آل مراد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • نام قبیله‌ای که هانی بن عروه، بزرگ و رئیس آن در کوفه بود. هانی هر گاه ندا می‌داد، چهار هزار مسلح و هشت هزار پیاده تحت فرمانش جمع می‌شدند. وقتی هانی را برای گردن زدن به بازار کوفه بردند، هانی آل مراد را صدا کرد، ولی کسی از بیم جان خـویش بـه حمـایتش برنخاسـت[۱] هـانی در ایـام حضـور مسـلم بـن عقیـل در کوفه، میزبان او بود، و پیشاز مسلم دستگیر و شهید شد[۲]

منابع

پانویس

  1. مروج الذهب، ج ۳ ص ۵۹
  2. ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۳.