عاملان صدقات پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

#"عکرمة بن ابی [[جهل]]": [[رسول اکرم]] {{صل}} او را به [[سرپرستی]] [[صدقات]] [[هوازن]] گماشت<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۸۳.</ref>.

* از دیگر عاملان [[صدقات]] می‌توان به [[زبرقان بن بدر]]<ref>تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۲، ص۱۰۱؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۰۱؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۴، ص۷۷؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۴۹.</ref>، [[قیس بن عاصم]]<ref>تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۲، ص۱۰۱؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۰۱؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۴۹.</ref>، فروة بن مَسیک<ref>محمد بلعمی، تاریخنامه طبری، ج۵، ص۱۵۱۹..</ref>، [[عمروعاص]]<ref>تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۲، ص۳۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۱-۲۰۲.</ref>، [[ولید بن عُقبه]]<ref>خیر الدین زرکلی، الاعلام، ج۸، ص۱۲۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۵۵۳؛ احمد بن یحیی بلاذری، الانساب الاشراف، ج۵، ص۵۲۳.</ref>، [[عدی بن حاتم طائی]]<ref>تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۲، ص۱۰۱؛ عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۰۱؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۴، ص۷۷؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۴۹.</ref>، [[ارقم بن ابی ارقم]]<ref>خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۱، ص۲۸.</ref> و [[حذیفة بن الیمان]]، اشاره کرد<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۱۵۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۷۱.</ref>.

* [[صدقات]] را به [[فقیران]]، [[مساکین]]، بینوایان و گروه‌هایی دیگر اختصاص داشت. در [[قرآن کریم]] به این گروه‌ها اشاره شده است{{متن قرآن|إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ}}<ref> «زکات، تنها از آن تهیدستان و بیچارگان و مأموران (دریافت) آنها و دلجویی‌شدگان و در راه (آزادی) بردگان و از آن وامداران و (هزینه) در راه خداوند و از آن در راه‌ماندگان است که از سوی خداوند واجب گردیده است و خداوند دانایی فرزانه است» سوره توبه، آیه ۶۰.</ref>.

* در برخی از موارد، عاملان [[صدقات]]، خودشان پس از جمع‌آوری [[صدقات]]، آنها را در بین افراد مستحق تقسیم می‌کردند. [[عمروعاص]] که بنا به [[نقلی]] فرستاده [[پیامبر]] نزد [[حاکمان]] عمان، جیفر و [[عبد]] از [[فرزندان]] جلندی بوده است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۱-۲۰۲.</ref>، می‌گوید: "جیفر و [[عبد]] هر دو [[مسلمان]] شدند و اجازه دادند تا [[زکات]] را جمع‌آوری کنم... من [[صدقات]] و [[زکات]] را از [[توانگران]] ایشان می‌گرفتم و بین بینوایان تقسیم می‌کردم"<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۰۱؛ تقی الدین مقریزی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و امتاع، ج۲، ص۳۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۹۵.</ref>. از ابن‌عمر هم [[روایت]] شده است: "وقتی [[رسول اکرم]] {{صل}} عاملان [[صدقات]] را می‌فرستاد به آنها [[دستور]] می‌داد اموالی که از [[صدقات]] می‌گیرند بین خویشاوندانِ پرداخت‌کنندگان صرف کنند. اگر در [[خویشاوندان]] نزدیک آنها کسی پیدا نشد، در [[عشیره]] ([[قبیله]]) آنها صرف شود، سپس [[همسایگان]] [[نیازمند]] و..."<ref>محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی خیرالعباد، ج۸، ص۳۸۹؛ نورالدین هیثمی، مجمع الزوائد، ج۳، ص۸۷.</ref>.