خیانت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خیانت | |||
| عنوان مدخل = خیانت | |||
| مداخل مرتبط = [[خیانت در قرآن]] - [[خیانت در فقه سیاسی]] - [[خیانت در معارف دعا و زیارات]] - [[خیانت در معارف و سیره سجادی]] - [[خیانت در جامعه‌شناسی اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[خیانت]] به معنی [[بی‌وفایی]]، [[نیرنگ]] زدن و [[پیمان‌شکنی]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref> راغب خیانت را [[مخالفت]] با [[حق]] به سبب [[عهدشکنی]] سرّی می‌داند<ref>المفردات فی غریب القرآن.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.</ref>. | [[خیانت]] به معنی [[بی‌وفایی]]، [[نیرنگ]] زدن و [[پیمان‌شکنی]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref> راغب خیانت را [[مخالفت]] با [[حق]] به سبب [[عهدشکنی]] سرّی می‌داند<ref>المفردات فی غریب القرآن.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.</ref>. | ||
واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "[[غِشّ]]" است که به معنای بدعهدی و خیانت و [[فریب‌کاری]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. | واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "[[غِشّ]]" است که به معنای بدعهدی و خیانت و [[فریب‌کاری]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[مذمت]] این صفت می‌گوید: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بارخدایا به تو [[پناه]] می‌بریم، از اینکه در [[دل]] [[خیال]] [[فریب]] کسی را بپروریم». هم‌چنین در [[دعای مکارم الاخلاق]] می‌فرماید: «بارخدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و [[رستگاری]] بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به [[اخلاص]] پاسخ دهم ([[اندرز]] دهم و [[نصیحت]] کنم)»<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۸.</ref> | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[مذمت]] این صفت می‌گوید: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بارخدایا به تو [[پناه]] می‌بریم، از اینکه در [[دل]] [[خیال]] [[فریب]] کسی را بپروریم». هم‌چنین در [[دعای مکارم الاخلاق]] می‌فرماید: «بارخدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و [[رستگاری]] بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به [[اخلاص]] پاسخ دهم ([[اندرز]] دهم و [[نصیحت]] کنم)»<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۸.</ref> | |||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:خیانت | [[رده:خیانت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خیانت است. خیانت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خیانت در قرآن - خیانت در فقه سیاسی - خیانت در معارف دعا و زیارات - خیانت در معارف و سیره سجادی - خیانت در جامعه‌شناسی اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
خیانت به معنی بی‌وفایی، نیرنگ زدن و پیمان‌شکنی است[۱] راغب خیانت را مخالفت با حق به سبب عهدشکنی سرّی می‌داند[۲]. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ﴾[۳].
واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "غِشّ" است که به معنای بدعهدی و خیانت و فریب‌کاری است[۴]. امام سجاد (ع) در مذمت این صفت می‌گوید: «وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ»[۵]؛ «بارخدایا به تو پناه می‌بریم، از اینکه در دل خیال فریب کسی را بپروریم». هم‌چنین در دعای مکارم الاخلاق می‌فرماید: «بارخدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و رستگاری بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به اخلاص پاسخ دهم (اندرز دهم و نصیحت کنم)»[۶].[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
- ↑ المفردات فی غریب القرآن.
- ↑ «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.
- ↑ فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
- ↑ دعای ۸.
- ↑ نیایش بیستم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۰۸.