احتجاج امام

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

احتجاج امام بحث علمی و آوردن حجت و دلیل برای اثبات یا ردّ یک مطلب، احتجاج است و در تاریخ و فرهنگ بشری همیشه بوده است و آنچه ادعا را بر کرسی قبول می‌نشاند و مدّعی را ثابت می‌کند، قوّت دلیل و صحّت حجّت و برهان است.[۱]

مقدمه

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۵.
  2. ر. ک: الغدیر، ج ۱
  3. کفایة الخصام، ج ۱ ص ۲۶۵
  4. بحار الأنوار، ج ۹ و ۱۰(کتاب الاحتجاج)، همچنین ج ۲۹
  5. از جمله ر. ک: مواقف الشیعه۳ جلد، علی احمدی میانجی، مناظرات فی الامامه، عبد اللّه الحسین، شبهای پیشاور، سلطان الواعظین، الاستبصار۹ جلدی، علی الکورانی
  6. الاحتجاج، طبرسی، ج ۱، مقدمه (ص ۳)
  7. در این زمینه ر. ک: آفات علم از نویسنده، ص ۲۵۱(جدال و مراء)، المحجّة البیضاء، ج ۱ ص ۹۸ باب چهارم (مناظره و آداب و شروط و آفات آن)، بحار الانوار، ج ۲ ص ۱۲۴(باب تجویز مجادله و نهی از مراء)، نیز ج ۹ و ۱۰ (شامل احتجاجات)
  8. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۵.