←مشهورترین کاتبان وحی
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''۱. [[حضرت علی]] {{ع}}:''' [[حضرت علی]] {{ع}} به [[دلیل]] ملازمت و [[همراهی]] همیشگی با [[خاتم انبیا]] {{صل}} یکی از مهم‌ترین و مشهورترین کاتبان وحی بوده است. این امر، [[مورد اتفاق]] همه [[مسلمانان]] است که [[حضرت علی]] {{ع}} [[امام]] [[مسلمانان]] و [[اعلم]] آنها به [[قرآن]] و [[شئون]] آن است. ایشان، مؤسس [[علم تفسیر]] و یکی از کاتبان مهم [[وحی]] بوده است<ref>درآمدی بر تاریخ علوم قرآنی، ص۹۰.</ref>. آن [[حضرت]] بیش از سایر کاتبان وحی، به [[نگارش وحی]]، موفق بود. ایشان از همان ابتدای [[نزول وحی]]، طبق فرمایش خودشان، [[نور]] [[وحی]] و [[رسالت]] را می‌دیدند<ref>نهج‌البلاغه، خطبه قاصعه.</ref>. | '''۱. [[حضرت علی]] {{ع}}:''' [[حضرت علی]] {{ع}} به [[دلیل]] ملازمت و [[همراهی]] همیشگی با [[خاتم انبیا]] {{صل}} یکی از مهم‌ترین و مشهورترین کاتبان وحی بوده است. این امر، [[مورد اتفاق]] همه [[مسلمانان]] است که [[حضرت علی]] {{ع}} [[امام]] [[مسلمانان]] و [[اعلم]] آنها به [[قرآن]] و [[شئون]] آن است. ایشان، مؤسس [[علم تفسیر]] و یکی از کاتبان مهم [[وحی]] بوده است<ref>درآمدی بر تاریخ علوم قرآنی، ص۹۰.</ref>. آن [[حضرت]] بیش از سایر کاتبان وحی، به [[نگارش وحی]]، موفق بود. ایشان از همان ابتدای [[نزول وحی]]، طبق فرمایش خودشان، [[نور]] [[وحی]] و [[رسالت]] را می‌دیدند<ref>نهج‌البلاغه، خطبه قاصعه.</ref>. | ||
اولین کسی که در [[مکه]]، عهده‌دار کتابت، مخصوصاً کتابت [[وحی]] شد، [[علی]] {{ع}} بود و تا آخرین روز [[حیات پیامبر]] {{صل}} به این کار ادامه داد<ref>محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۷.</ref>. [[سلیم بن قیس هلالی]] می‌گوید: نزد [[علی]] {{ع}} در [[مسجد کوفه]] بودم و [[مردم]]، دور او را گرفته بودند. آن [[حضرت]] فرمود: "پرسش‌های خود را تا در میان شما هستم از من دریغ نکنید. درباره [[کتاب خدا]] از من بپرسید، به [[خدا]] قسم! آیه‌ای نازل نشد؛ مگر آنکه [[پیامبر]] {{صل}} آن را بر من خواند و [[تفسیر]] و [[تأویل]] آن را به من آموخت"<ref>به نقل از السقیفه، ص۲۱۴-۰۲۱۳</ref>. و در سخنی دیگر می‌فرماید: "از من درباره [[کتاب خدا]] بپرسید. آیه‌ای در [[قرآن]] نیست؛ مگر آنکه من می‌دانم آیا در شب نازل شده یا روز در بیابان هموار (دشت) نازل شده یا در کوهسار"<ref>{{متن حدیث| | اولین کسی که در [[مکه]]، عهده‌دار کتابت، مخصوصاً کتابت [[وحی]] شد، [[علی]] {{ع}} بود و تا آخرین روز [[حیات پیامبر]] {{صل}} به این کار ادامه داد<ref>محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۲۷.</ref>. [[سلیم بن قیس هلالی]] می‌گوید: نزد [[علی]] {{ع}} در [[مسجد کوفه]] بودم و [[مردم]]، دور او را گرفته بودند. آن [[حضرت]] فرمود: "پرسش‌های خود را تا در میان شما هستم از من دریغ نکنید. درباره [[کتاب خدا]] از من بپرسید، به [[خدا]] قسم! آیه‌ای نازل نشد؛ مگر آنکه [[پیامبر]] {{صل}} آن را بر من خواند و [[تفسیر]] و [[تأویل]] آن را به من آموخت"<ref>به نقل از السقیفه، ص۲۱۴-۰۲۱۳</ref>. و در سخنی دیگر می‌فرماید: "از من درباره [[کتاب خدا]] بپرسید. آیه‌ای در [[قرآن]] نیست؛ مگر آنکه من می‌دانم آیا در شب نازل شده یا روز در بیابان هموار (دشت) نازل شده یا در کوهسار"<ref>{{متن حدیث| سَلُونِي عَنْ كِتَابِ اَللَّهِ فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنْ آيَةٍ إِلاَّ وَ قَدْ عَرَفْتُ بِلَيْلٍ نَزَلَتْ أَمْ بِنَهَارٍ أَوْ فِي سَهْلٍ أَوْ فِي جَبَلٍ}}؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۹۹.</ref>. | ||
[[قرآنی]] که [[امام علی]] {{ع}} نوشته بود همراه توضیح و [[تفسیر آیات]] بود. [[علی]] {{ع}} می‌فرمود: "اگر فرصتی به دست آید [[قرآنی]] را که [[پیامبر]] {{صل}} برای من [[املا]] کرده و من آن را نوشته‌ام، نمایان خواهم کرد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ ثُنِّيَتْ لِيَ الْوِسَادَةُ وَ عُرِفَ لِي حَقِّي لَأَخْرْجُتْ لَهُمْ مُصْحَفاً كَتَبْتُهُ وَ أَمْلَاهُ عَلَيَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}}}؛ احمد میانجی، مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۲۳.</ref>. | [[قرآنی]] که [[امام علی]] {{ع}} نوشته بود همراه توضیح و [[تفسیر آیات]] بود. [[علی]] {{ع}} می‌فرمود: "اگر فرصتی به دست آید [[قرآنی]] را که [[پیامبر]] {{صل}} برای من [[املا]] کرده و من آن را نوشته‌ام، نمایان خواهم کرد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ ثُنِّيَتْ لِيَ الْوِسَادَةُ وَ عُرِفَ لِي حَقِّي لَأَخْرْجُتْ لَهُمْ مُصْحَفاً كَتَبْتُهُ وَ أَمْلَاهُ عَلَيَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}}}؛ احمد میانجی، مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۲۳.</ref>. | ||