کشف هیکل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • بر طبق روایتی از امیر مؤمنان علی (ع)، کشف هیکل یکی از نشانه‌های آخر الزمان است[۱]. منظور از هیکل، هیکل حضرت سلیمان (ع) است که در عصر آن حضرت، معبد بسیار باشکوهی بود و در شهر بیت المقدس قرار داشت و پایه‌های آن بر روی ۳۶۰ ستون از مرمر گران‌بها و کمیاب استوار بود و در آن ده‌ها سنگ قیمتی، الواح و نوشته‌های شگفت‌انگیز وجود داشت که هربیننده‌ای را مبهوت می‌ساخت. زمین آن از بلور شفاف مفروش بود و آب‌ها از زیر آن روان بود که بلقیس آن را دریاچه پنداشت و دامنش را بالا زد که از روی آب عبور کند و به بارگاه حضرت سلیمان بار یابد، پرده‌داران به او تذکر دادند که آب‌ها از زیر یک پوشش بلورین روان است[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳؛ الزام الناصب، ص ۱۷۶؛ بشارة الاسلام، ص ۵۸.
  2. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۶۹۲.
  3. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۸۹.