بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خیانت | | موضوع مرتبط = خیانت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = خیانت | ||
| مداخل مرتبط = [[خیانت در قرآن | | مداخل مرتبط = [[خیانت در قرآن]] - [[خیانت در فقه سیاسی]] - [[خیانت در معارف دعا و زیارات]] - [[خیانت در معارف و سیره سجادی]] - [[خیانت در جامعه‌شناسی اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[خیانت]] به معنی [[بی‌وفایی]]، [[نیرنگ]] زدن و [[پیمان‌شکنی]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref> راغب خیانت را [[مخالفت]] با [[حق]] به سبب [[عهدشکنی]] سرّی می‌داند<ref>المفردات فی غریب القرآن.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.</ref>. | [[خیانت]] به معنی [[بی‌وفایی]]، [[نیرنگ]] زدن و [[پیمان‌شکنی]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref> راغب خیانت را [[مخالفت]] با [[حق]] به سبب [[عهدشکنی]] سرّی می‌داند<ref>المفردات فی غریب القرآن.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.</ref>. | ||
واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "[[غِشّ]]" است که به معنای بدعهدی و خیانت و [[فریب‌کاری]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. | واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "[[غِشّ]]" است که به معنای بدعهدی و خیانت و [[فریب‌کاری]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[مذمت]] این صفت می‌گوید: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بارخدایا به تو [[پناه]] می‌بریم، از اینکه در [[دل]] [[خیال]] [[فریب]] کسی را بپروریم». هم‌چنین در [[دعای مکارم الاخلاق]] می‌فرماید: «بارخدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و [[رستگاری]] بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به [[اخلاص]] پاسخ دهم ([[اندرز]] دهم و [[نصیحت]] کنم)»<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۸.</ref> | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[مذمت]] این صفت می‌گوید: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بارخدایا به تو [[پناه]] می‌بریم، از اینکه در [[دل]] [[خیال]] [[فریب]] کسی را بپروریم». هم‌چنین در [[دعای مکارم الاخلاق]] می‌فرماید: «بارخدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و [[رستگاری]] بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به [[اخلاص]] پاسخ دهم ([[اندرز]] دهم و [[نصیحت]] کنم)»<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:خیانت | [[رده:خیانت]] | ||