وادی عقیق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام حسین
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
وادی به معنای مسیل و [[سرزمین]] گود میان دو کوه یا تپه است. “وادی عقیق”، نام یکی از منزلگاه‌هایی است که [[امام حسین]]{{ع}} پس از [[خروج]] از [[مکه]] از آن گذشته و به سوی “ذات عرق” رفته است. در این محلّ برخی برای [[حج]] [[محرم]] می‌شدند و به [[مکه]] نزدیک‌تر از [[ذو الحلیفه]] بوده است<ref>مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۰۴، به نقل از معجم البلدان.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۱.</ref>.
وادی به معنای مسیل و سرزمین گود میان دو کوه یا تپه است. “وادی عقیق”، نام یکی از منزلگاه‌هایی است که [[امام حسین]] {{ع}} پس از [[خروج]] از [[مکه]] از آن گذشته و به سوی “ذات عرق” رفته است. در این محلّ برخی برای [[حج]] [[محرم]] می‌شدند و به [[مکه]] نزدیک‌تر از ذو الحلیفه بوده است<ref>مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۰۴، به نقل از معجم البلدان.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۱.</ref>
 
==وادی عقیق==
معروف‌ترین [[وادی]] [[مدینه]] است که در غرب مدینه از شمال تا به جنوب کشیده شده است. گاهی آب این وادی در برخی از فصول بسیار فراوان بوده و مزارع غرب مدینه به سمت جنوب را تأمین کند. این وادی به سه بخش صغیر، کبیر، و اکبر تقسیم شده است<ref>البلدان، یعقوبی، ص۷۶.</ref>.
قسمت اکبر آن در [[اختیار]] [[حضرت علی]]{{ع}} بوده که ۲۳ [[چاه]] در آن حفر کرده بودند. این چاه‌ها در منطقه [[مسجد شجره]] کنونی قرار داشته و به همین جهت هنوز مسجد شجره به «[[مسجد]] ابیار» یا «[[آبار علی]]» معروف است. این سه وادی در ابتدا به [[اقطاع]] «[[بلال بن حارث المزنی]]» در آمد و پس از وی به دست [[ابوبکر]] و [[عمر]] افتاد.
 
این وادی را وادی [[مبارک]] نیز می‌نامند؛ زیرا که [[رسول خدا]]{{صل}} نسبت به آن [[عنایت ویژه]] داشته است<ref>تاریخ المدینه المنوره، ابن شبه، ج۱، ص۱۴۸.</ref>. نقل شده است که حضرتش فرمود: [[جبرئیل]] شبی از جانب [[خداوند]] برای من [[پیام]] آورد که در این وادی مبارک [[نماز]] بگزار و بگوی: عمره‌ای در [[حج]] است. در کنار این وادی، قصرهای زیادی ساخته شده که بقایای برخی از آنها از جمله [[قصر]] [[سعید بن عاص]] و [[قلعه]] [[عروه بن زبیر]] تا این اواخر وجود داشته است<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، مشعر، ص۱۸۰.</ref>. این وادی یکی از میقات‌های شش‌گانه است که [[زائران]] در آن [[محرم]] می‌شوند.
این وادی در ۹۴ کیلومتری شمال شرقی [[مکه]] بوده، [[میقات]] کسانی است که از راه [[عراق]] و نجد به مکه می‌روند. اوایل این وادی را «[[مسلخ]]» و اواسط آن را «[[غمره]]» و پایان آن را «ذات عِرق» می‌گویند<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، مشعر، ص۱۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۰۴۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۲: خط ۲۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:وادی عقیق]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین]]


{{حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا}}
{{حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا}}
{{واقعه کربلا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۵

مقدمه

وادی به معنای مسیل و سرزمین گود میان دو کوه یا تپه است. “وادی عقیق”، نام یکی از منزلگاه‌هایی است که امام حسین (ع) پس از خروج از مکه از آن گذشته و به سوی “ذات عرق” رفته است. در این محلّ برخی برای حج محرم می‌شدند و به مکه نزدیک‌تر از ذو الحلیفه بوده است[۱].[۲]

وادی عقیق

معروف‌ترین وادی مدینه است که در غرب مدینه از شمال تا به جنوب کشیده شده است. گاهی آب این وادی در برخی از فصول بسیار فراوان بوده و مزارع غرب مدینه به سمت جنوب را تأمین کند. این وادی به سه بخش صغیر، کبیر، و اکبر تقسیم شده است[۳]. قسمت اکبر آن در اختیار حضرت علی(ع) بوده که ۲۳ چاه در آن حفر کرده بودند. این چاه‌ها در منطقه مسجد شجره کنونی قرار داشته و به همین جهت هنوز مسجد شجره به «مسجد ابیار» یا «آبار علی» معروف است. این سه وادی در ابتدا به اقطاع «بلال بن حارث المزنی» در آمد و پس از وی به دست ابوبکر و عمر افتاد.

این وادی را وادی مبارک نیز می‌نامند؛ زیرا که رسول خدا(ص) نسبت به آن عنایت ویژه داشته است[۴]. نقل شده است که حضرتش فرمود: جبرئیل شبی از جانب خداوند برای من پیام آورد که در این وادی مبارک نماز بگزار و بگوی: عمره‌ای در حج است. در کنار این وادی، قصرهای زیادی ساخته شده که بقایای برخی از آنها از جمله قصر سعید بن عاص و قلعه عروه بن زبیر تا این اواخر وجود داشته است[۵]. این وادی یکی از میقات‌های شش‌گانه است که زائران در آن محرم می‌شوند. این وادی در ۹۴ کیلومتری شمال شرقی مکه بوده، میقات کسانی است که از راه عراق و نجد به مکه می‌روند. اوایل این وادی را «مسلخ» و اواسط آن را «غمره» و پایان آن را «ذات عِرق» می‌گویند[۶].[۷].

منابع

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرّم، ص۲۰۴، به نقل از معجم البلدان.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۱.
  3. البلدان، یعقوبی، ص۷۶.
  4. تاریخ المدینه المنوره، ابن شبه، ج۱، ص۱۴۸.
  5. آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، مشعر، ص۱۸۰.
  6. تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، مشعر، ص۱۶۴.
  7. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۰۴۷.