مزامله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • "مزامله" از صفات یاران حضرت مهدی (ع) و به‌معنای دوستان همدل و همراز است. یاران حضرت، دوستان همدل و همراز، با لطف و صفا و دوستان بزم و رزم‌اند. دوستی‌شان، چنان محکم است که گویا برادران تنی‌اند و همه‌شان از یک پدر و مادرند[۱]. امام باقر (ع) فرمود: "...إِذْ قَامَ الْقَائِمُ جَاءَتِ الْمُزَامَلَةُ..."[۲] زمان قیام قائم (ع) دوران رفاقت فرا می‌رسد[۳].

منابع

پانویس

  1. چشم‌به‌راه مهدی، ص ۳۸۱.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۲.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۴۱.