تبیان (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
تبیان
زبانفارسی
نویسندهامام خمینی
تحقیق یا تدوینفروغ‌السادات رحیم‌پور
موضوعامامت، ولایت
مذهبشیعه
ناشرانتشارات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
محل نشرتهران، ایران

تبیان، مجموعه‌ای است چهل و سه جلدی که با زبان فارسی به تبیین موضوعات مختلف دینی از منظر امام خمینی می‌پردازد. این مجموعه اثر پژوهشگران مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی می‌باشد که انتشارات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «تبیان مجموعه آثاری است که در هر مجلد از آن مواضع و رهنمودهای حضرت امام خمینی درباره موضوع خاص، گردآوری و منتشر شده است. هدف از انتشار مجموعه فیش‌های موضوعی آثار امام (تبیان) تسهیل در دسترسی به آرا و اندیشه‌های حضرت امام پیرامون موضوعات گوناگون است. به همین منظور محققین در گروه‌های معارف اسلامی و علوم اجتماعی معاونت پژوهشی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، با تحلیل محتوای آثار حضرت امام شامل: صحیفه امام، تآلیفات و تقریرات امام، و فیش برداری از مجموعه‌های مذکور، منابع مناسبی را در موضوعات گوناگون تهیه و استخراج نموده‌اند».[۱]

مباحث جلدهای کتاب

مجلّدات فوق شامل مباحثی در مورد: انتخابات و مجلس، قیام عاشورا، فلسطین، اسلام ناب، صدور انقلاب، جایگاه زن، ایثار و شهادت، سیمای معصومین، قرآن کتاب هدایت، دانشگاه و دانشگاهیان، وحدت، جوانان، عدل الهی، تعلیم و تربیت، جهان اسلام، تاریخ معاصر ایران، امر به معروف و نهی از منکر، قضا و قضاوت، تبلیغات (هنر رسانه)، جنگ و دفاع، دفاع مقدس (جنگ تحمیلی)، خودباوری و خودکفایی، خودباختگی و خودباوری، آزادی، روابط بین‌الملل و سیاست خارجی، بسیج، معاد، استکبار جهانی و شیطان بزرگ، سپاه پاسداران، قومیت و ملیت و اندیشه فراملی، جایگاه مردم در نظام اسلامی، تحولات اجتماعی و انقلاب اسلامی، اقشار اجتماعی، نهادهای انقلاب اسلامی، اسلام ناب و... می‌باشد.[۱]

دربارهٔ پدیدآورنده

سید روح الله موسوی خمینی (پدیدآورنده)

سید روح‌الله موسوی خمینی یا سید روح‌الله مصطفوی (۱۲۸۱ ش، خمین - ۱۳۶۸ ش، تهران) مشهور به امام خمینی، رهبر انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ش و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، از نام‌آورترین مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم هجری. او جز فقه و اصول در فلسفه اسلامی و عرفان نظری نیز صاحب نظر و دارای آثار متعددی بود که «مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة»، «آداب الصلاة»، «مناهج الوصول إلی علم الأصول»، «کتاب البیع»، «تحریر الوسیلة» و «ولایت فقیه» از مهم‌ترین آنها به شمار می‌روند. در دوران تدریس در قم در مدرسه فیضیه جلسات درس اخلاق برپا می‌کرد. در تمام عمر زندگی ساده و زاهدانه‌ای داشت. در دوران مرجعیت که ساکن نجف بود و نیز در ده سال آخر عمر که رهبر جمهوری اسلامی بود در جماران، در خانه‌ای محقر زندگی می‌کرد.

نهضت اسلامی او برعلیه رژیم سلطه در ایران بر اساس آموزه‌های حدیثی و فقهی ولایت مطلقه فقیه بنا نهاد و این نظریه فقهی ـ سیاسی مبتنی بر باورهای شیعی را بسط و گسترش داد.

پانویس