود نور و رابطۀ آن با علم امام پرداخته‌اند.
  • روایات ذیل این عناوین، همگی در یک نکته اشتراک و اتحاد دارند و آن ارتباط عمود یا منار یا مصباح نور با اعمال بندگان و خلایق است. به تعبیر دیگر، به طور قطع می‌توان ادعا نمود روایات، از آگاهی امام نسبت به کنش، رفتار و اعمال انسان‌ها خبر می دهند. از این رو ثمره و نتیجۀ وجود عمود نور برای امام، مشاهده و توان دیدن اعمال انسان‌هاست.[۳] یعنی علم به اعمال از‌ طریق‌ مشاهده است، نه گزارش.[۴] به کمک این ستونِ نوریِ سداد آور و توفیق بخش است که امام معصوم (ع) از ایمان و نفاق پنهان در سینه‌ها آگاه می‌شود. زیرا به واسطۀ آن نور، باطن چون ظاهر برای او آشکار می‌گردد، بدون آن که حجابی در کار باشد. از این رو حضرت رضا (ع) در نامه‌ای برای بعضی از یارانش چنین نوشت:[۵] «هنگامی که مردم را می‌بینیم، آن‌ها را با حقیقت ایمان یا حقیقت نفاق می‌شناسیم.»[۶]

منبع علم بودن عمود نور برای امام

  • از جمله منابع علم امام(ع) بر اساس روایات، بهره‌مندى از عمود و نور الهى است؛[۷] چنانکه هر وقت خواسته باشند از غیب آگاهى یابند، به سبب قدرت و اذنى که خداوند به آنها داده است، هرچه را بخواهند براى آنها روشن می‌گردد.[۸] در روایتی آمده است: «روزى امیرمؤمنان (ع) فرمودند: «از بالاى آسمان‌ها و از زیر زمین‌ها از من سؤال نمایید تا شما را آگاه نمایم. در این میان یکى برخاست و گفت: "الآن جبرئیل کجاست؟" پس آن حضرت نظرى به آسمان و نظرى به زمین انداخت و به مشرق و مغرب توجه نمود و به سؤال‌کننده فرمود: "به خدا سوگند! تو جبرئیل هستى". پس از آن او را ندیدند.»[۹]

روایات عمود نور

  • برخی روایات دربارۀ عمود نور عبارتند از:
  1. محمد بن مروان مى‌گوید از امام صادق(ع) شنیدم حضرت فرمودند:[۱۰] «امام در همان زمانی که در شکم مادر است، گفت‌وگوها را مى‌شنود و وقتى به دنیا مى‌آید، بین دو کتفش نوشته شده است: «وَ تَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَ عَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» سپس وقتى زمام امر به دست او بیفتد، خداوند عمودى از نور برایش قرار مى‌دهد و با آن نور آنچه را اهل هر شهرى عمل مى‌کنند، مى‌بیند.»[۱۱]
  2. در روایت دیگرى امام صادق (ع) فرمودند:[۱۲] «زمانى که [امام] پاى به دنیا بگذارد به وسیله حکمت مزین مى‌گردد و براى او چراغى قرار داده مى‌شود تا با آن کارهاى بندگان را مى‌بیند.»[۱۳]
  3. صالح بن سهل نقل مى‌کند:[۱۴] نزد امام صادق (ع) نشسته بودیم حضرت فرمودند ای صالح بن سهل خداوند در میان خودش و امام ستونى از نور قرار داده است، خداوند از این طریق به امام مى‌نگرد و امام نیز از این طریق به پروردگارش مى‌نگرد و هنگامى که بخواهد چیزى را بداند، در آن ستون نور نظر مى‌افکند و از آن آگاه مى‌شود.[۱۵] و ... .[۱۶]

مراد از عمود نور در روایات

  • اینکه منظور از نور الهی در این روایات چیست، معلوم نیست. ولى بعضى از راویان، نور الهى را به "ملک" تعبیر کرده‌اند:[۱۷] محمد بن عبسى بن عبید مى‌گوید: من و ابن‌فضال نشسته بودیم، یونس وارد شد و گفت: من خدمت امام رضا (ع) رسیدم و به او گفتم: قربان شما شوم! مردم درباره عمود، سخن بسیار گفته‌اند. امام به من فرمود: اى یونس! نظر تو درباره آن چیست؟ نظرت این است، یک عمود آهنى است که براى صاحب تو برافرازند؟! عرض کردم: نمى‌دانم. فرمود: عمود، فرشته‌اى است که بر هر شهرى گماشته شده است و خدا به وسیله او کردار آن شهرها را مى‌رساند.»[۱۸]
  • بنابراین اگر منظور از نور الهى، ملک یا روح‌القدس باشد، نمی‌توان آن را منبع جداگانه‌اى براى علم امام دانست. بلکه همان القای روح القدس است.[۱۹] به عبارتی دیگر عمود نور امری جدا از امام نیست؛ بلکه ویژگی و توانی در امام است که خداوند آنرا برای احتجاج بر خلقش برای امام فراهم نموده است؛ مانند روایتی که پس از اشاره به وجود منار نور می‌فرماید: «فَبِهَذَا يَحْتَجُ‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ خَلْقِه»[۲۰] علامه مجلسی ذیل این روایت، ضمیر اشاره منفصل "هذا" را به خود امام برمی‌گرداند و صحیح هم همین است.[۲۱] با توجه به این جملیه، اگر منار یا عمود نور را امری جدا از امام بدانیم، احتجاج الهی به امام صحیح نخواهد بود.[۲۲] علامۀ مجلسی می گوید:[۲۳] "نامیده شدن ملک با عنوان عمود، استعاره است؛ گویی ملک عمودی از نور است که امام در آن نظر می‌کند. همچنین ممکن است این تشبیه به این دلیل صورت گرفته که اعتماد امام در کشف امور، به ملک است.[۲۴]
  • در مجموع آنچه از روایات به دست می آید، دو چیز است:
  1. این ستون نور، به طور مستقل، منبع علم نیست؛ بلکه تمثیلی برای منبع الهامی علم امام(ع) است که هرگاه خداوند بخواهد، با آن، امام را آگاه می‌کند.[۲۵] یعنی بر اساس برخی از روایات، عمود نور امری جداپذیر از امام نیست، بلکه ویژگی و توانایی در امام است که خداوند آنرا برای احتجاج بر خلقش برای امام فراهم کرده است.[۲۶]
  2. اما برخی روایات دیگر عمود نور را در کنار روح قدسی و مخصوص امام معرفی نموده اند[۲۷] مانند: امام رضا (ع) فرمودند:[۲۸] «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ أَيَّدَنَا بِرُوحٍ مِنْهُ مُقَدَّسَةٍ مُطَهَّرَةٍ لَيْسَتْ بِمَلَكٍ لَمْ تَكُنْ مَعَ أَحَدٍ مِمَّنْ مَضَى إِلَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ وَ هِيَ مَعَ الْأَئِمَّةِ مِنَّا تُسَدِّدُهُمْ وَ تُوَفِّقُهُمْ وَ هُوَ عَمُودٌ مِنْ‏ نُورٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل»[۲۹]
  3. ثمره و نتیجۀ وجود عمود نور برای امام، مشاهده و توان دیدن اعمال انسان‌هاست. تعابیری مانند: "یعرف به الضمیر"، "یشرف به علی اهل الارض"، "کل ما احتاج الیه لدلاله اطلع علیه"، "لا یستر منها شیء" و ... توهم مشاهده صرف بدون آگاهی و علم از حقیقت اعمال و نیت ها را باطل می نماید.[۳۰]

پرسش‌های وابسته

منابع

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سورۀ انعام، آیۀ ١١۵
  2. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶؛ شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴
  3. ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴
  4. ر.ک. هاشمی، سید علی، شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه، ص ۸۷
  5. مسند الإمام الرضا(ع)؛ ج ۱، کتاب الإمامه؛ ص ۱۵۶، ح ۲۲۶
  6. ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، قرآن کریم از منظر امام رضا، مرکز اطلاع رسانی غدیر
  7. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶؛ شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴؛ گنجی، حسین، امام‌شناسی ۱ (کتاب)امام شناسی، ج ۱، ص ۱۵۸؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۴ ـ ۶۸
  8. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶؛ رحمان ستایش، محمد کاظم، شهیدی، روح الله، بازشناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم، ص ۱۲۱؛ نقوی، سید انیس‌الحسن، علم غیب ائمه معصومین، ص ۴۰ ـ ۴۱
  9. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶؛ الفضائل، شاذان بن جبرئیل القمى، ص ٩٨ و بحار الانوار، ج ٣٩، ص ١٠٨
  10. کلینی، محمد بن یعقوب، کافى، ج ١، ص ٣٨٧
  11. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶
  12. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص ۵۶۴
  13. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶
  14. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص ۴۶٠؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ٢۶، ص ١٣۵؛ خویی، میرزا حبیب الله، منهاج البراعه، ج ۵، ص ٢٠٠
  15. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶
  16. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴ ـ ۱۴۶؛ شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴؛ نادم، محمد حسن، افتخاری، سید ابراهیم، منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۰؛ امام‌خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه ؟؟؟؛ عرفانی، محمدنظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۹۰؛ افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسه‌ای شئون امامت در مکتب قم و بغداد، ص ۷۱؛ گنجی، حسین، امام‌شناسی ۱ (کتاب)امام شناسی، ج ۱، ص ۱۵۸؛ نقوی، سید انیس‌الحسن، علم غیب ائمه معصومین، ص ۴۰ ـ ۴۱
  17. ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴
  18. کلینی، محمد بن یعقوب، کافى، ج ١، ص ٣٨٧
  19. ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴
  20. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ١، ص ٣٨٧
  21. مازندرانی، شرح اصول الکافی، ج ۶، ص ۳۶۰
  22. ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴
  23. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول، ج ۴، ص ۲۶۸
  24. ر.ک. شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن، فصلنامۀ امامت پژوهی، ش ۶، ص ۱۸۳ ـ ۱۸۴
  25. ر.ک. نادم، محمد حسن، افتخاری، سید ابراهیم، منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۰
  26. ر.ک. رضوی، رسول، شاکر، محمد تقی، چیستی عمود نور، مجلۀ علوم حدیث، ش ۶۳، ص ۴۲
  27. ر.ک. رضوی، رسول، شاکر، محمد تقی، چیستی عمود نور، مجلۀ علوم حدیث، ش ۶۳، ص ۴۲
  28. ابن بابویه، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، ج ۲، ص ۲۰۰
  29. ر.ک. رضوی، رسول، شاکر، محمد تقی، چیستی عمود نور، مجلۀ علوم حدیث، ش ۶۳، ص ۴۲
  30. ر.ک. رضوی، رسول، شاکر، محمد تقی، چیستی عمود نور، مجلۀ علوم حدیث، ش ۶۳، ص ۴۲