خاتم‌بخشی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←مقدمه) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«[[انفاق انگشتر]]» در حال [[نماز]] به [[فقیر]] که از سوی [[امام علی]]{{ع}} انجام گرفت، | «[[انفاق انگشتر]]» در حال [[نماز]] به [[فقیر]] که از سوی [[امام علی]] {{ع}} انجام گرفت، نزول [[آیه ولایت]] را درپی داشت: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>. روز ۲۴ ذی‌حجّه، [[فقیری]] به [[مسجد پیامبر]] آمده، [[تقاضای کمک]] کرد. کسی کمک نکرد. علی {{ع}} که در حال نماز بود، به او اشاره کرد، وی جلو آمد و انگشتر را از دست [[امیر المؤمنین]] بیرون آورد. | ||
آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از [[خدا]] و [[رسول]]، کسی را [[ولیّ]] و [[سرپرست مؤمنان]] معرفی کرد که نماز می‌خواند و در حال [[رکوع]]، [[زکات]] و [[صدقه]] می‌دهد<ref>الغدیر، ج ۲ ص۵۲</ref>. مصداق این [[آیه]] کسی جز علی{{ع}} نبود. | آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از [[خدا]] و [[رسول]]، کسی را [[ولیّ]] و [[سرپرست مؤمنان]] معرفی کرد که نماز می‌خواند و در حال [[رکوع]]، [[زکات]] و [[صدقه]] می‌دهد<ref>الغدیر، ج ۲ ص۵۲</ref>. مصداق این [[آیه]] کسی جز علی {{ع}} نبود. راویان متعدد این داستان، نزول [[آیۀ ولایت]] را در [[شأن]] انفاق حضرت علی {{ع}} ذکر کرده‌اند. نزول آیه و [[ستایش]] از این انفاق، نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر، بلکه به خاطر [[اخلاص]] آن حضرت در انفاق بود. این حادثه علاوه بر آنکه [[فضیلت]] مهمّی از [[فضایل علی]] {{ع}} را بیان کرده، [[سبب نزول]] یکی از روشن‌ترین [[آیات مربوط به امامت و ولایت]] شد که پیوسته به آن استشهاد شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۳۹.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۰
مقدمه
«انفاق انگشتر» در حال نماز به فقیر که از سوی امام علی S انجام گرفت، نزول آیه ولایت را درپی داشت: 
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
[۱]. روز ۲۴ ذی‌حجّه، فقیری به مسجد پیامبر آمده، تقاضای کمک کرد. کسی کمک نکرد. علی S که در حال نماز بود، به او اشاره کرد، وی جلو آمد و انگشتر را از دست امیر المؤمنین بیرون آورد.
آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از خدا و رسول، کسی را ولیّ و سرپرست مؤمنان معرفی کرد که نماز می‌خواند و در حال رکوع، زکات و صدقه می‌دهد[۲]. مصداق این آیه کسی جز علی S نبود. راویان متعدد این داستان، نزول آیۀ ولایت را در شأن انفاق حضرت علی S ذکر کرده‌اند. نزول آیه و ستایش از این انفاق، نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر، بلکه به خاطر اخلاص آن حضرت در انفاق بود. این حادثه علاوه بر آنکه فضیلت مهمّی از فضایل علی S را بیان کرده، سبب نزول یکی از روشن‌ترین آیات مربوط به امامت و ولایت شد که پیوسته به آن استشهاد شده است[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سوره مائده، آیه ۵۵.
- ↑ الغدیر، ج ۲ ص۵۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۳۹.