ابو غالب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • "احمد بن محمد بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین بن سنس شیبانی" معروف به ابو غالب، یکی از افراد خاندان معروف آل اعین و از غیر نژاد عرب بود. شیخ طوسی در فهرست می‌گوید: ابو غالب زراری از بکیریون بود و بکیریون زراریان‌اند و تا زمان ابی محمد (ع) به بکیری معروف بودند تا توقیعی از ابی محمد (ع) صادر شد و در آن، نام او ابوطاهر زراری آمده بود. عبارت توقیع این بود فاما الزراری رعاه الله. از این پس این خاندان خود را زراری خواندند.
  • ابو غالب در روزگار خویش، شیخ اصحاب امامیه و استاد و فقیه آنان بود و او را کتبی است از جمله کتاب التاریخ و ادعیه السفر، الافضال و مناسک الحج الکبیر و... وی در سال ۳۶۸ درگذشت و قبر او در نجف اشرف است. ابو غالب، در زمان غیبت صغری، با سفراء اختصاص داشته است[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۱، ص ۴۶۵
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷.