کتاب آسمانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

کتاب‌های مقدسی که از سوی خداوند بر پیامبران الهی وحی شده و دربردارنده احکام دین و مقررات شرع و قوانین الهی و موضوعات هدایت و اندرز به مردم است؛ مانند: قرآن، تورات، انجیل، صُحُف، زبور. این کتاب‌ها چون از سوی خداست، "کتاب آسمانی" نام دارد. ایمان به کتب آسمانی لازم است. البته برخی از آنها مثل تورات و انجیل دستخوش تحریف شده و بعضی مثل قرآن، مصون از تحریف است. به یهودیان و مسیحیان که به تورات و انجیل عقیده دارند، "اهل کتاب" گویند.

در قرآن کریم، بارها به آنچه که بر پیامبر خدا (ص) یا انبیای پیشین نازل شده، "کتاب" گفته شده است: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ...[۱]؛ ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً...[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاده و کتابی که پیش از آن فرود آورده است ایمان بیاورید؛ سوره نساء، آیه ۱۳۶.
  2. سپس به موسی کتاب دادیم تا (نعمت را) بر آنکه نیکی کرده است تمام کنیم و برای روشن داشتن هر چیز و برای رهنمون و بخشایش باشد؛ سوره انعام، آیه ۱۵۴.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.