سخاوت امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام علی | عنوان مدخل = زهد امام علی | مداخل مرتبط = زهد امام علی در حدیث - زهد امام علی در کلام اسلامی | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== یکی از ویژگی‌های اخلاقی امام علی{{ع}} را باید کرم و بخشش بی‌حد و مرز او دان...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام علی
| موضوع مرتبط = سیره اخلاقی امام علی
| عنوان مدخل  = زهد امام علی
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[زهد امام علی در حدیث]] - [[زهد امام علی در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
==مقدمه==
یکی از [[ویژگی‌های اخلاقی امام علی]]{{ع}} را باید [[کرم]] و [[بخشش]] بی‌حد و مرز او دانست، بخششی که در اصول و [[هدف]]، پیراسته و سالم و به بخشش [[فرمانروایان]] و زورمندانی که [[اموال]] و ثمره تلاش [[مردم]] را به دیگران می‌بخشیدند، شباهتی نداشت. [[علی بن ابی طالب]] در سراسر زندگی‌اش حتی یک‌بار نیز به چنین عطا و بخششی دست نیالود و آن را نشناخت، کرم و بخشش علی واژه‌ای است که از [[مردانگی]] و جوانمردی‌اش پرده برمی‌دارد.
وی دختر خود را بدین جهت که گردنبندی از [[بیت المال]] به [[امانت]] گرفته بود تا در عیدی از [[اعیاد]]، خویش را بدان بیاراید، [[توبیخ]] و [[سرزنش]] می‌کند و با دست خود نخل‌های گروهی از [[یهودیان مدینه]] را آبیاری می‌کند به گونه‌ای که دست‌های مبارکش تاول می‌زند آن‌گاه که به مزدی دست می‌یابد آن را به [[بیچارگان]] و [[درماندگان]] می‌بخشد و یا با آن بردگانی را می‌خرد و فوراً [[آزاد]] می‌کند.


بخشش و کرم علی{{ع}} به حدّی بوده که [[معاویة بن ابی‌سفیان]] نیز بدان اعتراف کرده و می‌گوید: اگر علی، خانه‌ای پر از طلای [[ناب]] و خانه‌ای پر از علوفه داشته باشد، طلا را قبل از علوفه می‌بخشد<ref>تاریخ دمشق ابن عساکر، ج۴۳، ص۴۱۴ در حالات علی بن ابی طالب{{ع}}.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]]، ص ۴۹.</ref>
== مقدمه ==
یکی از [[ویژگی‌های اخلاقی امام علی]] {{ع}} را باید [[کرم]] و [[بخشش]] بی‌حد و مرز او دانست، بخششی که در اصول و [[هدف]]، پیراسته و سالم و به بخشش [[فرمانروایان]] و زورمندانی که [[اموال]] و ثمره تلاش [[مردم]] را به دیگران می‌بخشیدند، شباهتی نداشت. [[علی بن ابی طالب]] در سراسر زندگی‌اش حتی یک‌بار نیز به چنین عطا و بخششی دست نیالود و آن را نشناخت، کرم و بخشش علی واژه‌ای است که از [[مردانگی]] و جوانمردی‌اش پرده برمی‌دارد.
وی دختر خود را بدین جهت که گردنبندی از [[بیت المال]] به [[امانت]] گرفته بود تا در عیدی از [[اعیاد]]، خویش را بدان بیاراید، توبیخ و [[سرزنش]] می‌کند و با دست خود نخل‌های گروهی از یهودیان مدینه را آبیاری می‌کند به گونه‌ای که دست‌های مبارکش تاول می‌زند آن‌گاه که به مزدی دست می‌یابد آن را به بیچارگان و درماندگان می‌بخشد و یا با آن بردگانی را می‌خرد و فوراً [[آزاد]] می‌کند.
 
بخشش و کرم علی {{ع}} به حدّی بوده که [[معاویة بن ابی‌سفیان]] نیز بدان اعتراف کرده و می‌گوید: اگر علی، خانه‌ای پر از طلای [[ناب]] و خانه‌ای پر از علوفه داشته باشد، طلا را قبل از علوفه می‌بخشد<ref>تاریخ دمشق ابن عساکر، ج۴۳، ص۴۱۴ در حالات علی بن ابی طالب {{ع}}.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]]، ص ۴۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[سخاوت امام علی]]
* [[سخاوت در معارف و سیره علوی]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:سخاوت]]
[[رده:فضائل امام علی]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷

مقدمه

یکی از ویژگی‌های اخلاقی امام علی (ع) را باید کرم و بخشش بی‌حد و مرز او دانست، بخششی که در اصول و هدف، پیراسته و سالم و به بخشش فرمانروایان و زورمندانی که اموال و ثمره تلاش مردم را به دیگران می‌بخشیدند، شباهتی نداشت. علی بن ابی طالب در سراسر زندگی‌اش حتی یک‌بار نیز به چنین عطا و بخششی دست نیالود و آن را نشناخت، کرم و بخشش علی واژه‌ای است که از مردانگی و جوانمردی‌اش پرده برمی‌دارد. وی دختر خود را بدین جهت که گردنبندی از بیت المال به امانت گرفته بود تا در عیدی از اعیاد، خویش را بدان بیاراید، توبیخ و سرزنش می‌کند و با دست خود نخل‌های گروهی از یهودیان مدینه را آبیاری می‌کند به گونه‌ای که دست‌های مبارکش تاول می‌زند آن‌گاه که به مزدی دست می‌یابد آن را به بیچارگان و درماندگان می‌بخشد و یا با آن بردگانی را می‌خرد و فوراً آزاد می‌کند.

بخشش و کرم علی (ع) به حدّی بوده که معاویة بن ابی‌سفیان نیز بدان اعتراف کرده و می‌گوید: اگر علی، خانه‌ای پر از طلای ناب و خانه‌ای پر از علوفه داشته باشد، طلا را قبل از علوفه می‌بخشد[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ دمشق ابن عساکر، ج۴۳، ص۴۱۴ در حالات علی بن ابی طالب (ع).
  2. حکیم، سید منذر، ‌پیشوایان هدایت ج۲، ص ۴۹.