ولایت خلیفه الهى: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{منابع}}  
{{ستون-شروع|7}}  
* [[تفاضل ولایت‌ها]]
* [[تفاضل ولایت‌ها]]
* [[عموم ولایت]]
* [[عموم ولایت]]
خط ۳۵: خط ۳۴:
* [[ولایت خاصه]]
* [[ولایت خاصه]]
* [[ولایت شعبیه]]
* [[ولایت شعبیه]]
* [[ولایت شیطان]]
* [[ولایت عامه]]
* [[ولایت عامه]]
* [[ولایت مطلقه]]
* [[ولایت مطلقه]]
* [[ولایت معنوی]]
* [[ولایت معنوی]]
{{پایان}}
* [[ولایت خلیفه الهى]]
{{پایان}}
* [[ولایت ملائکه]]
* [[ولایت مؤمنین]]
* [[ولایت ولىّ دَم]]
* [[ولایت ولىّ سفیه]]
* [[ولایت ولىّ نکاح]]
* [[ولایت شیطان]]
* [[ولایت طاغوت]]
* [[ولایت اهل کتاب]]
* [[ولایت ظالمان]]
* [[ولایت کافران]]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۰

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ولایت است. "ولایت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ولایت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.
  2. «و یاد کن هنگامی که با اذن من از گل، همگون پرنده می‌ساختی» سوره مائده، آیه ۱۱۰.
  3. «و به پیامبری به سوی بنی اسرائیل (می‌فرستد، تا بگوید) که من برای شما نشانه‌ای از پروردگارتان آورده‌ام؛ من برای شما از گل، (اندامواره‌ای) به گونه پرنده می‌سازم و در آن می‌دمم، به اذن خداوند پرنده‌ای خواهد شد و به اذن خداوند نابینای مادرزاد و پیس را شفا خواهم داد و به اذن خداوند مردگان را زنده خواهم کرد و شما را از آنچه می‌خورید یا در خانه می‌انبارید آگاه خواهم ساخت، این نشانه‌ای برای شماست اگر مؤمن باشید» سوره آل عمران، آیه ۴۹.
  4. «و ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر برای آنکه به اذن خداوند از او فرمانبرداری کنند» سوره نساء، آیه ۶۴.
  5. المیزان، ج۶، ص۱۱.
  6. ﴿وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ «و آنان بر چیزی از دانش وی جز آنچه او بخواهد چیرگی ندارند؛ اریکه او گستره آسمان‌ها و زمین است» سوره بقره، آیه ۲۵۵.