قادیانیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • قادیانیه یا احمدیه مذهب جدیدی است که به میرزا غلام احمد خان قادیانی منسوب است. وی حدود سال ۱۲۵۵ ق "۱۸۳۹ م" در قادیان، متولد شد. و سال ۱۹۰۸ م، درگذشت[۱]. او که مؤسس فرقه احمدیه یا قادیانیه شمرده می‌‏شود، اهل پنجاب پاکستان بود.
  • غلام احمد خان قادیانی، حدود چهل سالگی کتاب مذهبی خود را که "براهین احمدیه" نام دارد منتشر کرد که با استقبال مردم روبه‏ رو شد. حدود پنجاه سالگی به دعوت بشارت خود پرداخت و ادعا کرد از جانب خدا به او وحی می‌‏رسد و اجازه دارد بیعت بپذیرد. در سال ۱۰۹۴ م خود را مسیح، مهدی موعود و تاراکریشنا خواند[۲].
  • او در اصول، با اعتقادهای اسلامی موافق بود؛ ولی به جمع بین مسیحیت و مهدویت اعتقاد داشت و خود را مهدی موعود و مظهر عیسی و حضرت محمد می‌‏دانست. در نظر غلام احمد خان قادیانی، حضرت عیسی(ع) پس از خاک‏سپاری از گور برون آمد؛ در کشمیر اقامت گزید و در ۱۲۰ سالگی در شهر سری‏نگر وفات یافت.
  • غلام احمد خان قادیانی، جهاد با شمشیر را حتی بر ضد دشمنان اسلام حرام می‏‌دانست و مسالمت و صلح را شعار خود می‏‌شمرد. بدین ‏سبب طرفدار دولت بریتانیا شد و به تدریج پیروانش در لاهور، ایالت پنجاب و ربوه فزونی یافتند. آن‏ها بیمارستان و مدرسه‌‏های بسیاری پدید آوردند و با کارهایی چنین، شمار طرفداران خویش را فزونی بخشیدند. پس از مرگ غلام احمد خان قادیانی، پیروانش به تدریج به فرقه‌‏های گوناگون تقسیم شدند[۳][۴].

احمدیه در موعودنامه

  • یکی از فرق مبتدعه است که میرزا غلام احمد قادیانی آن را بنیان نهاد. وی دعوی نمود که مهدی موعود و مظهر رجعت، مسیح است. سپس در روز چهارم مارس ۱۸۸۹ م ادعا کرد که وحی بر او نازل شده و پیامبر است. چون مردی عالم و زباندان بود، جمعی از مردم قادیان به او گرویدند و با او بیعت کردند. پیروان این مذهب تازه را قادیانی یا میرزائی و به‌طوری که خودشان می‌نویسند "احمدی" نام نهادند. بعدها این فرقه، دو گروه شدند که مجموع پیروان مذهب احمدی از دو گروه، از یک میلیون متجاوز است که بیشتر در پنجاب و بمبئی و افغانستان و عربستان و ایران و مصر سکونت دارند[۵][۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۸
  2. ر.ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۹
  3. ر.ک: شهرستانی، ملل و نحل، ملحقات آخر جلد دوم
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۳۴۴ - ۳۴۵.
  5. معارف و معاریف، ج ۱، ص ۶۰۷.
  6. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۱.