دلدل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

دلدل نام مرکب حضرت علی (ع)، استری سفید رنگ که رسول خدا (ص) به آن حضرت بخشیده بود.[۱][۲].

مقدمه

  • ماده استری سفید که رنگ آن به سیاهی مایل بود و یکی از حاکمان مصر در اسکندریه(مقوقس) برای پیامبر فرستاده بود، رسول خدا (ص) هم آن را به علی (ع) بخشید. (...) معنای دلدل، یعنی در حال رفت و آمد و بی‌قراری. به علی (ع) گفتند: چرا اسب‌سوار نمی‌شوی، در حالی که بسیاری در تعقیب تواند؟ فرمود: اسب برای تعقیب یا فرار است، من نه آن را که بگریزد تعقیب می‌کنم و نه از آنکه روی می‌آورد، روی‌گردان می‌شوم پس استر برای من بس است: لا أکرّ علی من فرّ و لا أفرّ ممّن کرّ، و البغلة تزجینی.[۳][۴].

دلدل در موعودنامه

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۱.
  3. بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۱.
  5. نجم الثاقب، باب دوم:
  6. معارف و معاریف، ج ۲، ص ۱۴۰.
  7. معارف و معاریف، ج ۵، ص ۴۳۸.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۱.