نمایش مبدأ برای بحث:آیا مادر حضرت موسی علم غیب داشت؟ (پرسش)

==پاسخ اجمالی==
==[[الهام]] و [[غیب]]==
*گاهی برخی حقایق و امور [[پنهان]] از [[حس]]، بر ضمیرِ "[[قلب]]" [[القاء]] می‌گردد، که به آن [[الهام]] گفته می‌‌شود<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۷؛ سیده رابیل، جستاری در مسئله علم غیب، منتشر شده در نشریه الکترونیکی قرآن‌پژوهی.</ref>. [[الهام]] عبارت است از: دردل‌افکندن، در [[دل]] خطور کردن و یا دریافت [[اندیشه]] یا خبر و یا حقیقتی به صورت مرموز و نهانی، بدون استفاده از ابزارها و فرایندهای متعارف مادی<ref>ر.ک. فرخ زاد، ملک محمد، محمودی، پگاه، تبیینی از چیستی فراآگاهی در فرایند وحی، فصلنامۀ پژوهش‌های اعتقادی کلامی، ش ۱۸، ص ۱۴۴ برگرفته از علامۀ طباطبایی، المیزان، ص ۷۱۸.</ref>. معنای خاص [[الهام]] که گاه باواسطه صورت می‌‌گیرد و گاه بدون واسطه، مخصوص [[اولیا]] و اوصیاست؛ اما معنای عام آن، یعنی القای معانی و حقایق از [[عالم غیب]] در [[قلب]] [[اولیای الهی]] که برای برخی افراد(غیر [[پیامبران]]) مانند [[مادر]] [[حضرت موسی]]{{ع}} اتفاق افتاده است<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۷؛ سیده رابیل، جستاری در مسئله علم غیب، منتشر شده در نشریه الکترونیکی قرآن‌پژوهی.</ref>. تعبیر دیگر از [[الهام]]، همان [[آگاهی]] از غیبی است که گاهی در مورد برخی از [[انسان‌ها]] مانند ایشان صورت می‌‌گیرد،<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۸۵ ـ ۱۰۸، رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر؛ ج ۹، ص ۳۳۶ و ۳۳۷.</ref> یعنی [[علم]] و [[آگاهی]] منحصر به طرق عادی نبوده، و راه غیر عادی، منحصر به [[انبیاء]] نیست<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، معارف قرآن، ج ۱، ص ۳۹۵.</ref>. و باید دانست [[الهام]] از راه [[تزکیه]] و تصفیۀ [[نفس]] به دست می‌آید<ref> ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین، ص ۷؛ نصیری، محمدحسین، گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات. صفحه؟؟؟</ref>.
==[[دلیل]] [[غیب]] داشتن [[مادر]] [[حضرت موسی]]==
*در این زمینه در برخی از [[آیات قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ}}<ref>«و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده.» سوره قصص، آیه ۷.</ref> و یا در جای دیگر، [[مادر موسی]] دلواپس و نگران [[سرنوشت]] [[فرزند]] خود است، به او [[الهام]] می‌شود او را در میان جعبه‌ای گذاشته و آن را به روی آبهای نیل روانه کند و در [[سرنوشت]] او [[فکر]] نکند،<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص ٣٣ ـ ٣٨، غرویان، محسن، میرباقری، سید محمد حسین و غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقائد، ج ٢، ص ٢٨.</ref> زیرا [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده و اگر بر (جان) او ترسیدی او را (در صندوقی بنه و) به دریا فکن و مهراس و اندوهگین مباش! ما او را به تو باز می‌گردانیم و او را از پیامبران خواهیم کرد» سوره قصص، آیه ۷.</ref> از این [[آیه]] برمی‌آید که [[مادر موسی]] از [[آینده]] او و از اینکه [[خدا]] او را حفظ می‌کند و به [[مادر]] برمی‌گرداند [[آگاه]] شد که این جز [[آگاهی از غیب]] نیست<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۸۵ ـ ۱۰۸؛ مصباح یزدی، محمدتقی، انسان‌شناسی، ص ۴۰۶؛ هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؛ شاکر، محمدتقی، منابع علم امام در قرآن و روایات، ص ۱۲۸.</ref>. واژۀ [[وحی]] در آیۀ مذکور به معنی [[وحی]] اصطلاحی نیست بلکه به معنی [[الهام]] و تفهیم مرموزی است که [[خداوند]] به دلهای [[پاک]] [[بندگان]] صالحش [[القا]] می‌کند. با همین تفهیم مرموز، [[مادر موسی]] نه فقط راهی برای [[حفاظت]] از [[جان]] فرزندش به دست آورد که پیشاپیش از بازگشت [[موسی]] به دامان خویش و [[رسالت]] [[آینده]] وی نیز [[آگاه]] شد. حوادث بعدی به صورت کامل، درستی و [[حقیقت]] این [[آگاهی]] مرموز را مکشوف ساخت<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، معارف قرآن، ج ۱، ص ۳۹۵؛ فرخ زاد، ملک محمد، محمودی، پگاه، تبیینی از چیستی فراآگاهی در فرایند وحی، فصلنامۀ پژوهش‌های اعتقادی کلامی، ش ۱۸، ص ۱۴۴.</ref>.

==پاسخ تفصیلی==
==[[الهام]] و [[غیب]]==
*گاهی برخی حقایق و امور [[پنهان]] از [[حس]] بر ضمیر «[[قلب]]» [[القاء]] می‌گردد، ناگهان فضای [[روح]] آنچنان روشن می‌‌شود که شخص [[یقین]] پیدا می‌کند، آنچه را دریافت نموده صحیح و پا برجاست، به این [[القاء]] [[الهام]] گفته می‌‌شود. [[الهام]] در لغت به معنای القای مطلبی در [[نفس]] و [[جان]] است،<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین؛ ص ۷.</ref> عبارت است از دردل‌افکندن، در [[دل]] خطور کردن و یا دریافت [[اندیشه]] یا خبر و یا حقیقتی به صورت مرموز و نهانی، بدون استفاده از ابزارها و فرایندهای متعارف مادی<ref>ر.ک. طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ص ۷۱۸؛ فرخ زاد، ملک محمد، محمودی، پگاه، تبیینی از چیستی فرا آگاهی در فرآیند وحی، فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی، ش ۱۸، ص ۱۴۴.</ref>. بنابر برخی [[تفاسیر]] [[الهام]] دارای معنای [[عام و خاص]] است. معنای خاص [[الهام]] ویژه [[اولیاء]] و اوصیاست که گاهی با واسطه و گاهی بدون واسطه می‌باشد. [[الهام]] با واسطه توسط صدایی که از شخص خارج می‌گردد و آنگاه شنیده و معنای مقصود از آن فهمیده می‌شود، صورت می‌پذیرد. این حالت، مانند [[رؤیا]]، در حالات اولیه [[انبیاء]] رخ می‌دهد و [[اهل حق]] آن را [[وحی]] خفی به شمار می‌آورند. اما [[الهام]] بدون واسطه عبارت است از القای معانی و حقایق در [[قلوب]] [[اولیاء]] از [[عالم غیب]]، ممکن است به صورت دفعی و ناگهانی باشد و ممکن است به تدریج صورت پذیرد. معنای عام [[الهام]] نیز گاهی با سبب و گاهی بدون سبب و نیز گاهی [[حقیقی]] و گاهی غیر [[حقیقی]] است. [[الهام]] [[حقیقی]] با سبب از راه [[تزکیه]] و تصفیه [[نفس]] به دست می‌آید،<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین؛ ص ۷.</ref> موهبت و رهنمونی است [[الهی]] که همه [[بندگان]] به [[میزان]] صفای [[باطن]] یا مصالحی دیگر از آن بهره دارند و اختصاص به افرادی خاص ندارد<ref>ر.ک. نصیری، محمدحسین، گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات. صفحه؟؟؟</ref>. [[الهام]] غیرحقیقی و بدون سبب، برای افرادی که استعداد خاصی دارند، به مقتضای ویژگی‌های خاص نژادی و جغرافیایی حاصل می‌شود مانند براهمه، [[کشیشان]] و [[راهبان]]<ref>ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین؛ ص ۷.</ref>. زندگانی [[اولیاء]] [[الله]] حکایت از تحقق [[علم غیب]] برای غیر [[انبیاء]] مانند [[مادر]] [[حضرت موسی]]{{ع}} دارد. نیز دارد<ref>ر.ک. رابیل، سیده، جستاری در مسئله علم غیب، منتشر شده در نشریه الکترونیکی قرآن‌پژوهی.</ref>. تعبیر دیگر از [[الهام]]، همان [[آگاهی]] از غیبی است که گاهی در مورد برخی از [[انسان‌ها]] مانند ایشان صورت می‌‌گیرد،<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص ۸۵ ـ ۱۰۸، رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر؛ ج ۹، ص ۳۳۶ و ۳۳۷.</ref> یعنی [[علم]] و [[آگاهی]] منحصر به طرق عادی نبوده، و راه غیر عادی، منحصر به [[انبیاء]] نیست<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، معارف قرآن، ج ۱، ص ۳۹۵.</ref>.
==[[دلیل]] [[غیب]] داشتن [[مادر]] [[حضرت موسی]]==
*برخی از [[آیات قرآن]] دلالت بر این مطلب دارند، [[مادر]] [[حضرت موسی]]{{ع}} دارای [[علم غیب]] از نوع [[الهام]] آن بوده است، مانند: {{متن قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلا تَخَافِي وَلا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده و اگر بر (جان) او ترسیدی او را (در صندوقی بنه و) به دریا فکن و مهراس و اندوهگین مباش! ما او را به تو باز می‌گردانیم و او را از پیامبران خواهیم کرد» سوره قصص، آیه ۷.</ref> [[مادر موسی]]، از طریق همین [[وحی]] از [[آینده]] فرزندش خبرهایی به دست آورد<ref>ر.ک. فرخ زاد، ملک محمد، محمودی، پگاه، تبیینی از چیستی فرا آگاهی در فرآیند وحی، فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی، ش ۱۸، ص ۱۴۴.</ref>. [[مادر موسی]] نگران [[سرنوشت]] [[فرزند]] دلبند خود بود، ناگهان به او [[الهام]] شد او را در میان جعبه‌ای بگذارد و آن را به روی آب‌های نیل روانه سازد در [[سرنوشت]] او نیندیشد زیرا [[خداوند متعال]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ}}<ref>«ما او را به تو باز می‌گردانیم و او را از پیامبران خواهیم کرد» سوره قصص، آیه ۷.</ref>.<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص٣٣-٣٨.</ref> از این [[آیه]] استفاده می‌‌شود [[مادر موسی]] از [[آینده]] او و از اینکه [[خدا]] او را حفظ می‌کند و به [[مادر]] برمی‌گرداند [[آگاه]] شد و این جز [[آگاهی از غیب]] نیست<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص۸۵ -۱۰۸؛ غرویان، محسن؛ میرباقری، سید محمد حسین؛ غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقائد، ج٢، ص٢٨؛ هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات، روایات و اصحاب ائمه، صفحه؟؟؛ شاکر، محمد تقی، منابع علم امام در قرآن و روایات، ص۱۲۸.</ref>.
*باید توجه داشت [[وحی]] در اینجا، غیر از [[وحی]] ویژه انبیاست. [[وحی]] در استعمال [[قرآنی]]، شامل [[الهام]] نیز می‌شود یعنی ادراکی غیر عادی که از سوی [[خدای متعال]] به کسی اعطا می‌گردد<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، معارف قرآن، ج۱، ص ۳۹۵؛ فرخ زاد، ملک محمد، محمودی، پگاه، تبیینی از چیستی فرا آگاهی در فرآیند وحی، فصلنامه پژوهش‌های اعتقادی کلامی، ش ۱۸، ص ۱۴۴.</ref>. واژۀ [[وحی]] در آیۀ مذکور به معنی [[وحی]] اصطلاحی نیست بلکه به معنی [[الهام]] و تفهیم مرموزی است که [[خداوند]] به دلهای [[پاک]] [[بندگان]] صالحش [[القا]] می‌کند. با همین تفهیم مرموز، [[مادر موسی]] نه فقط راهی برای [[حفاظت]] از [[جان]] فرزندش به دست آورد که پیشاپیش از بازگشت [[موسی]] به دامان خویش و [[رسالت]] [[آینده]] وی نیز [[آگاه]] شد. حوادث بعدی به صورت کامل، درستی و [[حقیقت]] این [[آگاهی]] مرموز را مکشوف ساخت<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، معارف قرآن، ج ۱، ص ۳۹۵؛ فرخ زاد، ملک محمد، محمودی، پگاه، تبیینی از چیستی فراآگاهی در فرایند وحی، فصلنامۀ پژوهش‌های اعتقادی کلامی، ش ۱۸، ص ۱۴۴.</ref>.

== پاسخ جامع==
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="border-right-style: solid; border-right-color: #FFCC33; background-color: #FFF1B9; font-size: 100%;">* ''<sub>پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌های تفصیلی (متفرقه) اندیشمندان و نویسدندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:</sub>''</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
{|style="text-align: center; background-color:##fff; width:40%; border-radius:0px; align:left !important; margin:left"
|-
|[[پرونده:sobhani.jpg|95px]]||[[پرونده:11196.jpg|95px]]||[[پرونده:11212121.jpg|95px]]||[[پرونده:11538.jpg|95px]]||[[پرونده:11720.JPG|95px]]||[[پرونده:847645352.jpg|95px]]||[[پرونده:1368238.jpg|95px]]||[[پرونده:11270.jpg|95px]]
|-
|<sub>[[جعفر سبحانی|سبحانی]]</sub>||<sub>[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]]</sub>||<sub>[[محسن غرویان|غرویان]]</sub>||<sub>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]</sub>||<sub>[[سید علی هاشمی ۱|هاشمی]]</sub>||<sub>[[محمد تقی شاکر|شاکر]]</sub>||<sub>[[محمد حسین نصیری|نصیری]]</sub>||<sub>[[داوود خوش‌باور|خوش‌باور]]</sub>
|}
{{جعبه نقل قول سفید| عنوان =| نقل‌قول ={{سخ}}
گاهی برخی حقایق و امور پنهان از حس، بر ضمیرِ "قلب" القاء می‌گردد، که در مباحث معارفی به آن الهام گفته می‌شود. [[الهام]] در لغت به معنای القای مطلبی در نفس و جان است. معنای خاص [[الهام]] که گاه باواسطه صورت می‌گیرد و گاه بدون واسطه، مخصوص اولیا و اوصیاست؛ اما معنای عام آن عبارت است از القای معانی و حقایق در قلوب اولیاء از عالم غیب که ممکن است به صورت دفعی و ناگهانی باشد و یا به تدریج صورت پذیرد، این نوع از [[الهام]] برای برخی افراد مانند مادر [[حضرت موسی]]{{ع}} اتفاق افتاده است<ref> داوود خوش‌باور [http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D8%B9%D9%84%D9%85_%D8%BA%DB%8C%D8%A8_%D8%A7%D8%B2_%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%81%D8%B1%DB%8C%D9%82%DB%8C%D9%86_(%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87) علم غیب از دیدگاه فریقین]، ص۷؛ سیده رابیل [http://intjz.net/maqalat/sh-elm%20ghib.html#_ednref11 جستاری در  مسئله علم غیب]، منتشر شده در نشریه الکترونیکی قرآن‌پژوهی.</ref>
در آیات قرآن کریم آمده است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۷ سوره قصص علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ]]}}﴾}}<ref>«و ما به مادر موسی وحی کردیم که فرزندت را شیر بده » سوره قصص، آیه ۷.</ref><ref> وحی در اصطلاح قرآنی شامل الهام هم می‌شود، یعنی ادراکی غیر عادی که از سوی خدای متعال به کسی اعطا می‌گردد. [[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]][http://lib.eshia.ir/10194/1/395/%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7_%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%87 معارف قرآن، ج۱، ص ۳۹۵.]</ref>  و یا در جای دیگر مادر [[موسی]]{{ع}} دلواپس و نگران سرنوشت فرزند دلبند خود است، به او [[الهام]] می‌شود او را در میان جعبه‌ای بگذارد و آن را به روی آبهای نیل روانه کند و در سرنوشت او فکری نکند<ref>[[جعفر سبحانی|سبحانی]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ٣٣ ـ ٣٨؛ [[محسن غرویان]]، [[سید محمد حسین میرباقری]] و [[محمد رضا غلامی]] [[بحثی مبسوط در آموزش عقاید (کتاب)|بحثی مبسوط در آموزش عقاید]]، ج ٢، ص ٢٨.</ref>، زیرا خداوند متعال می‌فرماید: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| [[آیا آیه ۷ سوره قصص علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ]]}}﴾}} <ref> ما او را به تو باز می‌گردانیم و او را از پیامبران خواهیم کرد؛ سوره قصص، آیه: ۷.</ref> و تعبیر دیگر از [[الهام]]، همان آگاهی از غیبی است که گاهی در مورد برخی از انسان‌ها مانند ایشان صورت می‌گیرد<ref>[[جعفر سبحانی|سبحانی]] [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ۸۵ ـ ۱۰۸؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]] [http://ghbook.ir/index.php?name=%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1%20%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%20%D9%85%D9%87%D8%B1&option=com_mtree&task=readonline&link_id=5433&page=1&chkhashk=18A0AD00E3&Itemid=281&lang=fa تفسیر قرآن مهر]، ج۹، ص۳۳۶ و ۳۳۷؛ [[سید علی هاشمی ۱|هاشمی]]، [[قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه (پایان‌نامه)|قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه]].</ref>، یعنی علم و آگاهی منحصر به طرق عادی نیست، و راه غیر عادی، منحصر به انبیاء نیز نیست<ref>[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]][http://lib.eshia.ir/10194/1/395/%D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7_%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%87 معارف قرآن، ج۱، ص ۳۹۵.]</ref>و باید دانست [[الهام]] از راه تزکیه و تصفیه نفس به دست می‌آید<ref>[[داوود خوش‌باور|خوش‌باور]] [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۷؛ [[محمد حسین نصیری|نصیری]]، [[گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات (پایان‌نامه)|گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات]].</ref>.
|تاریخ بایگانی | منبع = <small>'''با انتخاب "ادامه مطلب" از پاسخ‌های تفصیلی ذیل بهره‌مند شوید:'''</small>  | تراز = راست| عرض = 770px | اندازه خط = 14px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

==گزیده‌های پاسخ‌ها==
{{ستون-شروع|2}}
* {{nowrap|[[Image:sobhani.jpg|25px]]&nbsp; '''[[جعفر سبحانی|سبحانی]]:''' [[الهام]] به مادر [[حضرت موسی]]{{ع}} چیزی جز آگاهی از غیب نیست.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:11196.jpg|25px]]&nbsp; '''[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی]]:''' در برخی موارد، در مورد غیر انبیاء نیز تعبیر [[وحی]] بکار رفته و مفاد آن اینست که علمی از غیر راه عادی، حاصل شده است. مانند مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}. و علم منحصر به طرق عادی نیست، و راه غیر عادی، منحصر به انبیاء نیز نیست. و این وحی شامل [[الهام]] هم می‌شود.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:11212121.jpg|25px]]&nbsp; '''[[محسن غرویان|غرویان]]:''' مسئله [[وحی]] در رابطه با افرادی غیر از انبیاء نیز مطرح شده است و این خود حاکی از امکان [[علم غیب]] در حق این گونه افراد است مانند مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:11538.jpg|25px]]&nbsp; '''[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]:''' قرآن گاهی بخشی از [[علم غیب]] را به پیامبران و حتی غیر پیامبران نسبت می‌دهد مانند مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:11720.JPG|25px]]&nbsp; '''[[سید علی هاشمی ۱|هاشمی]]:''' [[علم غیب]] دانستن مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:847645352.jpg|25px]]&nbsp; '''[[محمد تقی شاکر|شاکر]]:''' قرآن دلالت دارد، مادر [[موسی]]{{ع}} از طریق غیب به آینده فرزندش آگاه شد.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:1368238.jpg|25px]]&nbsp; '''[[محمد حسین نصیری|نصیری]]:''' [[الهام]] موهبت و رهنمونی است الهی که همه بندگان به میزان صفای باطن یا مصالحی دیگر از آن بهره دارند و اختصاص به افرادی خاص ندارد مانند [[الهام]] به مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:11270.jpg|25px]]&nbsp; '''[[داوود خوش‌باور|خوش‌باور]]:''' بعد از توضیحاتی در مورد [[الهام]] و تقسیم آن می‌گوید: [[الهام]] حقیقی با سبب از راه تزکیه و تصفیه نفس به دست می‌آید. [[الهام]] غیر حقیقی و بدون سبب، برای افرادی که استعداد خاصی دارند، به مقتضای ویژگی‌های خاص نژادی و جغرافیایی حاصل می‌شود مانند [[الهام]] به مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:11793.jpg|25px]]&nbsp; '''[[سیده رابیل]]:''' زندگانی اولیاء الله حکایت از تحقق [[علم غیب]] برای غیر انبیاء نیز دارد. مانند مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:9030760879.jpg|25px]]&nbsp; '''[[پژوهشگران وبگاه پرسمان]]:''' مطابق آیات به مادر [[حضرت موسی]]{{ع}} [[الهام]] شده است.&nbsp;&nbsp;}}
* {{nowrap|[[Image:9030760879.jpg|25px]]&nbsp; '''[[پژوهشگران پایگاه تخصصی مرسلون]]:''' در منطق قرآن کریم [[علم غیب]] برای برخی از افراد که حتی واجد مقام [[امامت]] نیز نیستند مطرح شده است مانند مادر [[حضرت موسی]]{{ع}}.&nbsp;&nbsp;}}
{{پایان}}
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}