ماء معین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • "ماء معین" از القاب حضرت مهدی (ع) و به‌معنای آب روان در زمین است[۱]. در قرآن آمده است: ﴿قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ[۲]؛ بگو اگر آب‌های سرزمین شما فرو رفت، چه کسی برای شما آب روان می‌آورد؟ از امام رضا (ع) درباره این آیه سئوال شد، حضرت فرمودند: "مَاؤُكُمْ أَبْوَابُكُمْ" که مراد از آن امامان هستند که هر کدام ابواب الهی بین او و خلق اویند[۳]. اگر هرکدام از این درهای رحمت الهی بسته شود، سرچشمه حیات معنوی انسان بسته می‌شود. امام محمد باقر (ع) نیز در تأویل آیه محل بحث می‌فرماید: این آیه درباره امام قائم (ع) نازل شده است. می‌گوید: اگر امامتان از شما غایب گردد و ندانید کجاست چه کسی برای شما امام می‌فرستد که اخبار زمین و آسمان و حلال و حرام خدا را برای شما بیاورد. سپس فرمود: سوگند به خدا، تأویل این آیه نیامده و سرانجام خواهد آمد[۴].
  • در روایتی است که عمار از پیامبر اکرم (ص) سؤال کرد که مهدی کیست‌؟ حضرت فرمودند: ای عمار! خداوند تبارک و تعالی با من پیمان بسته که از صلب حسین، نه امام بیرون آورد، و نهمین آن‌ها از مردم پنهان می‌شود. سپس همین آیه را تلاوت کردند و فرمودند: غیبتی طولانی دارد، به‌گونه‌ای که گروهی از عقیده‌شان برمی‌گردند و گروه دیگر ثابت‌قدم می‌مانند. پس وقتی آخر الزمان شود، خروج کند و دنیا را پر از قسط‍‌ و عدل می‌کند، همان‌طور که از ظلم و جور پر شده است. بنابراین ظاهر آیه مربوط‍‌ به آب جاری است که مایه حیات موجودات زنده است و باطن آیه مربوط‍‌ به امام علم و عدالت جهان‌گستر اوست که آن نیز مایه حیات جامعه انسانی است[۵].
  • اما وجه تشبیه آب به امامان معصوم این است که همان‌طور که آب رحمت الهی و مایه حیات مادی انسان‌ها است و بدون آب نمی‌توان زندگی کرد، امامان معصوم نیز رحمت خداوند و وسیله‌ای برای وجود حیات روحانی انسان‌ها و سلامت جامعه‌اند. به همین جهت در حدیثی است که ابو حمزه از امام صادق (ع) سؤال کرد: آیا زمین بدون امام باقی می‌ماند؟ حضرت فرمود: اگر زمین بدون امام باشد، آن را فرو می‌برد[۶]. آب وسیله‌ای برای زدودن پلیدی‌های درونی و شرک و جهل و گناه‌اند. آب با فرورفتن در زمین در آن ذخیره می‌شود تا با برنامه‌ریزی دقیق موجودات زنده از آن بهره‌مند شوند. حضرت مهدی (ع)، نیز با غیبت خود ذخیره‌ای برای جهانیان است تا با ظهور خود در موقع مناسب، دنیا با بهره‌گیری از وجودشان، راه تکامل و معنویت را پیش بگیرد و مردم به سعادت برسند.
  • البته باید توجه داشت که آب پنهان در زمین، بدون تلاش و تحمل رنج و زحمت به دست نمی‌آید. هرگاه انسان احساس تشنگی کند و در زمین، آبی برای آشامیدن نیابد، برای رسیدن به آب‌های زیرزمینی به حفر چاه و قنات می‌پردازد. ظهور حضرت مهدی (ع) نیز زمانی تحقق می‌یابد که مردم مشتاق عدالت شوند و با تلاش خود مقدمات آن را فراهم کنند. در این میان فقط‍‌ مؤمنان واقعی هستند که فقدان وجود آن حضرت را احساس می‌کنند و تشنه وصال اویند. همچنان‌که امام رضا (ع) می‌فرماید: چه بسیارند مؤمنان اندوهگین و بسیار تشنه که هنگام فقدان آن آب روان غمناک هستند[۷][۸].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. نجم الثاقب، باب دوم.
  2. سوره ملک، ۳۰.
  3. بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۰۰.
  4. تفسیر نور الثقلین، ج ۵، ص ۳۸۷.
  5. تفسیر نمونه، ج ۲۴، ص ۳۶۰.
  6. کافی، ج ۱، ص ۱۷۹.
  7. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹.
  8. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۰۸.