صراط مستقیم در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = صراط مستقیم | | موضوع مرتبط = صراط مستقیم | ||
| عنوان مدخل = صراط مستقیم | | عنوان مدخل = صراط مستقیم | ||
| مداخل مرتبط = [[صراط مستقیم در لغت]] - [[صراط مستقیم در قرآن]] - [[صراط مستقیم در حدیث | | مداخل مرتبط = [[صراط مستقیم در لغت]] - [[صراط مستقیم در قرآن]] - [[صراط مستقیم در حدیث]] - [[صراط مستقیم در عرفان اسلامی]] - [[مقام صراط مستقیم]] - [[صراط مستقیم در فقه سیاسی]] - [[صراط مستقیم در جامعه‌شناسی اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
این لغت از ماده «ص رط» و به معنای راه است. جوهری در [[صحاح]] اللغة «[[صراط]]» و «سِراط» را مترادف یکدیگر و به معنای راه و طریق می‌داند<ref>الصحاح: تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۲، ص۱۱۳۹.</ref>. اصل معنای این واژه از «سَرَط» اخذ شده که به معنای بلعیدن است؛ مثلاً «سرط الطعام» یعنی «ابتلعه» و آن هنگامی است که لقمه در مجرای گلو به سوی معده بلعیده می‌شود و بدون هیچ [[انحرافی]] مستقیماً وارد معده می‌گردد. راغب در مفردات صراط را به معنای راه واضح و روشنی می‌گیرد که سالک آن را به [[راحتی]] می‌بلعد و یا متقابلاً، گویی راه در مسیر خود او را می‌بلعد و بدون [[انحراف]] پیش می‌برد و به مقصد می‌رساند<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۴۰۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]] ص ۵۰۵.</ref> | این لغت از ماده «ص رط» و به معنای راه است. جوهری در [[صحاح]] اللغة «[[صراط]]» و «سِراط» را مترادف یکدیگر و به معنای راه و طریق می‌داند<ref>الصحاح: تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۲، ص۱۱۳۹.</ref>. اصل معنای این واژه از «سَرَط» اخذ شده که به معنای بلعیدن است؛ مثلاً «سرط الطعام» یعنی «ابتلعه» و آن هنگامی است که لقمه در مجرای گلو به سوی معده بلعیده می‌شود و بدون هیچ [[انحرافی]] مستقیماً وارد معده می‌گردد. راغب در مفردات صراط را به معنای راه واضح و روشنی می‌گیرد که سالک آن را به [[راحتی]] می‌بلعد و یا متقابلاً، گویی راه در مسیر خود او را می‌بلعد و بدون [[انحراف]] پیش می‌برد و به مقصد می‌رساند<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۴۰۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]]، ص ۵۰۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صراط مستقیم است. صراط مستقیم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صراط مستقیم در لغت - صراط مستقیم در قرآن - صراط مستقیم در حدیث - صراط مستقیم در عرفان اسلامی - مقام صراط مستقیم - صراط مستقیم در فقه سیاسی - صراط مستقیم در جامعه‌شناسی اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
این لغت از ماده «ص رط» و به معنای راه است. جوهری در صحاح اللغة «صراط» و «سِراط» را مترادف یکدیگر و به معنای راه و طریق می‌داند[۱]. اصل معنای این واژه از «سَرَط» اخذ شده که به معنای بلعیدن است؛ مثلاً «سرط الطعام» یعنی «ابتلعه» و آن هنگامی است که لقمه در مجرای گلو به سوی معده بلعیده می‌شود و بدون هیچ انحرافی مستقیماً وارد معده می‌گردد. راغب در مفردات صراط را به معنای راه واضح و روشنی می‌گیرد که سالک آن را به راحتی می‌بلعد و یا متقابلاً، گویی راه در مسیر خود او را می‌بلعد و بدون انحراف پیش می‌برد و به مقصد می‌رساند[۲].[۳]
