احمد بن هلال کرخی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{خرد}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام هادی | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[احمد بن هلال کرخی در در معارف مهدویت]] - [[احمد بن هلال کرخی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مهدویت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''احمد بن هلال کرخی''' از پیروان [[اهل بیت]]{{عم}} و منحرف از مهدویت است‏<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۹ -۴۰.</ref>.
== آشنایی اجمالی ==
[[ابو جعفر احمد بن هلال عبرتائی کرخی بغدادی]] منسوب به عبرتا، روستایی در نواحی [[شهر]] اسکاف منطقه‌ای بین واسط و [[بغداد]]<ref>معجم البلدان، ج1، ص ۱۸۱.</ref> و از [[قبیله]] [[بنی جنید]] می‌‌باشد.<ref>الفهرست (طوسی)، ص ۳۶.</ref> ابوجعفر از اصحاب [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص ۴۱۰ و ۴۲۸.</ref> و از [[امام هادی]] {{ع}}، [[حسن بن علی بن یقطین]]، [[ابن ابی عمیر]]، [[حسن بن محبوب]] و [[امیة بن علی قیسی]] [[روایت]] کرده و [[سعد بن عبدالله]]، [[محمد بن علی بن محبوب]]، [[محمد بن احمد بن ابوقتاده]] و [[احمد بن موسی نوفلی]] از او روایت کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج2، ص ۳۵۹.</ref> از امام حسن عسکری {{ع}} مذمت و سرزنش‌هایی در [[حق]] او صادر شده<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۲۱۸.</ref> و چون بعد از [[شهادت]] آن امام همام [[وکالت]] [[محمد بن عثمان]] را نپذیرفت، توقیعی مبنی بر [[لعن]] و [[برائت]] و [[بیزاری]] از او، از ناحیه [[مقدس]] [[حضرت حجت]] {{ع}} صادر گردید.<ref>قاموس الرجال، ج1، ص ۶۷۱.</ref> شاید به همین جهت، برخی معتقدند که وی از [[اعتقاد]] به [[شیعه]] دست کشیده و به [[اهل سنت]] پیوست.<ref>هدیة العارفین، ج1، ص ۵۰.</ref>


==مقدمه==
برخی رجال‌نویسان آنچه را در مذمت او وارد شده، رد می‌‌کنند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۸۱.</ref> در مقابل، برخی دیگر او را محدثی غلوکننده و متهم در [[دین]] شمرده اند<ref>الفهرست (طوسی)، ص ۳۶.</ref> و عده‌ای گفته‌اند که تنها به روایاتی که او در حال سلامتش نقل کرده، اعتنا می‌‌شود.<ref> تنقیح المقال، ج1، ص ۱۰۰.</ref> عبرتائی بیشتر اصول [[اصحاب]] [[امامیه]] را روایت کرده است.<ref>الفهرست (طوسیص ۳۶.</ref> تألیفات او المشیخه، <ref>هدیة العارفین، ج1، ص ۵۰.</ref> یوم و لیله و کتاب النوادر می‌‌باشد.<ref>رجال النجاشی، ج1، ص ۲۱۸.</ref> او سرانجام در سال ۲۶۷ه‍ درگذشت<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۴-۱۴۵.</ref>.
*[[احمد بن هلال]]، اهل روستای بزرگی از منطقه "[[نهروان]]" بود که میان واسط و [[بغداد]] قرار دارد. گفته شده است وی از [[یاران]] [[حضرت هادی]]{{ع}} یا [[امام عسکری]]{{ع}} بود. وی مشهور به [[غلو]] و مورد [[لعن]] و نفرین ابدی است<ref>  ر. ک: احمد بن علی نجاشی، رجال النجاشی، ص ۸۲، رقم ۱۹۹</ref>.
 
*نخست از افراد مورد [[اطمینان]] [[حضرت عسکری]]{{ع}} و از [[اصحاب]] ویژه و [[روایت]] ‏کننده از [[امامان معصوم]]{{عم}} بود. ۵۴ بار به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفت که بیست بار آن با پای پیاده بود، امّا دچار کژی شد؛ به گونه‏ای که [[حضرت عسکری]]{{ع}} او را بسیار [[نکوهش]] کرد و درباره‏‌اش فرمود: "از این صوفی ریاکار و بازیگر پروا کنید"<ref> {{عربی|" احْذَرُوا الصُّوفِيَ‏ الْمُتَصَنِّع‏‏"}}؛ محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، ص ۵۳۵، ش ۱۰۲۰</ref>.
== پرسش مستقیم ==
*برخی نیز این جمله را در [[نکوهش]] او، از جانب [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} دانسته‌‏اند که در هرحال نشانگر [[پلیدی]] و [[گمراهی]] این مرد است. او تا زمان [[نیابت]] [[محمد بن عثمان]] زیست و با سماجت بسیار، [[سفارت]] آن جناب را [[انکار]] کرد. از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} درباره [[لعن]] و نفرین بر او و [[لزوم]] بیزاری از کارهایش توقیعی صادر شد<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۵۳</ref>.
*بیشتر کتاب‏های رجالی، به او لقب "[[عبرتایی]]" داده‏‌اند<ref>  ابن داود حلی، رجال ابن داود، ص ۴۲۵؛ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۳۸۴؛ علامه حلی، رجال العلامه، ص ۲۰۲</ref>. [[شیخ طوسی]] در کتاب "[[الغیبة]]" وی را "کرخی" نامگذاری کرده و به او "[[بغدادی]]" نیز گفته شده است.
*[[احمد بن هلال]] تا آخر [[سفارت]] [[نایب]] نخست، دچار کژی نشده بود؛ ولی پس از [[وفات]] [[عثمان بن سعید]]، در [[نایب دوم]] [[شک]] کرد و [[نیابت]] او را نپذیرفت<ref> سید محمد صدر، تاریخ الغیبة الصغری، ص ۵۰۲</ref>.
*[[شیعیان]] هم پس از برکناری، او را نفرین شده دانسته و از وی دوری جستند. پس از [[مرگ]] وی، توقیعی از [[امام مهدی|ولی عصر]]{{ع}} صادر شد: [[خداوند]] سبحانه و تعالی از [[فرزند]] هلال نگذرد که بدون هماهنگی و خشنودی ما، در کار ما مداخله و فقط به میل خود عمل می‌‏کرد، تا آن‏که [[پروردگار]]، با نفرین ما زندگی‏اش را به انجام رساند. ما در زمان زندگی‌‏اش نیز انحرافش را به [[شیعیان]] خاص خود گوشزد کردیم. این را به هرکس که درباره او می‏‌پرسد، برسانید. هیچ یک از [[شیعیان]] ما معذور نیست در آنچه افراد مورد اعتماد از ما [[نقل]] می‌‏کنند، [[تردید]] کند؛ زیرا می‌‏دانند ما [[اسرار]] خود را با آنان می‏‌گوییم.
*آن حضرت در توقیعی دیگر فرمود: ابن هلال، [[ایمان]] خود را پایدار نداشت و با آن‏که مدت طولانی خدمت کرد، به دست خود ایمانش را به [[کفر]] دگرگون ساخت و [[خدا]] نیز او را [[کیفر]] داد<ref> محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، ص ۵۳۶؛ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۹ -۴۰.</ref>.
== احمد بن هلال کرخی در موعودنامه ==
*"[[احمد بن هلال]] [[عبرتایی]] کرخی [[بغدادی]]" از [[مدّعیان دروغین]] [[نیابت]] در دوران [[نایب دوم]] بوده است. وی پس از [[وفات]] [[نایب اول]]، منکر [[وکالت]] [[محمد بن عثمان]] شد و خط‍‌ انحرافی را پیش گرفت. بیشتر کتب رجالی او را ملقّب به "عبرتائی" می‌دانند<ref>فهرست، ص ۵۰؛ رجال طوسى، ص ۴۱۰. </ref>. و [[شیخ طوسی]] او را "کرخی" نام‌گذاری کرده<ref>غیبة طوسى، ص ۳۹۹. </ref> و "[[بغدادی]]" نیز درباره او گفته شده است<ref>رجال طوسى، ص ۴۱۰. </ref>.
* وی در سال ۱۸۰ ه‍‌. ق در "عبرتا" که روستایی بزرگ و از نواحی [[نهروان]] [[بغداد]] است متولد شد و در سال ۲۶۷ ه‍‌. ق از [[دنیا]] رفت<ref>فهرست، ص ۵۰؛ رجال نجاشى، ج ۱، ص ۲۱۸</ref>. او قبل از انحرافش از شخصیت والایی برخوردار بوده و عالمی برجسته و عارفی متّقی محسوب می‌شده است. او از عصر [[امام رضا]] {{ع}} بوده تا هفت سال گذشته از [[غیبت صغری]]، و عبارات بعضی از علمای رجال دلالت بر [[مقام]] والای او دارد. نجاشی در رجال خویش می‌گوید: او "[[صالح]] الرّوایة" است و دو کتاب برای وی ذکر کرده است، کتاب "یوم و لیلة" و "نوادر"<ref>رجال نجاشى، ج ۱، ص ۲۱۸. </ref>.
* [[احمد بن هلال]] پنجاه و چهار بار به [[حج]] رفته است و بیست نوبت از آن را با پای پیاده [[حج]] نموده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۱۶</ref>.
* در توقیعی از [[ناحیه مقدسه]] که به دست [[حسین بن روح]] -نایب سوم- صادر شد، حضرت وی را لعنت کرده و به [[شیعیان]] امر کرده بود که از وی دوری جویند<ref>غیبة طوسى، ص ۳۹۹</ref>. [[آیت الله]] خویی می‌نویسد: "شکی نیست که [[احمد بن هلال]] از نظر [[عقیده]] فاسد است و قابل‌اعتماد نیست، بلکه از زندگی او استفاده می‌شود که به چیزی پای‌بند نبوده است؛ لذا گاهی غلوّ می‌کرده و گاهی اعمال [[ناصبی]] بودن از او ظاهر می‌شده است... "<ref>معجم رجال الحدیث، ج ۲، ص ۳۴۸. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۷.</ref>.
==پرسش مستقیم==
* [[مدعیان دروغین سفارت چه کسانی بوده‏‌اند؟ (پرسش)]]
* [[مدعیان دروغین سفارت چه کسانی بوده‏‌اند؟ (پرسش)]]


==پرسش‌های وابسته==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان مدعیان دروغین سفارت و نیابت}}
{{پرسمان مدعیان دروغین سفارت و نیابت}}


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


==منابع==
== پانویس ==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].
{{پانویس}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].


==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
{{امام مهدی}}
{{یاران امام عسکری}}
{{یاران امام عسکری}}
[[رده:احمد بن هلال کرخی]]
 
[[رده:مدخل فرهنگ‌نامه مهدویت]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
[[رده:مدعیان نیابت خاصه]]
[[رده:طبقه هفتم راویان]]
[[رده:اصحاب امام هادی]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]
[[رده:بنی جنید]]
[[رده:بغدادیان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۰

آشنایی اجمالی

ابو جعفر احمد بن هلال عبرتائی کرخی بغدادی منسوب به عبرتا، روستایی در نواحی شهر اسکاف منطقه‌ای بین واسط و بغداد[۱] و از قبیله بنی جنید می‌‌باشد.[۲] ابوجعفر از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری (ع) بود[۳] و از امام هادی (ع)، حسن بن علی بن یقطین، ابن ابی عمیر، حسن بن محبوب و امیة بن علی قیسی روایت کرده و سعد بن عبدالله، محمد بن علی بن محبوب، محمد بن احمد بن ابوقتاده و احمد بن موسی نوفلی از او روایت کرده‌اند.[۴] از امام حسن عسکری (ع) مذمت و سرزنش‌هایی در حق او صادر شده[۵] و چون بعد از شهادت آن امام همام وکالت محمد بن عثمان را نپذیرفت، توقیعی مبنی بر لعن و برائت و بیزاری از او، از ناحیه مقدس حضرت حجت (ع) صادر گردید.[۶] شاید به همین جهت، برخی معتقدند که وی از اعتقاد به شیعه دست کشیده و به اهل سنت پیوست.[۷]

برخی رجال‌نویسان آنچه را در مذمت او وارد شده، رد می‌‌کنند.[۸] در مقابل، برخی دیگر او را محدثی غلوکننده و متهم در دین شمرده اند[۹] و عده‌ای گفته‌اند که تنها به روایاتی که او در حال سلامتش نقل کرده، اعتنا می‌‌شود.[۱۰] عبرتائی بیشتر اصول اصحاب امامیه را روایت کرده است.[۱۱] تألیفات او المشیخه، [۱۲] یوم و لیله و کتاب النوادر می‌‌باشد.[۱۳] او سرانجام در سال ۲۶۷ه‍ درگذشت[۱۴].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم البلدان، ج1، ص ۱۸۱.
  2. الفهرست (طوسی)، ص ۳۶.
  3. رجال الطوسی، ص ۴۱۰ و ۴۲۸.
  4. معجم رجال الحدیث، ج2، ص ۳۵۹.
  5. رجال النجاشی، ج1، ص ۲۱۸.
  6. قاموس الرجال، ج1، ص ۶۷۱.
  7. هدیة العارفین، ج1، ص ۵۰.
  8. اختیار معرفة الرجال، ص ۵۸۱.
  9. الفهرست (طوسی)، ص ۳۶.
  10. تنقیح المقال، ج1، ص ۱۰۰.
  11. الفهرست (طوسی)، ص ۳۶.
  12. هدیة العارفین، ج1، ص ۵۰.
  13. رجال النجاشی، ج1، ص ۲۱۸.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۴۴-۱۴۵.