جز
جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'
(←منابع) |
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[امامان معصوم]]، [[پیروان]] خود را در عصر [[غیبت امام زمان]]{{ع}} به فقهای [[عادل]] [[شیعه]] ارجاع دادهاند و فرمودهاند در "[[حوادث واقعه]]" و رخدادها به [[راویان احادیث]] و آشنایان به [[کلام]] و نظر أئمه [[رجوع]] کنند. از این رو به [[فقیه جامع الشرایط]] "مَرجع" گفته میشود. [[مردم]] با مراجعه به [[مرجع تقلید]]، [[احکام دینی]] خود را میشناسند و به آن عمل میکنند. | *[[امامان معصوم]]، [[پیروان]] خود را در عصر [[غیبت امام زمان]]{{ع}} به فقهای [[عادل]] [[شیعه]] ارجاع دادهاند و فرمودهاند در "[[حوادث واقعه]]" و رخدادها به [[راویان احادیث]] و آشنایان به [[کلام]] و نظر أئمه [[رجوع]] کنند. از این رو به [[فقیه جامع الشرایط]] "مَرجع" گفته میشود. [[مردم]] با مراجعه به [[مرجع تقلید]]، [[احکام دینی]] خود را میشناسند و به آن عمل میکنند. | ||
*مرجعیت، همان [[مقام علمی]] و [[دینی]] است که [[عالمان دین]] دارند و [[دلیل]] آن، [[روایات]] أئمه است. نظر [[فقهی]] و [[دینی]] [[مرجع تقلید]]، برای [[مردم]] [[دیندار]]، [[حجت شرعی]] است و عمل به آن را [[وظیفه]] خود میدانند. از این رو نهاد مرجعیت در طول [[تاریخ شیعه]] به خصوص در صد سال اخیر، | *مرجعیت، همان [[مقام علمی]] و [[دینی]] است که [[عالمان دین]] دارند و [[دلیل]] آن، [[روایات]] أئمه است. نظر [[فقهی]] و [[دینی]] [[مرجع تقلید]]، برای [[مردم]] [[دیندار]]، [[حجت شرعی]] است و عمل به آن را [[وظیفه]] خود میدانند. از این رو نهاد مرجعیت در طول [[تاریخ شیعه]] به خصوص در صد سال اخیر، موقعیت و حساسیت مهمی یافته و به عنوان پشتوانه [[همبستگی]] [[دینی]] [[مردم]] به شمار میرود و سدی محکم در برابر نقشههای [[دشمنان]] با تحریفهای [[دینی]] با گسترش [[مفاسد اجتماعی]] است. | ||
*[[مرجع تقلید]]، در نظر مقلدان از [[قداست]] و [[محبوبیت]] خاصی برخوردار است و نظر او را نظر [[امام]] [[معصوم]] میدانند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۰۶.</ref>. | *[[مرجع تقلید]]، در نظر مقلدان از [[قداست]] و [[محبوبیت]] خاصی برخوردار است و نظر او را نظر [[امام]] [[معصوم]] میدانند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۰۶.</ref>. | ||