شهاب ثاقب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} {{امام مهدی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| موضوع مرتبط = امام مهدی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل  = امام مهدی
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*به‌معنای ستاره درخشان است. تعبیر "شهاب ثاقب" در سخنان [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] {{عم}} در خصوص ولی عصر {{ع}} بسیار به کار رفته است. این تعبیر در مورد جنگ‌های آن حضرت نیز به کار رفته است که آن را می‌توان به شیر ژیان ترجمه کرد<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۲۷۸ و ۳۱۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۰.</ref>.
* به‌معنای ستاره درخشان است. تعبیر "شهاب ثاقب" در سخنان [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] {{عم}} در خصوص ولی عصر {{ع}} بسیار به کار رفته است. این تعبیر در مورد جنگ‌های آن حضرت نیز به کار رفته است که آن را می‌توان به شیر ژیان ترجمه کرد<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۲۷۸ و ۳۱۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۰.</ref>.
 
== پرسش‌های وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰

مقدمه

  • به‌معنای ستاره درخشان است. تعبیر "شهاب ثاقب" در سخنان رسول اکرم (ص) و اهل بیت (ع) در خصوص ولی عصر (ع) بسیار به کار رفته است. این تعبیر در مورد جنگ‌های آن حضرت نیز به کار رفته است که آن را می‌توان به شیر ژیان ترجمه کرد[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایی، ج ۱، ص ۲۷۸ و ۳۱۱.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۴۰.