حب امام علی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از حب علی)

حب علی مودت اهل بیت (ع) و دوستی با خاندان پیامبر اسلام (ص)، که اجر رسالت قرار داده شده، هم نشانۀ حق‌شناسی نسبت به رسول خدا و اهل بیت است، هم عامل رشد و کمال انسان در دنیا، هم موجب رستگاری و فلاح در آخرت است. محبّت اهل بیت، شاخص ایمان است و بغض آنان، نشانۀ کفر و نفاق است. حبّ علی (ع) ویژگی برتری در این میان دارد و معیار تشیّع و محک صدق در ایمان است و عشق و محبت نسبت به علی یعنی عشق به همۀ فضیلت‌ها، خوبی‌ها، ارزش‌ها و انسانیت‌ها. چون علی (ع) محبوب خداست، پس محبّ خدا باید دوستدار علی (ع) هم باشد، چون این دو محبّت در راستای هم‌اند[۱].

مقدمه

پیامبر خدا (ص): خداوند عز و جل درباره علی به من سفارش کرد. گفتم: پروردگارا! آن سفارش را برایم روشن ساز. فرمود: "بشنو". گفتم: می‌شنوم. آن گاه فرمود: "به درستی که علی، پرچم هدایت، پیشوای اولیای من، و روشنگر راه فرمان‌بُرداران من است و او کلمه‌ای است که پرهیزگاران را به پیروی و همراهی آن، فرمان داده‌ام. هر کس او را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر کس او را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است. علی را به این سخنان، بشارت بده"[۱۰].

پیامبر خدا (ص): هر کس علی را دوست بدارد، به یقین مرا دوست داشته است و هر کس علی را دشمن بدارد، به یقین مرا دشمن داشته است[۱۱].

پیامبر خدا (ص): ای علی! کسی که گمان می‌کند مرا دوست دارد، و [لی‌] با تو دشمنی‌ می‌ورزد، دروغ می‌گوید[۱۲].

پیامبر خدا (ص): جبرئیل (ع)، نزد من آمد و گفت: "خداوند به تو فرمان می‌دهد که علی را دوست بداری و به محبت و ولایت او امر نمایی. به درستی که به دوستداران علی، فقط به خاطر محبتشان به او، بهشت جاودانه می‌بخشم و دشمنان او و روی‌گردانان از ولایتش را فقط به خاطر دشمنی با او و ترک ولایت او، داخل جهنم می‌گردانم"[۱۳].

پیامبر خدا (ص): ولایت علی بن ابی طالب، ولایت خداست و دوست داشتنش عبادت خدا[۱۴].

پیامبر خدا (ص): کسی که دوست دارد به ریسمان محکم الهی در آویزد، به دوستی علی و خاندان من چنگ زند[۱۵].

پیامبر خدا (ص): سرلوحه اعمال مؤمن، دوست داشتن علی بن ابی طالب است[۱۶].[۱۷]

حب امام علی(ع)

چرا باید علی(ع) را دوست داشت؟

این پرسش ممکن است به ظاهر ساده نماید. چگونه می‌توان ابر مردی را که در اوج فضیلت‌های انسانی است، دوست نداشت؟ ولی با نگاهی به آیات و روایاتی که در این‌باره رسیده‌اند، روشن می‌شود که موضوع دوستی علی و اهل‌بیت(ع) بسیار فراتر از مسائل عاطفی و نکوداشت صاحبان فضیلت‌ها و بزرگی‌ها است. منابع موجود، منزلت و آثاری برای این موضوع بر می‌شمارند که شایسته درنگ بسیارند که مهم‌ترین آنها عبارتند از آنچه در زیر می‌آید.[۱۸]

مسیر هدایت

محبت امام علی و اهل‌بیت(ع) وسیله‌ای برای راه‌یابی به حق و هدایت است. رشته محبت است که مردم را به امام علی(ع) پیوند می‌زند و از سخنان و تعالیم و سیره و روش وی بهره‌مند می‌سازد و به قرب الهی می‌کشاند. عشق و محبت پاکان و اولیای حق انسان‌ساز است و عامل بسیار ارزنده‌ای برای تربیت و حرکت روح‌ها و زیر و رو شدن روحیه‌ها[۱۹].[۲۰]

بزرگداشت ارزش‌ها و ارزشمداران

عقل و فطرت انسانی، زیبایی‌ها را دوست می‌دارد و زشتی‌ها را دشمن. علی(ع) حسی زیبا و تحسین برانگیز و محبت آفرین در نهادهای پاک می‌آفریند و این خود موجب رواج زیبایی‌ها و ارزش‌ها است.[۲۱]

اسلام مجسم و اسوه بودن علی(ع)

علی(ع) انسانی است که اسلام را در خود مجسم کرده و حجت خدا بر مردمان است. او اسلام را به‌درستی شناخته و صادقانه بدان تن در داده است. مردم از کسانی که نه تنها در گفتار، بلکه در کردار به حق تن در می‌دهند، بسیار تأثیرپذیرند و هر چه محبت و عشق آدمی به حق و حق‌مداران بیشتر شود، زمینه حق‌پذیری و سرمشق‌گیری و همسانی عملی‌اش فزون‌تر می‌شود که محب راستین مطیع راستین نیز هست.[۲۲]

امامت و رهبری علی(ع)

پیامبر اسلام(ص) برای اینکه جنبش آسمانی و انسانی خویش را پس از خود تداوم بخشد، با اراده الهی، امام علی(ع) را از کودکی در آغوش تربیت گرفت و در سال‌هایی بسیار او را، از حیث علم و عمل و... برای رهبری جامعه اسلامی آماده ساخت. اینکه روایات فرمان می‌دهند مردمان از علی(ع) پیروی کنند و به هیچ روی کینه او را به دل راه ندهند، برای آن است که کوشش‌های رسول خدا(ص) بی‌اثر نماند و بر باد نرود. احادیثی که پس از این درباره حب امام علی(ع) نقل می‌کنیم، بر این حقیقت گواهند.[۲۳]

آثار حب علی(ع)

پیش از این به مهم‌ترین پیامدهای دوستی علی(ع) اشارت کردیم. اینک می‌کوشیم هر یک را به پژوهش نهیم و به قدر مجال مقاله، از آنها سخن گوییم.

سعادت

طبرانی از فاطمه زهرا(س) نقل کرده است: رسول خدا(ص) روز عرفه در عرفات خطاب به حاجیان فرمود: «بی‌گمان خداوند به شما مباهات می‌کند و شما و علی(ع) را از بخشایش و آمرزش خویش بهره‌مند می‌سازد. من فرستاده خدایم و در کار خویش ملاحظه خویشانم را نمی‌کنم. این جبرئیل است که مرا خبر می‌دهد: سعادتمند راستین کسی است که علی را آن‌گاه که زنده است و آنگاه که از جهان می‌رود، دوست بدارد و بدبخت راستین کسی است که علی را... دشمن می‌دارد»[۲۴]. احمد بن حنبل نیز همین حدیث را با اندکی تفاوت از امام حسین(ع) به نقل از فاطمه زهرا(س) آورده است[۲۵].[۲۶]

نابودی گناهان

پیامبر می‌فرماید: «محبت علی گناهان را می‌بلعد؛ چنان‌که آتش هیزم را»[۲۷]. و در این باره روایاتی دیگر نیز هست که می‌گذریم[۲۸]. پرسشی که در این جا رخ می‌نماید، این است که چگونه محبت و دوستی امام علی(ع) موجب از میان رفتن گناهان است. آیا این محبت باعث می‌شود که گناهان انسان به سنجش میزان الهی در نیایند؟ آیا روایت «حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حَسَنَةٌ لَا تَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ»[۲۹] [=دوستی علی بن ابی طالب، حسنه‌ای است که در کنارش هیچ گناهی بر انسان اثر نمی‌گذارد] امان‌نامه‌ای برای شیعیان و دوستان علی(ع) است تا به هر گناهی تن دهند و از عقاب الهی ایمن مانند؟ بهترین پاسخ برای این پرسش شعری است منسوب به امام جعفر صادق(ع): تَعْصِي الْإِلَهَ وَ أَنْتَ تُظْهِرُ حُبَّهُ *** هَذَا لَعَمْرُكَ فِي الْفِعَالِ بَدِيعٌ لَوْ كَانَ حُبُّكَ صَادِقاً لَأَطَعْتَهُ *** إِنَّ الْمُحِبَّ لِمَنْ أَحَبَّ مُطِيعٌ[۳۰].[۳۱]

راحتی مرگ

پیامبر به علی(ع) می‌فرماید: «این تو را بس که دوست‌دارت، نه حسرتی دارد به هنگام مرگ و نه وحشتی در قبر و نه نگرانی در قیامت»[۳۲]. در حدیثی دیگر به نقل از ابن عباس آمده است: «به پیامبر گفتم: ای رسول خدا، آیا برای آتش دوزخ جواز عبوری هست؟ فرمود: آری. پرسیدم: چیست؟ فرمود: «حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ‌»[۳۳].[۳۴]

همنشینی با پیامبر در بهشت

دوست داشتن امیرمؤمنان(ع) نه تنها انسان را به بهشت می‌رساند، بلکه مقام محب را چونان مقام پیامبر در بهشت بالا می‌برد. در این باره به حدیثی می‌نگریم که ترمذی و احمد بن حنبل نقل کرده‌اند: رسول خدا(ص) دست حسن و حسین(ع) را گرفت و فرمود: «هر کس مرا و این دو و پدر و مادرشان را دوست بدارد، در قیامت با من و در رتبه من است»[۳۵].[۳۶]

برکات دوست داشتن امام علی

پیامبر خدا (ص): کسی که علی را دوست داشت، هدایت شد و کسی که او را دشمن داشت، گم‌راه شد[۳۷]. پیامبر خدا (ص)‌- خطاب به علی (ع)-: آگاه باش که هر کس تو را دوست بدارد، آرامش و ایمانْ او را فرا می‌گیرد و هر کس با تو دشمنی ورزد، خداوندْ او را به مرگ جاهلی می‌میراند و مؤاخذه خواهد شد، هر چند به آیین اسلامْ عمل کرده باشد[۳۸].

پیامبر خدا (ص): هر کس علی را دوست بدارد، خداوند، نماز، روزه، شب زنده‌داری او را می‌پذیرد و دعایش را مستجاب می‌گرداند[۳۹]. پیامبر خدا (ص): ای علی! چنانچه فردی آن گونه نماز بگزارد و روزه بدارد که به سان مَشک کهنه [، چروکیده و نحیف‌] گردد، با این حال، نماز و روزه‌اش سودی نمی‌بخشد، مگر به واسطه دوست داشتنِ شما[۴۰]. پیامبر خدا (ص): دوست داشتن علی بن ابی طالب، گناهان را از بین می‌برد، همان گونه که آتشْ هیزم را[۴۱].

پیامبر خدا (ص)‌- به علی (ع)-: همین [فضیلت‌] برای تو بس که دوستدار تو در لحظه مرگش افسوس، در قبرش وحشت، و در روز رستاخیزْ بیم نخواهد داشت[۴۲]. امام صادق (ع): به خدا سوگند، هیچ میرنده‌ای با مهر علی (ع) نمی‌میرد، مگر آنکه او را در خوشایندترین جایگاه‌ها می‌بیند و به خدا سوگند، هیچ میرنده‌ای با کینه علی (ع) نمی‌میرد، مگر آنکه او را در ناخوشایندترین موقعیت‌ها می‌بیند[۴۳].

پیامبر خدا (ص): هر کاری [در قیامت‌] اجازه‌ای نیاز دارد و اجازه عبور از صراط، دوست داشتن علی بن ابی طالب است[۴۴]. پیامبر خدا (ص): دوست داشتن علی، رهایی از آتش است[۴۵]. پیامبر خدا (ص): به درستی که بهشت، مشتاق دوستداران علی است و پرتوهای بهشت برای آنان افزوده می‌شود، در حالی که آنان، هنوز در دنیا هستند و وارد بهشت نشده‌اند[۴۶].

امام علی (ع): پیامبر خدا، دست حسن و حسین (ع) را گرفت و فرمود: "کسی که من و این دو نفر و پدر و مادر این دو را دوست بدارد، در روز قیامت با من در یک جایگاه است[۴۷].[۴۸]

بغض امام علی(ع)

جستارهای وابسته

  1. آخرین خطبه امام علی
  2. شهادت آرزوی امام علی
  3. پدر امام علی
  4. از ذو قار تا بصره‌
  5. ازدواج امام علی
  6. امارت امام علی در حدیث
  7. امامت امام علی در حدیث
  8. انواع دانش‌های امام علی
  9. انگیزه‌های دشمنی با امام علی
  10. ایثار امام علی در شب هجرت
  11. بازگشت خورشید برای امام علی
  12. اقدامات امام علی در جنگ بدر
  13. بیعت با امام علی
  14. اقدامات امام علی در جنگ تبوک
  15. ترور امام علی
  16. توطئه برای ترور امام علی
  17. جایگاه علمی امام علی
  18. اقدامات امام علی در جنگ احد
  19. اقدامات امام علی در جنگ بنی قریظه
  20. اقدامات امام علی در جنگ بنی نضیر
  21. اقدامات امام علی در جنگ حنین
  22. خبر دادن پیامبر از شهادت علی
  23. خلافت امام علی در حدیث
  24. اقدامات امام علی در جنگ خندق
  25. اقدامات امام علی در جنگ خیبر
  26. داوری‌های امام علی
  27. دشمنان امام علی
  28. دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی
  29. دلایل تنهایی امام علی
  30. حب امام علی
  31. رویارویی امام علی با ناکثین
  32. زیان‌های دشمنی با امام علی
  33. سیاست‌های اجتماعی امام علی
  34. سیاست‌های اداری امام علی
  35. سیاست‌های اقتصادی امام علی
  36. سیاست‌های امنیتی امام علی
  37. سیاست‌های جنگی امام علی
  38. سیاست‌های حکومتی امام علی
  39. سیاست‌های فرهنگی امام علی
  40. سیاست‌های قضایی امام علی
  41. سیمای امام علی
  42. شکست بت‌ها توسط امام علی
  43. شکایت امام علی از نافرمانی یارانش
  44. عصمت امام علی در حدیث
  45. علم امام علی در حدیث
  46. امام علی از زبان اهل بیت
  47. امام علی از زبان دشمنانش
  48. امام علی از زبان قرآن
  49. امام علی از زبان همسران پیامبر
  50. امام علی از زبان پیامبر
  51. امام علی از زبان یارانش
  52. امام علی از زبان یاران پیامبر
  53. امام علی از زبان خودش
  54. غلو در دوست داشتن امام علی
  55. اقدامات امام علی در ماجرای فتح مکه
  56. فرزندان امام علی
  57. لقب‌های امام علی
  58. مأموریت امام علی
  59. محبوبیت امام علی
  60. محدودیت‌های امام علی در انتخاب کارگزاران
  61. هشدار امام علی به یارانش درباره نافرمانی
  62. نافرمانی سپاه امام علی
  63. نام‌های امام علی
  64. نسب امام علی
  65. نیرنگ‌های دشمنان امام علی
  66. هدایت امام علی در حدیث
  67. وراثت امام علی در حدیث
  68. وصایت امام علی در حدیث
  69. ولادت امام علی
  70. ولایت امام علی در حدیث
  71. ویژگی‌های اخلاقی امام علی
  72. ویژگی‌های اعتقادی امام علی
  73. ویژگی‌های امام علی
  74. ویژگی‌های جنگی امام علی
  75. ویژگی‌های دشمنان امام علی
  76. ویژگی‌های دوستداران امام علی
  77. ویژگی‌های سیاسی امام علی
  78. ویژگی‌های عملی امام علی
  79. پذیرفته شدن دعاهای امام علی
  80. پرورش امام علی
  81. پس از شهادت امام علی
  82. پیشگویی امام علی
  83. کارگزاران امام علی
  84. کنیه‌های امام علی
  85. کین‌ورزی به امام علی
  86. یاران امام علی
  87. یاری خواستن امام علی از کوفیان‌
  88. یوم‌الدار

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۹۹.
  2. ر. ک: بحار الأنوار، ج ۳۸
  3. ر. ک: بحار الأنوار، ج ۳۴۸
  4. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۱ ص ۱۸۷
  5. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۱ ص ۱۹۴
  6. ر. ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱۱ ص ۱۷۹ تا ۲۳۷
  7. بحار الأنوار، ج ۲۷ ص ۱۴۲، احقاق الحق، ج ۷ ص ۲۴۸
  8. ر. ک: دانشنامۀ امام علی، ج ۳ ص ۲۴۱ مقالۀ حبّ امام علی
  9. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۹۹.
  10. «رسول الله (ص): إن اللهَ تَعالی‌ عَهِدَ إلَی عَهداً فی عَلِی، فَقُلتُ: یا رَب بینهُ لی، فَقالَ: اسمَع، فَقُلتُ: سَمِعتُ، فَقالَ: إن عَلِیاً رایةُ الهُدی‌، وإمامُ أولِیائی، ونورُ مَن أطاعَنی، وهُوَ الکلِمَةُ التی ألزَمتُهَا المُتقینَ، مَن أحَبهُ أحَبنی ومَن أبغَضَهُ أبغَضَنی، فَبَشرهُ بِذلِک» (حلیة الأولیاء، ج ۱، ص ۶۶).
  11. «عنه (ص): مَن أحَب عَلِیاً فَقَد أحَبنی، ومَن أبغَضَ عَلِیاً فَقَد أبغَضَنی» (المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۱۴۱، ح ۴۶۴۸).
  12. «الإمام علی (ص): یا عَلِی، کذَبَ مَن زَعَمَ أنهُ یحِبنی ویبغِضُک» (تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۲۶۸، ح ۸۷۹۶).
  13. «عنه (ص): أتانی جُبرَئیلُ فَقالَ: إن اللهَ یأمُرُک أن تُحِب عَلِیاً وأن تَأمُرَ بِحُبهِ ووَلایتِهِ، فَإِنی مُعطٍ أحِباءَ عَلِی الجَنةَ خُلداً بِحُبهِم إیاهُ، ومُدخِلٌ أعداءَهُ والتارِکینَ وَلایتَهُ النارَ جَزاءً بِعَداوَتِهِم إیاهُ وتَرکهِم وَلایتَهُ» (الاصول الستة عشر، ص ۶۲).
  14. «عنه (ص): وَلایةُ عَلِی بنِ أبی طالِبٍ (ع) وَلایةُ اللهِ، وحُبهُ عِبادَةُ اللهِ» (بشارة المصطفی، ص ۱۶).
  15. «عنه (ص): مَن أحَب أن یتَمَسک بِالعُروَةِ الوُثقی‌ فَلیتَمَسک بِحُب عَلِی وأهلِ بَیتی» (عیون أخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۵۸، ح ۲۱۶).
  16. «عنه (ص): عُنوانُ صَحیفَةِ المُؤمِنِ حُب عَلِی بنِ أبی طالِبٍ» (بشارة المصطفی، ص ۱۵۴).
  17. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۷۶۸.
  18. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۴۷.
  19. ر.ک: مطهری، مرتضی، ولاءها و ولایت‌ها، ص۳۸.
  20. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۴۷.
  21. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۴۷.
  22. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۴۷.
  23. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۴۷.
  24. طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۴۱۵، ح۱۰۲۶.
  25. احمد بن حنبل، فضائل الصحابه، ج۲، ص۶۵۸، ح۱۱۲۱.
  26. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۵۶.
  27. ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۱۳، ص۵۲، ح۳۰۴۸.
  28. ر.ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۱۱، ص۲۰۲.
  29. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۱۱، ص۲۰۳-۲۰۲.
  30. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۷، ص۲۴؛ ج۷، ص۱۵؛ ج۷۸، ص۱۷۴.
  31. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۵۶.
  32. خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۰۲، ح۱۷۵۶.
  33. خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۶۱، ح۱۲۰۳؛ تاریخ مدینه دمشق، ج۴۲، ص۲۴۴، ح۸۷۶۲.
  34. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۵۷.
  35. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج۱۱، ص۲۱۳، به نقل از سنن الترمذی، ج۵، ص۶۴۱ و ابن حنبل، المسند، ج۱، ص۱۶۸.
  36. طباطبایی نژاد، سید محمود، مقاله «حب امام علی»، دانشنامه امام علی ج۳ ص ۲۵۷.
  37. «رسول الله (ص): مَن أحَب عَلِیاً فَقَدِ اهتَدی‌، ومَن أبغَضَهُ فَقَدِ اعتَدی‌» (جامع الأخبار، ص ۵۴، ح ۶۵).
  38. «عنه (ص)- لِعَلِی (ع)-: ألا مَن أحَبک حَف بِالأَمنِ وَالإیمانِ، ومَن أبغَضَک أماتَهُ اللهُ میتَةَ الجاهِلِیةِ، وحوسِبَ بِعَمَلِهِ فِی الإِسلامِ» (المعجم الکبیر، ج ۱۱، ص ۶۳، ح ۱۱۰۹۲).
  39. «عنه (ص): مَن أحَب عَلِیاً قَبِلَ اللهُ مِنهُ صَلاتَهُ وصِیامَهُ وقِیامَهُ، وَاستَجابَ دُعاءَهُ» (المناقب، خوارزمی، ص ۷۲، ح ۵۱).
  40. «عنه (ص): یا عَلِی، وَاللهِ لَو أن رَجُلًا صَلی‌ وصامَ حَتی‌ یصیرَ کالشن البالی، إذاً ما نَفَعَ صَلاتُهُ وصَومُهُ إلابِحُبکم» (کفایة الأثر، ص ۷۱).
  41. «رسول الله (ص): حُب عَلِی بنِ أبی طالِبٍ یأکلُ السیئاتِ کما تَأکلُ النارُ الحَطَبَ» (تاریخ بغداد، ج ۴، ص ۱۹۵ ش ۱۸۸۵).
  42. «عنه (ص)- لِعَلِی (ع)-: حَسبُک، ما لِمُحِبک حَسرَةٌ عِندَ مَوتِهِ، ولا وَحشَةٌ فی قَبرِهِ، ولا فَزَعٌ یومَ القِیامَةِ» (تاریخ بغداد، ج ۴، ص ۱۰۲ ش ۱۷۵۶).
  43. «الإمام الصادق (ع): وَاللهِ لا یهلِک هالِک عَلی‌ حُب عَلِی (ع) إلارَآهُ فی أحَب المَواطِنِ إلَیهِ، وَاللهِ لا یهلِک هالِک عَلی‌ بُغضِ عَلِی (ع) إلارَآهُ فی أبغَضِ المَواطِنِ إلَیهِ» (الأمالی، طوسی، ص ۱۶۴، ح ۲۷۳).
  44. «رسول الله (ص): لِکل شَی‌ءٍ جَوازٌ، وجَوازٌ الصراطِ حُب عَلِی بنِ أبی طالِبٍ» (المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج ۲، ص ۱۵۶).
  45. «عنه (ص): حُب عَلِی بَراءَةٌ مِنَ النارِ» (الفردوس، ج ۲، ص ۱۴۲، ح ۲۷۲۳).
  46. «عنه (ص): إن الجَنةَ لَتَشتاقُ لِأَحِباءِ عَلِی (ع)، ویشتَد ضَوؤُها لِأَحِباءِ عَلِی (ع) وهُم فِی الدنیا قَبلَ أن یدخُلوها» (ثواب الأعمال، ص ۲۴۷، ح ۲).
  47. «الإمام علی (ع): إن رَسولَ اللهِ (ص) أخَذَ بِیدِ حَسَنٍ وحُسَینٍ فَقالَ: مَن أحَبنی وأحَب هذَین وأباهُما وامهُما کانَ مَعی فی دَرَجَتی یومَ القِیامَةِ» (سنن الترمذی، ج ۵، ص ۶۴۱، ح ۳۷۳۳).
  48. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۷۷۰.