دین‌شناسی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = دین‌شناسی
| موضوع مرتبط = دین‌شناسی
| عنوان مدخل  = دین‌شناسی
| عنوان مدخل  = دین‌شناسی
| مداخل مرتبط = [[دین‌شناسی در کلام اسلامی]] - [[دین‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[دین‌شناسی در نهج البلاغه]]
| مداخل مرتبط = [[دین‌شناسی در نهج البلاغه]] - [[دین‌شناسی در کلام اسلامی]] - [[دین‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
خط ۳۲: خط ۳۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۹

این مدخل زیرشاخهٔ بحث دین‌شناسی است. دین‌شناسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دین‌شناسی در نهج البلاغه - دین‌شناسی در کلام اسلامی - دین‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

روش شناخت دین

عقل

کارشناسان دین

شناخت راویان احادیث

  1. منافقی که تظاهر به اسلام و ایمان می‌کند، اما در دل از هیچ گناهی شرم ندارد و بر پیامبر به عمد دروغ می‌بندد[۹].
  2. برخی افراد مطلبی را شنیده‌اند، ولی درست به خاطر نسپرده‌اند. آن‌ها بر مبنای پندار خویش حدیثی نقل می‌کنند که بخشی از آن با واقعیت مطابقت ندارد[۱۰].
  3. کسانی در موقعیتی خاص حدیثی از پیامبر شنیده‌اند، اما خبر از حکم بعدی پیامبر در زمان برطرف شدن آن موقعیت خاص ندارند. از منسوخ خبر دارند، ولی از ناسخ آن بی‌خبرند[۱۱].
  4. امانت‌داران راستینی که آنچه از پیامبر شنیده‌اند به‌درستی به خاطر می‌سپارند و حقیقت کلام را درست بیان می‌کنند[۱۲].

خصوصیات کارشناسان دین

منابع

  1. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۲

پانویس

  1. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 511.
  2. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 511.
  3. ↑ نهج البلاغه، نامه ۳۱
  4. ↑ «لَيْسَتِ الرَّوِيَّةُ كَالْمُعَايَنَةِ مَعَ الْإِبْصَارِ، فَقَدْ تَكْذِبُ الْعُيُونُ أَهْلَهَا، وَ لَا يَغُشُّ الْعَقْلُ مَنِ اسْتَنْصَحَهُ»؛ نهج البلاغه، حکمت ۲۷۳
  5. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 511.
  6. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 511.
  7. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 511-512.
  8. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  9. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  10. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  11. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  12. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  13. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  14. ↑ «لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لَا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً، هُمْ أَسَاسُ الدِّينِ وَ عِمَادُ الْيَقِينِ، إِلَيْهِمْ يَفِي‏ءُ الْغَالِي وَ بِهِمْ يُلْحَقُ التَّالِي وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَايَةِ وَ فِيهِمُ الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ. الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِهِ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۲
  15. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 512.
  16. ↑ «هُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۹
  17. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 513.
  18. ↑ ﴿وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَاؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا ﴾؛ سوره نساء، آیه ۶۴
  19. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 513.
  20. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 513.
  21. ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 513.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=دین‌شناسی_در_نهج_البلاغه&oldid=1242803»