چگونه می‌توان به امام مهدی سلام داد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{عربی| {{متن قرآن' به '{{متن قرآن')
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}')
خط ۲۱: خط ۲۱:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«سلام دادن به حضرت در هرهفته و هرروز، و هرمکان و زمان که ممکن باشد، به‌ویژه در ایام و اوقات و مکان‌هایی که خصوصیت ویژه‌ای با آن حضرت دارند، مثل روز و شب جمعه، شب‌های قدر، نیمه شعبان و مکان‌هایی هم‌چون [[مسجد سهله]]، [[مسجد کوفه]] و [[مسجد جمکران]]، از وظایف مؤمنان منتظر است.  
::::::«سلام دادن به حضرت در هرهفته و هرروز، و هرمکان و زمان که ممکن باشد، به‌ویژه در ایام و اوقات و مکان‌هایی که خصوصیت ویژه‌ای با آن حضرت دارند، مثل روز و شب جمعه، شب‌های قدر، نیمه شعبان و مکان‌هایی هم‌چون [[مسجد سهله]]، [[مسجد کوفه]] و [[مسجد جمکران]]، از وظایف مؤمنان منتظر است.  
::::::مردی از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال کرد که چگونه بر [[قائم]] {{ع}} سلام کنیم‌؟ فرمود: بگویید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ"}}. نیز در روایت است: وقتی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} ظهور می‌کند، این آیه را تلاوت می‌کند: {{متن قرآن|بَقِيَّةُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ}} }}<ref>سوره هود، ۸۶.</ref>، آن‌گاه می‌فرماید: {{عربی|"أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ"}}. پس سلام نمی‌کند بر او سلام‌کننده‌ای، مگر آن‌که می‌گوید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ"}}<ref>نجم الثّاقب، باب دوم.</ref>. سزاوار است که مؤمن، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را هر روز زیارت کند و از آن غفلت نورزد و شایسته است زیارت و سلام به او، به وسیله زیارات و سلام‌های وارده از جانب [[اهل بیت]] {{عم}} باشد که در کتب روایی آمده است. مانند [[زیارت آل یاسین]] که هروقت می‌توان آن را خواند و مطلع آن این است: {{عربی|"سَلَامٌ عَلَى آلِ يس السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ..."}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱؛ مفاتیح الجنان، باب سوم، فصل دهم.</ref> یا زیارت مخصوصه آن حضرت در روز جمعه که مطلع آن چنین است: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵؛ مفاتیح الجنان، قبل از دعای صباح و کمیل.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: هرکس از شما [[قائم]] {{ع}} را درک کرد، هنگامی که او را دید باید بگوید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱؛ غیبة طوسی، ص ۲۸۲.</ref> سلام بر شما ای خاندان رحمت و نبوت، سلام بر شما ای سرچشمه دانش و کانون رسالت. از این [[روایات]] استفاده می‌شود که به مردم اجازه داده نشده است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را به هنگام زیارت و سلام، به نام مبارک یا کنیه‌اش ندا دهند و بگویند {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَهْدِيّ"}} و این نشانگر تعظیم و تجلیل بر مقام والای اوست<ref>امام مهدی {{ع}} از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینی، ص ۶۵۳.</ref>؛ همان‌گونه که خداوند در [[قرآن کریم]]، مسلمانان را نهی فرمود که [[پیامبر]] {{صل}} را به نام صدا بزنند: {{متن قرآن|لا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا}} }}<ref>سوره نور، ۶۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۰۶.</ref>.
::::::مردی از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال کرد که چگونه بر [[قائم]] {{ع}} سلام کنیم‌؟ فرمود: بگویید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ"}}. نیز در روایت است: وقتی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} ظهور می‌کند، این آیه را تلاوت می‌کند: {{متن قرآن|بَقِيَّةُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ}}<ref>سوره هود، ۸۶.</ref>، آن‌گاه می‌فرماید: {{عربی|"أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ"}}. پس سلام نمی‌کند بر او سلام‌کننده‌ای، مگر آن‌که می‌گوید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ"}}<ref>نجم الثّاقب، باب دوم.</ref>. سزاوار است که مؤمن، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را هر روز زیارت کند و از آن غفلت نورزد و شایسته است زیارت و سلام به او، به وسیله زیارات و سلام‌های وارده از جانب [[اهل بیت]] {{عم}} باشد که در کتب روایی آمده است. مانند [[زیارت آل یاسین]] که هروقت می‌توان آن را خواند و مطلع آن این است: {{عربی|"سَلَامٌ عَلَى آلِ يس السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ..."}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱؛ مفاتیح الجنان، باب سوم، فصل دهم.</ref> یا زیارت مخصوصه آن حضرت در روز جمعه که مطلع آن چنین است: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵؛ مفاتیح الجنان، قبل از دعای صباح و کمیل.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: هرکس از شما [[قائم]] {{ع}} را درک کرد، هنگامی که او را دید باید بگوید: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱؛ غیبة طوسی، ص ۲۸۲.</ref> سلام بر شما ای خاندان رحمت و نبوت، سلام بر شما ای سرچشمه دانش و کانون رسالت. از این [[روایات]] استفاده می‌شود که به مردم اجازه داده نشده است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را به هنگام زیارت و سلام، به نام مبارک یا کنیه‌اش ندا دهند و بگویند {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَهْدِيّ"}} و این نشانگر تعظیم و تجلیل بر مقام والای اوست<ref>امام مهدی {{ع}} از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینی، ص ۶۵۳.</ref>؛ همان‌گونه که خداوند در [[قرآن کریم]]، مسلمانان را نهی فرمود که [[پیامبر]] {{صل}} را به نام صدا بزنند: {{متن قرآن|لا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا}}<ref>سوره نور، ۶۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۰۶.</ref>.
==پرسش‌های وابسته==
==پرسش‌های وابسته==



نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۰۶

الگو:پرسش غیرنهایی

چگونه می‌توان به امام مهدی سلام داد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل اصلیآثار انتظار
مدخل وابسته؟

چگونه می‌توان به امام مهدی سلام داد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

مجتبی تونه‌ای
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
«سلام دادن به حضرت در هرهفته و هرروز، و هرمکان و زمان که ممکن باشد، به‌ویژه در ایام و اوقات و مکان‌هایی که خصوصیت ویژه‌ای با آن حضرت دارند، مثل روز و شب جمعه، شب‌های قدر، نیمه شعبان و مکان‌هایی هم‌چون مسجد سهله، مسجد کوفه و مسجد جمکران، از وظایف مؤمنان منتظر است.
مردی از امام صادق (ع) سؤال کرد که چگونه بر قائم (ع) سلام کنیم‌؟ فرمود: بگویید: "السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ". نیز در روایت است: وقتی حضرت مهدی (ع) ظهور می‌کند، این آیه را تلاوت می‌کند: ﴿بَقِيَّةُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ[۱]، آن‌گاه می‌فرماید: "أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ". پس سلام نمی‌کند بر او سلام‌کننده‌ای، مگر آن‌که می‌گوید: "السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ"[۲]. سزاوار است که مؤمن، حضرت مهدی (ع) را هر روز زیارت کند و از آن غفلت نورزد و شایسته است زیارت و سلام به او، به وسیله زیارات و سلام‌های وارده از جانب اهل بیت (ع) باشد که در کتب روایی آمده است. مانند زیارت آل یاسین که هروقت می‌توان آن را خواند و مطلع آن این است: "سَلَامٌ عَلَى آلِ يس السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ..."[۳] یا زیارت مخصوصه آن حضرت در روز جمعه که مطلع آن چنین است: "السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ"[۴]. امام باقر (ع) فرمود: هرکس از شما قائم (ع) را درک کرد، هنگامی که او را دید باید بگوید: "السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الْعِلْمِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ"[۵] سلام بر شما ای خاندان رحمت و نبوت، سلام بر شما ای سرچشمه دانش و کانون رسالت. از این روایات استفاده می‌شود که به مردم اجازه داده نشده است که حضرت مهدی (ع) را به هنگام زیارت و سلام، به نام مبارک یا کنیه‌اش ندا دهند و بگویند "السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَهْدِيّ" و این نشانگر تعظیم و تجلیل بر مقام والای اوست[۶]؛ همان‌گونه که خداوند در قرآن کریم، مسلمانان را نهی فرمود که پیامبر (ص) را به نام صدا بزنند: ﴿لا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا[۷]»[۸].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره هود، ۸۶.
  2. نجم الثّاقب، باب دوم.
  3. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱؛ مفاتیح الجنان، باب سوم، فصل دهم.
  4. بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵؛ مفاتیح الجنان، قبل از دعای صباح و کمیل.
  5. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱؛ غیبة طوسی، ص ۲۸۲.
  6. امام مهدی (ع) از ولادت تا ظهور، سید محمد کاظم قزوینی، ص ۶۵۳.
  7. سوره نور، ۶۳.
  8. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۰۶.