یادآوری کردن روزهای خدا

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

یادآوری کردن روزهای خدا یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.

قرآن

إِوَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ[۱].

حدیث

امام علی (ع): پیامبر خدا (ص) برای ما خطبه می‌خواند و روزهای خدا را به یاد ما می‌آورد، به گونه‌ای که نشان آن را در چهره او می‌دیدیم که گویا به مردمی هشدار می‌دهد که خطر، فردا دامن‌گیرشان می‌شود. هر گاه به تازگی با جبرئیل دیدار داشت، تا برطرف شدن اثر آن، خنده بر لب نداشت.[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «(یاد کن) آنگاه را که برادرشان نوح بدیشان گفت: آیا پرهیزگاری نمی‌ورزید؟ * من برای شما پیامبری امینم». سوره ابراهیم، آیه ۵.
  2. "الإمام علیّ (ع): کانَ رَسولُ اللّهِ (ص) یَخطُبُنا، فَیُذَکِّرُنا بِأَیّامِ اللّهِ، حَتّی نَعرِفَ ذلِکَ فی وَجهِهِ، وکَأَ نَّهُ نَذیرُ قَومٍ یُصَبِّحُهُمُ الأَمرُ غُدوَةً. وکانَ إذا کانَ حَدیثَ عَهدٍ بِجِبریلَ لَم یَتَبَسَّم ضاحِکا حَتّی یَرتَفِعَ عَنهُ". مسند ابن حنبل: ج ۱، ص ۳۵۴، ح ۱۴۳۷، المعجم الأوسط: ج ۳، ص ۱۰۹، ح ۲۶۳۴، وفیه «رجل یخاف» بدل «نذیر قوم» وکلاهما عن عبد اللّه بن سلمة، مسند أبی یعلی: ج ۱، ص ۳۲۴، ح ۶۷۳، عن الزبیر من دون إسناد إلیه (ع) وفیه «منذر جیش» بدل «نذیر قوم» کنز العمّال: ج ۱۲، ص ۴۲۰، ح ۳۵۴۶۹.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۱۱۲ و ۱۱۳.