سربداران

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نام یکی از نهضت‌های شیعه اثنی عشری با گرایش‌های صوفیانه بر ضدّ حکومت مغولان. این نهضت شیعی که به تشکیل حکومت مستقلّ نیز انجامید، در منطقۀ سبزوار در سال ۷۳۶ ق آغاز شد. حرکت سربداریّه با الهام از تعالیم شیخ خلیفه و شیخ حسن جوری شکل گرفت. آنان بیرون شهر، داری برافراشته بودند و همگی خود را سربدار می‌نامیدند، از این رو به سربداران شهرت یافتند. شهید اوّل کتاب"لمعۀ دمشقیّه" را به عنوان دستورالعمل فقهی و دینی این گروه تدوین کرد[۱]

منابع

پانویس