منجی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • "منجی" به‌معنای نجات‌دهنده و لقبی است که به حضرت مهدی (ع) می‌دهند؛ اما در کتاب "نجم الثاقب" که ۱۸۲ اسم و لقب از حضرت ذکر شده، نیامده است[۱].

این لقب به خاطر ویژگی‌های خاصی است که برای ظهور حضرت مهدی (ع) گفته شده است، ویژگی‌های خاصی که حکایت از نجات بشر از ظلم‌ها و ستم‌ها و نادانی‌ها می‌کند[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰۳.
  2. ر. ک: موعود و منجی آخرالزمان.
  3. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۹۸.