میلخاء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • "میلخاء" بر طبق روایتی از پیشوای ششم، در آخرین رویارویی سپاه حق با قوم یهود، دابة الارض خارج می‌شود و خداوند اصحاب کهف را همراه سگشان برمی‌انگیزد. دو تن از اصحاب کهف به نام‌های "میلخاء" و "حملاها" هستند که این دو نفر، دو شاهدی هستند که بر حضرت مهدی (ع) شهادت می‌دهند و سلام می‌گویند؛ چنان‌که خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الأَشْهَادُ[۱] این‌ها همان گواهان هستند که به حضرت قائم (ع) به اسم، سلام می‌دهند[۲][۳].


منابع

پانویس

  1. سوره مؤمن، ۵۱.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵؛ الزام الناصب، ص ۱۷۷ و ۱۸۰.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۲۳.