سوره تغابن - حسینیزاده (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| ترادفنشر = ۱۳۸۲ | | ترادفنشر = ۱۳۸۲ | ||
| شماره = | | شماره = | ||
| | | تعداد صفحات = ۵ | ||
| شماره صفحات = صفحات ۶۵۸ الی ۶۶۲ | | شماره صفحات = صفحات ۶۵۸ الی ۶۶۲ | ||
| ناشر الکترونیک = [[پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن]] | | ناشر الکترونیک = [[پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن]] | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = سید عبدالرسول حسینیزاده}} | |||
== اثر وابسته به مقاله== | == اثر وابسته به مقاله== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۰
سوره تغابن | |
---|---|
نام شصت و چهارمین سوره قرآن کریم | |
زبان | فارسی |
نویسنده | سید عبدالرسول حسینیزاده |
موضوع | سوره تغابن |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دائرة المعارف قرآن کریم ج۷ |
وابسته به | دفتر تبلیغات اسلامی |
محل نشر | بوستان کتاب |
تعداد صفحات | ۵ |
شماره صفحات | صفحات ۶۵۸ الی ۶۶۲ |
ناشر الکترونیک | پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن |
سوره تغابن: (نام شصت و چهارمین سوره قرآن کریم) عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بحث و بررسی سوره تغابن میپردازد. این مقاله ۵ صفحهای به قلم سید عبدالرسول حسینیزاده نگاشته شده و در دائرة المعارف قرآن کریم ج۷ به چاپ رسیده است.
فهرست مقاله
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید عبدالرسول حسینیزاده (متولد ۱۳۴۳ ش، یزد)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: عبدالله جوادی آملی، ناصر مکارم شیرازی، محمد مهدی شبزندهدار فرا گرفت. عضویت در هیئت علمی دانشکده تفسیر و معارف قرآن و قائم مقامی و معاونت آموزشی دانشکده علوم و معارف قرآن کریم ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس علوم قرآن، به ارزیابی مقالات تفسیری و علوم قرآنی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بررسی تطبیقی نسخ در قرآن کریم»، «جمع قرآن»، «تحدی»، «بلال بن رباح حبشی» و «جمع قرآن و تقسیمات آن» برخی از این آثار است.[۱]