علی بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علی]] [[فرزند]] [[عبدالله بن عباس]] کنیه‌اش [[ابوالحسن]]، در زمان [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} به [[دنیا]] آمد، [[عبدالله بن عباس]] پدرش قنداقه فرزندش را [[خدمت]] [[حضرت علی]] {{ع}} برد، [[امام]] {{ع}} با آب دهان و کمی خرما کام او را برداشت<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۷، ص۵۱.</ref>. علی بن عبدالله مردی [[شریف]] و بزرگوار و [[سید]] [[قوم]] و بسیار خوش چهره و بلند قامت بود، موی صورتش بسیار بلند بود و همواره رنگ مشکی می‌کرد، و در بلندی قامت به حدی بود که در حال [[طواف]] گویا او سواره و سایر [[مردم]] پیاده [[طواف]] می‌کنند. وی در ملاقاتی که با [[عبدالملک مروان]] داشت، [[عبدالملک]] به سبب عداوتی که با [[حضرت علی]] {{ع}} داشت به او گفت: [[دوست]] ندارم اسمت [[علی]] باشد و اسم و کنیه‌ات ([[ابوالحسن]]) را [[تغییر]] بده. [[علی]] گفت: اسمم را [[تغییر]] نمی‌دهم اما کنیه‌ام هم [[ابو محمد]] است چون نام پسر بزرگ او [[محمد]] بود<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۷۱۶.</ref>، و بدین ترتیب خود را از [[اعتراض]] [[عبدالملک]] [[نجات]] داد.

علی بن عبدالله از جمله کسانی است که در [[تاریخ]] به عنوان عبادت‌کنندگان روزگار [[شهرت]] یافته، او در هر شبی و به قولی در هر شبانه روزی یک هزار رکعت [[نماز]] می‌خواند<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۷۱۶.</ref>.

 

 

 

== منابع ==

== پانویس ==

[[رده:اصحاب امام علی]]