انتظار از دیدگاه شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[انتظار]] از [[اعتقادات]] بنیادی و تردید ناپذیر [[شیعه]] است<ref>ر.ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۹۰-۹۱.</ref>. از نظر شیعه، مسألۀ انتظار و نوید [[ظهور مهدی موعود]]{{ع}} یکی از مسائل بسیار حیاتی به شمار می‌رود و به اندازه‌ای اهمیت دارد که در ردیف وقوع [[قیامت]] و [[تکذیب]] و تصدیقش در ردیف تکذیب و تصدیق [[رسول اکرم]]{{صل}} است<ref>ر.ک: [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص۱۵۷؛ [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۹۰-۹۱.</ref>. در فرهنگ شیعی، انتظار صرفاً یک مفهوم ذهنی و دانستنی نیست؛ بلکه مفهوم کاربردیِ مبتنی بر [[آموزه‌های دینی]] و ارزشی است. همچنین انتظار، صرفاً [[چشم به راهی]] و یک حالت [[روحی]] روانی معمول و متعارف نیست؛ بر این اساس انتظار، یک رویکرد عمل گرایانۀ برخاسته از یک [[اعتقاد]] عمیق [[قلبی]] است. در [[روایات]] از انتظار به "عمل" تعبیر شده و بلکه بهترین عمل ـ [[افضل الاعمال]] ـ بیان شده است. این تعبیر، بیانگر پیوند معنایی [[ایمان]] و عمل در این مقوله است<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۱۷ ـ ۱۱۸.</ref>.

 

انتظار در [[مکتب تشیع]] یک حالت [[انسانی]] است که [[انسان]] به خاطر وجود آن، ضمن پیراستن وجود خویش از بدیها و [[آراستن]] آن به خوبیها، در ارتباط مستمر با [[امام]] و [[حجت]] [[زمان]] خویش، همه [[همت]] خود را صرف [[زمینه‌سازی ظهور]] [[مصلح]] [[آخرالزمان]] می‌کند و در جهت تحقق وعده الهی نسبت به برپایی [[دولت]] [[کریمه اهل بیت]] با تمام وجود تلاش می‌کند<ref>ر.ک: [[کریم حیدری‌نهند|حیدری‌نهند، کریم]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]].</ref>.

به اعتقاد شیعه علاوه بر [[آیات]] متعددی که [[پیشوایان دینی]] آنها را به وجود [[مقدس]] [[مهدی موعود]]{{ع}} و [[انتظار]] [[تفسیر]] و [[تأویل]] کرده‌اند، صدها حدیث معتبر و متواتر وجود دارد که در آنها کلیۀ صفات و خصوصیات و جزئیات [[زندگی]] آن حضرت بیان شده است<ref>ر.ک: [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص۱۵۷.</ref>. [[شیعیان]] [[عقیده]] دارند مهدی موعود{{ع}} سِرّی از [[اسرار]] [[حق]] و آخرین برگزیده الهی است که پس از تولد از نظرها غایب شده و بعد از مدت [[زمان]] طولانی ظهور خواهد کرد، او [[حجه الله]]، [[خلیفه الله]] و [[بقیة الله]] است<ref>ر.ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۹۰-۹۱.</ref>.

 

== [[مهدی]] از نسل حسین{{ع}} ==

در نظر [[شیعه]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} همنام و هم کنیۀ [[پیامبر]]{{صل}}، [[دوازدهمین امام]] و [[حجت خداوند]] در روی [[زمین]] و از [[اهل بیت]] و [[عترت]] [[رسول]] خداست، زنده است و بر اساس مصلحت الهی در [[غیبت]] به سر می‌برد و روزی ظهور خواهد کرد و زمین را پر از [[عدل و داد]] می‌‌کند، همان طور که پر از [[ظلم و جور]] می‌‌شود و بر [[مؤمنین]] است که همواره در انتظار چنین روزی باشند و خودشان را برای چنین روزی آماده کنند<ref>ر.ک: [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص۱۵۷؛ [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]]؛ [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]ه، ص۹۰-۹۱.</ref>. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} فرمودند: «اگر از [[دنیا]] جز یک [[روز]] نماند، [[خداوند]] آن روز را آنقدر طولانی می‌‌کند تا فرزندم مهدی که اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است ظهور کند و [[عدالت]] را بگستراند بعد از آنکه زمین را ظلم و جور فرا گیرد»<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ، حَتَّی یَبْعَثَ رَجُلًا مِنْ وُلْدِی اسْمُهُ اسْمِی و یَمْلَأَهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا}}؛ غیبت کبری، ص۸؛ الیوم الموعود بین الفکر المادی والدینی، ص۶۳۶؛ الهیات، ج۲، ص۶۳۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج]].</ref>

 

البته باید توجه داشت گرچه انتظار، در مفهوم غیر [[شیعی]] تنها به معنای نظرداشت ظهور منجی به‌کار می‌رود؛ ولی طبق دیدگاه [[شیعه]]، افزون بر چنین انتظاری، انتظار [[ملاقات]] و دیدار با [[منجی]] نیز قابل تصور است<ref>ر.ک: [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)|نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن]]، ص۹۷ [[انتظار موعود (کتاب)|انتظار موعود]]، ص۲۷ ـ ۳۲.</ref>