علم غیب علم شهودی نیکان (مقاله)
علم غیب علم شهودی نیکان | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | خلیل منصوری |
موضوع | علم، علم غیب |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | روزنامه كیهان |
محل نشر | تهران، ایران |
تاریخ نشر | سهشنبه، پنجم مهر ۱۳۹۰ |
ناشر الکترونیک | روزنامه كیهان |
علم غیب علم شهودی نیکان عنوان مقالهای است که با زبان فارسی و با مراجعه به آموزههای وحیانی به بررسی دیدگاه قرآن در مورد علم غیب میپردازد. این مقالهٔ به قلم خلیل منصوری (با نام مستعار محسن احمدزاده) نگاشته شده و در روزنامه كیهان (سهشنبه، پنجم مهر ۱۳۹۰) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- در ابتدای مقاله آمده است: «غیب در برابر شهادت به معنای نهان است. البته گاه این واژه در برابر حضور نیز به کار میرود. در آموزههای قرآنی عالم غیب در برابر عالم شهادت قرار میگیرد. خداوند در آغاز سوره بقره از ویژگیهای مؤمنان، ایمان به عالم غیب را برمیشمارد. عالم غیب شامل، عالم فرشتگان یا همان عالم مجردات، عالم برزخ، بهشت و دوزخ و مانند آن میشود. البته به یک معنا رخدادهایی که در آینده به وقوع میپیوندد و هنوز از عالم برزخ به عالم ماده نزول نیافته و همچنین هر چیز نهان و غایب از چشم بشری را نیز غیب میگویند. از این رو جنیان نیز جزو موجودات عالم غیب شمرده میشوند؛ زیرا از چشم بشر غایب هستند، درحالی جزو مجردات نبوده و از عنصر مادی آتش و انرژی ساخته شدهاند. در قرآن از علم غیب سخن به میان آمده و در برخی از آیات، آن را مختص خداوند دانسته و در برخی دیگر، به قدرت نیکان و خاصان نسبت به علم غیب اشاره دارد. نویسنده در این مطلب بر آن است تا با مراجعه به آموزههای وحیانی، دیدگاه قرآن را از علم غیب تبیین کند».[۲]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- علم غیب و خداوند شاهد و شهید؛
- شاهد مطلق.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین خلیل منصوری (متولد ۱۳۴۳ ش، رامسر)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حسنزاده آملی، محمد تقی بهجت و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. مدیریت اداره اطلاعرسانی سازمان حوزهها و مدارس علمیه خارج از کشور، کارشناس پژوهش مرکز فرهنگ و معارف قرآن و تدریس دروس قرآنی و فقهی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه و مراکز علمی در قم به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «عقد التامین فی الفقه الاسلامی»، «آیت عرفان»، «نشانههای بلوغ در قرآن»، «آیات عزت در سیمای حسین»، «فقه رسانه»، «فقه رسانه در اسلام»، «عرفان در قرآن»، «زندگی در برزخ»، «آتش در مدینه»، «روانشناسی و رواندرمانی قرآنی» برخی از این آثار است.[۳]