إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از اثبات الوصیه)
إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب (ع)
زبانعربی
نویسندهعلی بن حسین مسعودی
موضوعامامت، اهل بیت (ع)، امام علی (ع)
مذهبشیعه
ناشر[[:رده:انتشارات * انتشارات ان‍ص‍اری‍ان‌ (قم، ایران ۱۴۱۷ق‌، ۱۹۹۶م‌، ۱۳۷۵ش)
تعداد صفحه۲۷۹
شابک‭۹۶۴-۴۳۸-۴۸۶-۵
شماره ملی‭م‌۷۷-۱۸۵۹۸

إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب (ع) کتابی است که با زبان عربی به اثبات وصایت و جانشینی امیر المؤمنین (ع) از رسول خدا (ص) و امامت امامان (ع) می‌پردازد. این کتاب اثر علی بن حسین مسعودی است و دو انتشاراتی: انتشارات ان‍ص‍اری‍ان‌ (ایران) و انتشارات دار الاضواء (لبنان) نشر آن را به عهده داشته‌اند.

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «بنا به اهمیت اعتقاد به وصایت و وصی بودن امیر المؤمنین (ع)، شماری از عالمان شیعه برای اثبات این مسألۀ اعتقادی، کتاب‌های فراوان نوشته‌اند که برخی از آنها با عنوان "اثبات الوصیّه" است. از جمله می‌توان از "اثبات الوصیۀ" علی بن حسین مسعودی، احمد بن رمیح، هشام بن حکم، سیّد هاشم بحرانی، علامه حلی و شیخ صدوق) یاد کرد[۱][۲].

کتاب "اثبات الوصیه" موضوعات تاریخی، اعتقادی و... را دربر دارد. ابتدا به بیان جنود عقل و جهل، خلق جن و انس و سجود ملائکه پرداخته است. آن‌گاه، جریان‌های تاریخی را از هبوط‍‌ آدم، رسالت انبیاء الهی و مردان بزرگ، تا ولادت پیامبر اکرم (ص) به بحث می‌گذارد. از نظر تاریخی در محدوده تاریخ ائمه (ع)، جریان‌هایی که در عصر هرامامی اتفاق افتاده، شیوه برخورد آنان با حاکمان زمان و عکس‌العمل‌های حاکمان را به رشته تحریر در می‌آورد. در پایان، امامت امام عصر (ع) را از زبان مخبران صادق اثبات می‌کند و موضوعاتی را به شرح زیر، در باب امامت امام دوازدهم و مسأله غیبت وی، به بوته بررسی می‌نهد: امام زمان فرزند کیست‌؟ ویژگی‌های حضرت، انتظار فرج، نشانه‌های ظهور، مقابله حضرت به هنگام ظهور با ستمکاران[۳] و...[۴].

نویسنده بعد از اشاره به برخی روایات که بر لزوم امامت تأکید دارند به شرح مختصری از زندگی پیامبران که جانشین یکدیگر می‌شدند پرداخته و بعد از زندگی پیامبر اسلام (ص) نیز زندگی جانشینان وی یعنی امامان دوازده‌گانه را شرح داده است و روایاتی درباره نصوص امامت و مناقب و فضایل آنان نقل کرده است. این کتاب به طور خلاصه یک دوره تاریخ پیامبران، امامان، پادشاهان و خلفای معاصر آنان را در بردارد.

هدف مؤلف آن بوده که تسلسل جانشینی را در میان پیامبران گذشته اثبات و به امیرالمؤمنین (ع) و امامان (ع) پس از او متصل نماید. بدین جهت شرحی از زندگی پیامبران از آدم تا خاتم همراه جانشینان آنان ارائه می‌دهد».

فهرست کتاب

بخش اول: ارتباط و اتصال پیامبران و حجت‌های خداوند بر روی زمین از حضرت آدم (ع) تا حضرت محمد (ص)

  • تبیین جنود و سربازان عقل و جنود جهل و نادانی؛
  • سربازان عقل؛
  • سربازان جهل؛
  • شروع خلقت و آفرینش؛
  • فرود آمدن حضرت آدم (ع)؛
  • هبة الله حضرت شیث بن آدم؛
  • ریسان (أنوش) فرزند هبة الله؛
  • قینان (أمحوق) فرزند ریسان؛
  • حیلث فرزند قینان؛
  • غنمیشا فرزند الحیلث؛
  • أخنوخ یا (هرمس) که همان جناب إدریس بن غنمیشا می‌باشد؛
  • برد فرزند أخنوخ؛
  • أخنوخ فرزند برد فرزند أخنوخ؛
  • متوشلخ فرزند اخنوخ؛
  • لمک (که همان ارفخشد می‌باشد) فرزند متوشلخ؛
  • نوح فرزند ارفخشد؛
  • سام فرزند نوح؛
  • ارفخشد فرزند سام؛
  • شالح فرزند ارفخشد؛
  • هود فرزند شالح؛
  • فالغ فرزند هود؛
  • یروغ فرزند فالغ؛
  • نوش فرزند امین؛
  • صاروغ فرزند یروغ؛
  • تاجور فرزند صاروغ؛
  • تارخ فرزند تاجور؛
  • إبراهیم فرزند تارخ؛
  • إسماعیل فرزند إبراهیم؛
  • اسحاق فرزند إبراهیم؛
  • یعقوب فرزند اسحاق؛
  • یوسف فرزند یعقوب؛
  • ببرز فرزند لاوی فرزند یعقوب؛
  • أحرب فرزند ببرز فرزند لاوی؛
  • میتاح فرزند أحرب؛
  • عاق فرزند میتاح؛
  • خیام فرزند عاق؛
  • مادوم فرزند خیام؛
  • شعیب فرزند نابت فرزند إبراهیم؛
  • یوشع فرزند نون فرزند افرائیم فرزند یوسف؛
  • فینحاس فرزند یوشع؛
  • بشیر فرزند فینحاس؛
  • جبرئیل فرزند بشیر؛
  • ابلث فرزند جبرئیل؛
  • أحمر فرزند ابلث؛
  • محتان فرزند أحمر؛
  • عوق فرزند محتان؛
  • طالوت از فرزندان بنیامین فرزند یعقوب؛
  • داوود؛
  • سلیمان فرزند داوود؛
  • آصف فرزند برخیا؛
  • صفورا فرزند آصف؛
  • مبنه فرزند صفورا؛
  • هندوا فرزند مبنه؛
  • أسفرا فرزند هندوا؛
  • رامین فرزند أسفرا؛
  • اسحاق فرزند رامین؛
  • ایم فرزند اسحاق؛
  • زکریا فرزند ایم؛
  • یسابغ؛
  • روبیل فرزند الیسابغ؛
  • حضرت مسیح عیسی فرزند مریم؛
  • شمعون؛
  • یحیی فرزند زکریا؛
  • دانیال؛
  • مکیخا فرزند دانیال؛
  • انشوا فرزند مکیخا؛
  • رشیخا فرزند انشوا؛
  • نسطورس فرزند رشیخا؛
  • مرعید فرزند نسطورس؛
  • بحیرا؛
  • منذر فرزند شمعون؛
  • سلمة فرزند منذر؛
  • برزة فرزند سلمة؛
  • أبی فرزند برزة؛
  • دوس فرزند أبی؛
  • أسید فرزند دوس؛
  • هوف؛
  • یحیی فرزند هوف.

بخش دوم: ارتباط حجت‌های خداوند بر روی زمین و اوصیا از سرورمان حضرت محمد (ص) تا ولادت حضرت مهدی (ع) با یکدیگر

دربارهٔ پدیدآورنده

علی بن حسین مسعودی
علی بن حسین مسعودی (متولد ۲۸۰ ق بابل عراق؛ متوفای ۳۴۶ ق)، تاریخ‌نگار و جغرافی‌دان سده چهارم هجری قمری، تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: عبدالله بن جعفر حمیری، ابو جعفر محمّد بن یعقوب کلینی، محمّد بن عمرو کاتب، محمّد بن جریر طبری، حسن بن موسی نوبختی، سنان بن ثابت بن قره، ابوالحسن بن ابی بشیر اشعری، ابوالقاسم بلخی به اتمام رساند. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «اخبار الزمان و من ابادة الحدثان من الامم الماضیة و الاجیال الخالیه و الممالک الدّاثرة»، «الکتاب الاوسط»، «مروج الذهب»، «ذخائرالعلوم و ما کان فی سالف الدّهور»، «التنبیه و الاشراف»، «المقالات فی اصول الدّیانات»، «سرّالحیاة»، «الصّفوة فی الامامة» «إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب» و «حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النّبی» برخی از این آثار است[۵].

پانویس

  1. الذریعه، ج ۱ ص ۱۱۰
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۰.
  3. چشم‌به‌راه مهدى، ص۴۵۵.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۹.
  5. وبگاه فرهیختگان تمدن شیعی

دریافت متن

طرح جلد دیگر کتاب