جاسوسی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جاسوسی کردن علیه [[کفار]]، به نفع مسلمانان جایز است و بنا بر تصریح برخی، جاسوس از غنایم نیز سهم می‌برد<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۰۱.</ref>.

[[امان دادن]] به جاسوس [[دشمن]] [[باطل]] است<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۱۰۰.</ref>.

برخی، پناه دادن جاسوس را مطلقاً موجب بطلان عقد دانسته‌اند؛ هر چند ترک آن در عقد شرط نشده باشد<ref>الدروس الشرعیه، ج۲، ص۳۴؛ الروضة البهیه، ج۲، ص۳۸۸-۳۸۹؛ فرهنگ فقه، ج۳، ص۳۶.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۷۲.</ref>