فرج

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

گشایش، آسایش بعد از گرفتاری و اندوه. داستان‌هایی درباره "فرج بعد از شدت" نقل شده است، یعنی سرگذشت آنان که پس از گرفتاری و بلا، به آسایش و گشایش رسیده‌اند و مشکلاتشان برطرف شده است. در فرهنگ دینی، از گشایشی که در آخرالزمان و با ظهور و قیام جهانی حضرت مهدی (ع) برای بشریت، امت اسلامی، شیعه و اهل‌بیت پیش خواهد آمد، با عنوانِ "فرج" یاد شده که پایان رنج‌های مستضعفان است و "انتظار فرج" از برترین عبادت‌ها به شمار آمده است. در دعاها نیز از خداوند، فرج خواسته شده است و کسانی که منتظر فرج شیعه یا آمدن امام زمان‌اند، پاداش مجاهدان راه خدا را دارند.

برخی دعاها که مربوط به حضرت ولی عصر (ع) و درخواست ظهور او و تعجیل در ظهور او از درگاه خداوند است، به "دعای فرج" مشهور است. مثل دعای "الهی عظم البلاء..." و یکی از خواسته‌های خوب و متعالی هر مسلمان متعهد، باید "فرج" آن حضرت باشد. همراه نام مبارک امام زمان نیز اغلب به جای (ع)، از تعبیر "عجل الله فرجه" استفاده می‌‌شود که دعا برای فرج اوست، یعنی خداوند فرج و آمدن او را زودتر کند[۱].

منابع

پانویس