وکالت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از وکیلان حضرت)

مقدمه

  1. نائب با خود حضرت روبه‌رو می‌شد، نامه‌ها و اموال را تسلیم می‌کرد و خواسته‌های آنان را به عرض آن حضرت می‌رساند و پاسخ‌های لازم را دریافت می‌کرد، ولی نمایندگان مستقیما با امام در ارتباط‍‌ نبودند، بلکه با واسطه نائب بوده است.
  2. مسؤولیت نائب در نگهداری مردم و حفظ‍‌ دین در غیاب امام، مخصوص منطقه‌ای خاص نبود، ولی وکیل و نماینده فقط‍‌ در یک ناحیه و شهر مسؤولیت داشت، لذا نائب در هر زمان بیش از یک نفر نبود، ولی تعداد نمایندگان بیشتر بوده‌اند.

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۳۵.
  2. غیبة طوسی، ص ۳۴۷.
  3. آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۲۲.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۸.
  5. ر. ک: تاریخ تشیع، ج۱، ص۲۹۱.
  6. ر. ک: زندگانی تحلیلی پیشوایان ما، ص۲۷۷.
  7. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۲۱۳.
  8. ر. ک: درسنامه تاریخ عصر غیبت، ص۱۶۶-۱۷۴.
  9. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۲۱۴.
  10. یعنی کسانی که مدّعی ارتباط با امام زمان (ع) هستند.
  11. ر. ک: نواب اربعه و عظمت مقام هر یک، صص ۳۱-۴۶.
  12. تاریخ تشیع، ج۱، ص۳۱۹-۳۲۲؛ درسنامه تاریخ عصر غیبت، ص۱۹۵.
  13. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۲۱۵.