اهل بیت و تأویل قرآن (مقاله)
| اهل بیت (ع) و تأویل قرآن | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید حسین تقوی |
| موضوع | اهل بیت و تأویل قرآن |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | ماهنامه معرفت |
| وابسته به | مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | آبان ۱۳۸۲ |
| شماره | ۷۱ |
| تعداد صفحات | ۱۴ |
| شماره صفحات | از صفحه ۳۵ تا ۴۸ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
اهل بیت (ع) و تأویل قرآن عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی دانش تأویل و اینکه این نوع آگاهی در اختیار همگان نیست می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۴ صفحه‌ای به قلم سید حسین تقوی نگاشته شده و در ماهنامه معرفت (شماره ۷۱، آبان ۱۳۸۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «از این‌رو، آبشخور چنین دانشی را باید در آموزه‌های وحیانی جست‌وجو نمود و دانش تأویل به این مفاد (مقوله امور غیبی) همان گونه که در خطبه اشباح نهج البلاغه نیز به آن اشاره شده است، بیانگر آن است که این نوع آگاهی در اختیار همگان نیست و کسی را یارای تفسیر باطنی قرآن نخواهد بود: ای پرسشگر، به آنچه درباره صفات خدا در قرآن و سنت پیامبر (ص) و امامان (ع) آمده است، بسنده کن و غیر آن را رها کن. مخاطب سخن، امام (ع) و یا موضوع حکم، اهل بیت نمی‌باشند، بلکه منظور از راسخان در علم کسانی هستند که ادعای رسوخ در علم دارند؛ همانند ابن عباس و دیگران که شعار "انا من الراسخون" سر دادند؛ چرا که حضرت به آنان تأکید نمود: در تأویل، که از مقوله امور غیبی است، وارد نشوند و در برابر تفسیر غیبی، به عجز و ناتوانی خود اعتراف نمایند؛ بلکه اگر رسوخی در علم دارند و اگر هم در مقوله تأویل سخن می‌گویند، از تأویلی سخن بگویند که دانش آن را در اختیار دارند و قواعد آن را نیز آموخته‌اند، اما آن‌گونه تأویلی که در حوزه اسرار نهان قرار دارد، آنان نه شایستگی علمی‌اش را دارند و نه مجاز به آنان می‌باشند».[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- تفسیر باطنی و تأویل قرآن:
- تأویل یا تطبیق موهن؛
- نقد و بررسی؛
- پی نوشت‌ها.[۱].
دربارهٔ پدیدآورنده
