رفاه در عصر ظهور

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یکی از برنامه‌های الهی حضرت مهدی (ع)، رفاه همگانی و آباد ساختن جهان انسانی است. او خواهد آمد تا به برکت وجودش، همه جمعیت روی زمین از رفاه و آبادانی برخوردار شوند. در این زمینه روایات بسیاری از وجود مقدس رسول خدا (ص) و سایر پیشوایان معصوم (ع) رسیده است که ما در این‌جا به ذکر چند حدیث بسنده می‌کنیم. پیامبر (ص) می‌فرماید: "امّت من در زمان حضرت مهدی (ع) آن‌چنان از نعمت الهی بهره‌مند می‌شوند که هرگز نظیر آن دیده نشده است. اسمان باران رحمتش را سیل‌آسا بر آن‌ها فرومی‌ریزد، زمین چیزی از گیاهانش را باقی نمی‌گذارد، جز این‌که آن را می‌رویاند، در آن روز ثروت بر روی هم انباشته می‌شود، هر کسی که بیاید و بگوید: ای مهدی! به من عطا کن، می‌فرماید: بگیر!" [۱]. و حضرتش در ضمن حدیث دیگری می‌فرماید: "ساکنان آسمان و زمین از او راضی و خشنود می‌شوند، مال را به‌طور مساوی بین آن‌ها تقسیم می‌کند، قلوب امّت محمّد (ص) را پر از بی‌نیازی می‌نماید و عدالتش همگان را فرامی‌گیرد"[۲]. امام باقر (ع) می‌فرماید: "راه‌های اصلی را توسعه می‌دهد، بالکن‌هایی که به داخل راه‌ها آمده از بین می‌برد. ناودان‌هایی را که به کوچه‌ها می‌ریزد برمی‌دارد، هیچ بدعتی نمی‌ماند مگر این‌که آن را از بین می‌برد، و هیچ سنّت نیکی نمی‌ماند جز این‌که آن را برپا می‌دارد"[۳].
  • امام صادق (ع) نیز فرمود: "صله رحم به جای آورید و با همدیگر نیکی و مهربانی کنید. سوگند به خدایی که دانه را شکافت و انسان را آفرید، روزی خواهد رسید که یک نفر از شما نتواند محلّی را پیدا کند که دینار یا درهمی از مال خودش را در آن‌جا به مصرف برساند[۴]. و در حدیث دیگری آمده است که فرمود: "هنگامی که حضرت قائم (ع) قیام کند، به عدالت رفتار خواهد نمود... و به حکم حضرت داود و محمد (ص) در میان مردم داوری خواهد کرد و در آن هنگام زمین گنجینه‌های خود را آشکار خواهد ساخت و برکات خود را بیرون خواهد فرستاد. در آن زمان، انسان برای صدقات و مبرّات خود، جایی پیدا نمی‌کند، زیرا بی‌نیازی همه مؤمنان را فرا می‌گیرد[۵]. در روایات، سخن از کثرت مال، وفور نعمت‌ها، باران‌های پیاپی، سبکباری و رهایی از بارهای سنگین زندگی[۶]، آسودگی از رنج طلب کردن و نیافتن، ادای قرض تمام مقروضین و ادای دین تمام صاحبان دین[۷] و آبادی همه خرابی‌ها است[۸].
  • از مجموع این احادیث استفاده می‌شود که در روزگار شکوهمند حضرت مهدی (ع)، همگان از نعمت‌های الهی برخوردار می‌شوند، و حق هر صاحب حقی به او می‌رسد و سرانجام امنیت و آرامش در تمام جهان گسترده می‌شود و همگان در رفاه و آسایش کامل زندگی می‌کنند و حتی درندگان نیز به همدیگر اذیت و آزار نخواهند رسانید[۹].
  • بحث رفاه عمومی در هنگام ظهور حضرت، در کتاب هندوها[۱۰] و تورات[۱۱] و انجیل[۱۲] نیز آمده است[۱۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. فتن، ابن حماد، ص ۲۵۳؛ عقد الدرر، ص ۱۹۵.
  2. کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۶۱؛ مسند احمد، ج ۳، ص ۴۲۷.
  3. ارشاد مفید، ص ۳۶۵؛ بشارة الاسلام، ص ۲۵۸؛ غیبة طوسی، ص ۲۸۳.
  4. غیبة نعمانی، ص ۱۵۰.
  5. ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۸۴؛ اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۹۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۸.
  6. همان، ص ۱۲۳.
  7. همان، ج ۵۲، ص ۳۹۰.
  8. کمال الدین، ص ۳۳۱.
  9. ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۳۲۶.
  10. بشارات عهدین، ص ۲۷۲.
  11. کتاب مقدس، اشعیای نبی، ص ۱۰۴۶.
  12. کتاب مقدس، انجیل متی، ص ۴۴.
  13. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۶۵.