عراق در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: واگردانی دستی
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = عراق
| موضوع مرتبط = عراق
| عنوان مدخل  = [[عراق]]
| عنوان مدخل  = عراق
| مداخل مرتبط = [[عراق در حدیث]] - [[عراق در تاریخ اسلامی]] - [[عراق در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط = [[عراق در نهج البلاغه]] - [[عراق در معارف و سیره حسینی]]
| پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
سرزمینی که [[سیدالشهدا]]{{ع}} از [[حجاز]] به سوی آنجا رفت تا به [[دعوت]] [[کوفیان]] در [[مبارزه]] با [[یزید]]، پاسخ گوید و قبل از رسیدن به [[کوفه]]، در [[کربلا]] در محاصرۀ [[سپاه]] [[ابن زیاد]] به [[شهادت]] رسید. [[سرزمین]] [[عراق]]، بخصوص منطقۀ میان دجله و [[فرات]]، حاصل‌خیز و پرجمعیّت است.
عراق سرزمینی که [[سیدالشهدا]] {{ع}} از [[حجاز]] به سوی آنجا رفت تا به [[دعوت]] [[کوفیان]] در [[مبارزه]] با [[یزید]]، پاسخ گوید و قبل از رسیدن به [[کوفه]]، در [[کربلا]] در محاصرۀ [[سپاه]] [[ابن زیاد]] به [[شهادت]] رسید. سرزمین [[عراق]]، بخصوص منطقۀ میان دجله و [[فرات]]، حاصل‌خیز و پرجمعیّت است.
وقتی [[سرزمین]] [[عراق]]، پیش از [[خلافت امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[فتح]] شد، با [[آل علی]]{{ع}} آشنا گشت.
کسانی همچون [[ابن مسعود]] و [[عمار یاسر]]، پیشتر در آنجا فرماندار یا [[امیر]] [[لشکر]] بودند. پس از [[جنگ جمل]] که [[حضرت علی]]{{ع}} [[کوفه]] را مقرّ [[خلافت]] خویش قرار داد، [[مردم]] آن منطقه بیشتر با آن [[حضرت]] و دودمانش آشنا شدند. از این رو [[معاویه]] و [[آل مروان]] می‌کوشیدند تا [[تشیع]] و ریشه‌های [[گرایش]] به [[خاندان]] [[نبوّت]] را در آن [[سرزمین]] بخشکانند<ref>تاریخ الشیعه، مظفری، ص۶۷.</ref>. همواره میان [[شامیان]] و عراقیان، [[نزاع]] و [[کینه]] بوده است. پس از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در دوران [[امام حسن مجتبی]] این منطقه نیز -به دنبال [[قرارداد صلح]]- در [[اختیار]] [[امویان]] قرار گرفت و آنان بشدت، هواداران [[علی]]{{ع}} را [[سرکوب]] می‌کردند.


[[عراق]]، همواره منطقه‌ای آشفته و [[متزلزل]] بوده و بین قدرت‌ها [[دست]] به [[دست]] می‌گشته است. [[مردم]] آن نیز از یک [[رفتار]] متذبذب و متغیّر برخوردار بودند. در عین حال، در آن روزگار، [[قلب]] [[کشور اسلامی]] و مرکزی برای نیرو‌های [[انسانی]] و سربازان رزمی و [[ثروت]] و [[مال]] بود و پایگاهی برای [[لشکر]] محسوب می‌شد<ref>حیاة الإمام الحسین بن علی، ج۳، ص۱۱.</ref>. بخصوص [[کوفه]] در شهر‌های [[عراق]]، موقعیّت ویژه‌تری داشت و همواره در کشمکش‌های [[سیاسی]] و مبارزاتی، از پایگاه‌های مهمّ بود. حتّی در جریان‌های [[سیاسی]] پس از [[عاشورا]] نیز، مثل [[خروج مختار]] و بروز شورش‌های مختلف بر ضدّ [[امویان]] نقش عمده داشت. شاید به خاطر این [[دلایل]] بود که [[امام حسین]]{{ع}} پس از اقامت چندماهه در [[مکه]]، [[تصمیم]] گرفت به [[سرزمین]] [[عراق]] رود و ندای [[کوفیان]] را لبیک گوید، بخصوص که [[شیعیان]] او و پدرش [[علی]]{{ع}} در [[کوفه]] فراوان بودند و نامه‌های [[دعوت]] بسیاری برای [[امام]] نوشتند. در روایاتی [[پیشگویی]] [[شهادت]] آن [[حضرت]] در [[سرزمین]] [[عراق]] نیز آمده است، از جمله: [[رسول خدا]]{{صل}} به [[حسین بن علی]]{{ع}} فرموده بود: {{متن حدیث|إِنَّكَ سَتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ وَ هِيَ أَرْضٌ قَدِ الْتَقَى بِهَا النَّبِيُّونَ وَ أَوْصِيَاءُ النَّبِيِّينَ وَ هِيَ أَرْضٌ تُدْعَى عَمُورَا وَ إِنَّكَ تُسْتَشْهَدُ بِهَا وَ يُسْتَشْهَدُ مَعَكَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِكَ...}}<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۸۰.</ref>. بزودی به سوی [[عراق]] سوق داده خواهی شد، آنجا سرزمینی است که [[پیامبران]] و [[اوصیاء]] [[پیامبران]] در آن با هم برخورد کرده‌اند، و آن سرزمینی است که “عمورا” هم خوانده می‌شود، تو در آن [[سرزمین]] [[شهید]] خواهی شد و همراه تو نیز، گروهی از یارانت به [[شهادت]] خواهند رسید.
وقتی سرزمین [[عراق]]، پیش از [[خلافت امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[فتح]] شد، با [[آل علی]] {{ع}} آشنا گشت. کسانی همچون [[ابن مسعود]] و [[عمار یاسر]]، پیشتر در آنجا فرماندار یا [[امیر]] [[لشکر]] بودند. پس از [[جنگ جمل]] که [[حضرت علی]] {{ع}} [[کوفه]] را مقرّ [[خلافت]] خویش قرار داد، [[مردم]] آن منطقه بیشتر با آن حضرت و دودمانش آشنا شدند. از این رو [[معاویه]] و [[آل مروان]] می‌کوشیدند تا [[تشیع]] و ریشه‌های [[گرایش]] به [[خاندان]] [[نبوّت]] را در آن سرزمین بخشکانند<ref>تاریخ الشیعه، مظفری، ص۶۷.</ref>. همواره میان [[شامیان]] و عراقیان، [[نزاع]] و [[کینه]] بوده است. پس از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در دوران [[امام حسن مجتبی]] این منطقه نیز ـ به دنبال قرارداد صلح ـ در [[اختیار]] [[امویان]] قرار گرفت و آنان بشدت، هواداران [[علی]] {{ع}} را سرکوب می‌کردند.


[[حضرت علی]]{{ع}} نیز در برخی سخنان خویش، از [[اهل عراق]]، بعنوان افرادی که در [[حمایت]] [[حق]]، کوتاهی می‌کنند، سخنان [[نکوهش]] کننده‌ای دارد<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه ۷۱.</ref>. اکنون [[عراق]]، از کشور‌های [[اسلامی]] در خاورمیانه است و [[مرقد]] شش [[امام]] [[شیعه]] در چهار [[شهر]] [[عراق]] قرار دارد: [[کربلا]] ([[مدفن]] [[امام حسین]])، [[نجف]] ([[مزار]] [[امیرالمؤمنین]])، [[کاظمین]] ([[حرم]] [[امام کاظم]] و [[امام جواد]])، [[سامراء]] ([[حرم]] [[امام هادی]] و [[امام عسکری]]). حوزۀ علمیۀ دیرپای [[نجف اشرف]] نیز در این [[کشور]] است<ref>درباره تاریخ معاصر عراق ر.ک: «لمحات اجتماعیه من تاریخ العراق الحدیث»، علی الوردی (۶ جلد).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۳۵.</ref>.
[[عراق]]، همواره منطقه‌ای آشفته و متزلزل بوده و بین قدرت‌ها [[دست]] به [[دست]] می‌گشته است. [[مردم]] آن نیز از یک [[رفتار]] متذبذب و متغیّر برخوردار بودند. در عین حال، در آن روزگار، [[قلب]] [[کشور اسلامی]] و مرکزی برای نیرو‌های [[انسانی]] و سربازان رزمی و [[ثروت]] و [[مال]] بود و پایگاهی برای [[لشکر]] محسوب می‌شد<ref>حیاة الإمام الحسین بن علی، ج۳، ص۱۱.</ref>. بخصوص [[کوفه]] در شهر‌های [[عراق]]، موقعیّت ویژه‌تری داشت و همواره در کشمکش‌های [[سیاسی]] و مبارزاتی، از پایگاه‌های مهمّ بود. حتّی در جریان‌های [[سیاسی]] پس از [[عاشورا]] نیز، مثل [[خروج مختار]] و بروز شورش‌های مختلف بر ضدّ [[امویان]] نقش عمده داشت. شاید به خاطر این [[دلایل]] بود که [[امام حسین]] {{ع}} پس از اقامت چندماهه در [[مکه]]، تصمیم گرفت به سرزمین [[عراق]] رود و ندای [[کوفیان]] را لبیک گوید، بخصوص که [[شیعیان]] او و پدرش [[علی]] {{ع}} در [[کوفه]] فراوان بودند و نامه‌های [[دعوت]] بسیاری برای [[امام]] نوشتند. در روایاتی [[پیشگویی]] [[شهادت]] آن حضرت در سرزمین [[عراق]] نیز آمده است، از جمله: [[رسول خدا]] {{صل}} به [[حسین بن علی]] {{ع}} فرموده بود: بزودی به سوی [[عراق]] سوق داده خواهی شد، آنجا سرزمینی است که [[پیامبران]] و [[اوصیاء]] [[پیامبران]] در آن با هم برخورد کرده‌اند، و آن سرزمینی است که “عمورا” هم خوانده می‌شود، تو در آن سرزمین [[شهید]] خواهی شد و همراه تو نیز، گروهی از یارانت به [[شهادت]] خواهند رسید<ref>{{متن حدیث|إِنَّكَ سَتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ وَ هِيَ أَرْضٌ قَدِ الْتَقَى بِهَا النَّبِيُّونَ وَ أَوْصِيَاءُ النَّبِيِّينَ وَ هِيَ أَرْضٌ تُدْعَى عَمُورَا وَ إِنَّكَ تُسْتَشْهَدُ بِهَا وَ يُسْتَشْهَدُ مَعَكَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِكَ...}}، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۸۰.</ref>.
 
[[حضرت علی]] {{ع}} نیز در برخی سخنان خویش، از [[اهل عراق]]، بعنوان افرادی که در حمایت [[حق]]، کوتاهی می‌کنند، سخنان نکوهش کننده‌ای دارد<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه ۷۱.</ref>. اکنون [[عراق]]، از کشور‌های [[اسلامی]] در خاورمیانه است و مرقد شش [[امام]] [[شیعه]] در چهار [[شهر]] [[عراق]] قرار دارد: [[کربلا]] (مدفن [[امام حسین]])، [[نجف]] (مزار [[امیرالمؤمنین]])، [[کاظمین]] ([[حرم]] [[امام کاظم]] و [[امام جواد]])، [[سامراء]] ([[حرم]] [[امام هادی]] و [[امام عسکری]]). حوزۀ علمیۀ دیرپای [[نجف اشرف]] نیز در این [[کشور]] است<ref>درباره تاریخ معاصر عراق ر.ک: «لمحات اجتماعیه من تاریخ العراق الحدیث»، علی الوردی (۶ جلد).</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۳۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۳: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:عراق در معارف و سیره حسینی]]
[[رده:مکان‌ها]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
۷۳٬۳۵۲

ویرایش