فیض کاشانی (پدیدآورنده): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جستارهای\sوابسته\s\=\= \{\{مدخل‌های\sوابسته\}\} (.*)\]\n \=\=' به 'جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}} $1] {{پایان مدخل‌های وابسته}} ==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر = 9030760879.jpg | | تصویر = 9030760879.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| نام = | | نام = <big>فیض کاشانی</big> <br/> | ||
<small>(ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی)</small> | <small>(ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی)</small> | ||
|زادروز = ۱۰۰۷ق | |زادروز = ۱۰۰۷ق | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی''' (متولد ۱۰۰۷ق کاشان و متوفای ۱۰۹۱ق کاشان) مشهور به '''فیض کاشانی'''، از علمای نامدار [[امامیه]] در قرن یازدهم هجری معاصر شاه عباس ثانی است که در فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه، صاحب‌نظر و دارای تالیفات گران‌بهایی است. در کثرت و تنوع تألیف، سرآمد دانشمندان به شمار می‌رود. علوم عقلی را از استاد بزرگ آخوند [[ملا صدر الدین شیرازی]] فراگرفت و به دامادی او مفتخر گردید. وی بیش از هشتاد تألیف از خود به جا گذاشته است. این عالم بزرگوار در عرصه شعر نیز کوشا بوده و دیوان او به همت شاعر فرهیخته مصطفی فیضی، در سه جلد منتشر شده است. او در قصاید خود، بسیار از مهدی یاد کرده است. فیض کاشانی بسیاری از غزلیات لسان الغیب حافظ شیرازی را استقبال و تضمین کرده و شیفتگی خود را نسبت به ساحت آن مصلح جهانی ابراز داشته است<ref>سیمای مهدی موعود {{ع}} در آیینه شعر فارسی، محمد علی مجاهدی، ص ۱۰۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۸.</ref>. | '''ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی''' (متولد ۱۰۰۷ق کاشان و متوفای ۱۰۹۱ق کاشان) مشهور به '''فیض کاشانی'''، از علمای نامدار [[امامیه]] در قرن یازدهم هجری معاصر شاه عباس ثانی است که در فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه، صاحب‌نظر و دارای تالیفات گران‌بهایی است. در کثرت و تنوع تألیف، سرآمد دانشمندان به شمار می‌رود. علوم عقلی را از استاد بزرگ آخوند [[ملا صدر الدین شیرازی]] فراگرفت و به دامادی او مفتخر گردید. وی بیش از هشتاد تألیف از خود به جا گذاشته است. این عالم بزرگوار در عرصه شعر نیز کوشا بوده و دیوان او به همت شاعر فرهیخته مصطفی فیضی، در سه جلد منتشر شده است. او در قصاید خود، بسیار از مهدی یاد کرده است. فیض کاشانی بسیاری از غزلیات لسان الغیب حافظ شیرازی را استقبال و تضمین کرده و شیفتگی خود را نسبت به ساحت آن مصلح جهانی ابراز داشته است<ref>سیمای مهدی موعود {{ع}} در آیینه شعر فارسی، محمد علی مجاهدی، ص ۱۰۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۸.</ref>. | ||
==استادان== | == استادان == | ||
* [[محمد تقی مجلسی]] | * [[محمد تقی مجلسی]] | ||
* [[شیخ بهایی]] | * [[شیخ بهایی]] | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۴: | ||
* [[سید ماجد بحرانی]] | * [[سید ماجد بحرانی]] | ||
* [[محمد بن حسن بن زین الدین عاملی]] | * [[محمد بن حسن بن زین الدین عاملی]] | ||
==کتاب‌های منتشر شده== | == کتاب‌های منتشر شده == | ||
=== به زبان عربی === | |||
# تفسیر صافی | |||
# تفسیر اصفی | |||
# الاربعین فی مناقب امیرالمومنین | |||
# الوافی | |||
# الشافی | |||
# المعارف تلخیص علم الیقین | |||
# مفاتیح الشرایع | |||
# قرة العیون | |||
# جلاء العیون | |||
== شاگردان == | |||
* [[محمد باقر مجلسی]] | |||
* [[علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی]] | |||
* [[ضیاء الدین محمد]] | |||
* [[ملا شاه فضل الله]] | |||
* [[سید نعمت الله جزایری]] | |||
* [[قاضی سعید قمی]] | |||
* [[شمس الدین محمد قمی]] | |||
==شاگردان== | |||
*[[محمد باقر مجلسی]] | |||
*[[علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی]] | |||
*[[ضیاء الدین محمد]] | |||
*[[ملا شاه فضل الله]] | |||
*[[سید نعمت الله جزایری]] | |||
*[[قاضی سعید قمی]] | |||
*[[شمس الدین محمد قمی]] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[:رده:آثار فیض کاشانی|همه آثار معرفی‌شده فیض کاشانی]] | * [[:رده:آثار فیض کاشانی|همه آثار معرفی‌شده فیض کاشانی]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:پدیدآورندگان امامت و ولایت]] | [[رده:پدیدآورندگان امامت و ولایت]] | ||
[[رده:پدیدآورندگان کتاب در امامت و ولایت]] | [[رده:پدیدآورندگان کتاب در امامت و ولایت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۶
| فیض کاشانی (ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی) | |
|---|---|
 | |
| لقب | فیض کاشانی |
| تاریخ درگذشت | ۱۰۹۱ق |
| آرامگاه | کاشان (ایران) |
| محل زندگی | کاشان (ایران) |
| ملیت | ایرانی |
| زبان | فارسی |
| پیشه | مرجع تقلید |
| منصب | محدث، فقیه، متکلم |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| تحصیلات | اجتهاد |
| استادان | محمد تقی مجلسی، شیخ بهایی، میرداماد، ابوالقاسم فندرسکی، ملاصدرا، سید ماجد بحرانی، محمد بن حسن بن زین الدین عاملی |
| شاگردان | محمد باقر مجلسی، علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی، ضیاء الدین محمد، ملا شاه فضل الله، سید نعمت الله جزایری، قاضی سعید قمی، شمس الدین محمد قمی |
| آثار | «تفسیر صافی» «تفسیر اصفی» «الاربعین فی مناقب امیرالمومنین» «الوافی» «الشافی» «المعارف تلخیص علم الیقین» «مفاتیح الشرایع» «اصول المعارف» «قرة العیون» «جلاء العیون» |
ملا محمد بن مرتضی بن محمود کاشانی (متولد ۱۰۰۷ق کاشان و متوفای ۱۰۹۱ق کاشان) مشهور به فیض کاشانی، از علمای نامدار امامیه در قرن یازدهم هجری معاصر شاه عباس ثانی است که در فقه و حدیث و تفسیر و فلسفه، صاحب‌نظر و دارای تالیفات گران‌بهایی است. در کثرت و تنوع تألیف، سرآمد دانشمندان به شمار می‌رود. علوم عقلی را از استاد بزرگ آخوند ملا صدر الدین شیرازی فراگرفت و به دامادی او مفتخر گردید. وی بیش از هشتاد تألیف از خود به جا گذاشته است. این عالم بزرگوار در عرصه شعر نیز کوشا بوده و دیوان او به همت شاعر فرهیخته مصطفی فیضی، در سه جلد منتشر شده است. او در قصاید خود، بسیار از مهدی یاد کرده است. فیض کاشانی بسیاری از غزلیات لسان الغیب حافظ شیرازی را استقبال و تضمین کرده و شیفتگی خود را نسبت به ساحت آن مصلح جهانی ابراز داشته است[۱][۲].
استادان
- محمد تقی مجلسی
- شیخ بهایی
- میرداماد
- ابوالقاسم فندرسکی
- ملاصدرا
- سید ماجد بحرانی
- محمد بن حسن بن زین الدین عاملی
کتاب‌های منتشر شده
به زبان عربی
- تفسیر صافی
- تفسیر اصفی
- الاربعین فی مناقب امیرالمومنین
- الوافی
- الشافی
- المعارف تلخیص علم الیقین
- مفاتیح الشرایع
- قرة العیون
- جلاء العیون
شاگردان
- محمد باقر مجلسی
- علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی
- ضیاء الدین محمد
- ملا شاه فضل الله
- سید نعمت الله جزایری
- قاضی سعید قمی
- شمس الدین محمد قمی
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ سیمای مهدی موعود (ع) در آیینه شعر فارسی، محمد علی مجاهدی، ص ۱۰۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۸.