بحث:ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۶
، ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'انصار حضرت مهدی' به 'انصار حضرت مهدی'
جز (جایگزینی متن - 'انصار حضرت مهدی' به 'انصار حضرت مهدی') |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==نویسنده: آقای سالاری== | ==نویسنده: آقای سالاری== | ||
==پاسخ تفصیلی== | ==پاسخ تفصیلی== | ||
==[[یاران خاص]] [[امام عصر]]{{ع}}== | ==[[یاران خاص]] [[امام عصر]]{{ع}}== | ||
| خط ۲۶: | خط ۷: | ||
*مهمترین ویژگی‌ها و صفات [[خواص]] و [[یاران امام زمان]]{{ع}} که موجب میشود [[افتخار]] سرداری و [[سربازی]] [[حضرت]] نصیب ایشان شود، در قالب چند دسته بیان میشود: | *مهمترین ویژگی‌ها و صفات [[خواص]] و [[یاران امام زمان]]{{ع}} که موجب میشود [[افتخار]] سرداری و [[سربازی]] [[حضرت]] نصیب ایشان شود، در قالب چند دسته بیان میشود: | ||
===[[صفات]] [[یاران امام]] عصر{{ع}} از دیدگاه [[قرآنی]]=== | ===[[صفات]] [[یاران امام]] عصر{{ع}} از دیدگاه [[قرآنی]]=== | ||
# [[نصرت]] [[دین خدا]] و [[ترویج]] [[احکام الهی]]: سنت‌های الهیِ فراوانی در [[جهان]] جاری است که [[قرآن کریم]] به برخی از آنها اشاره کرده است. یکی از [[سنت‌های الهی]]، [[سنت]] [[نصرت]] در مقابل [[نصرت]] است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد» سوره محمد، آیه ۷.</ref>. یکی از ویژگی‌های [[انصار حضرت | # [[نصرت]] [[دین خدا]] و [[ترویج]] [[احکام الهی]]: سنت‌های الهیِ فراوانی در [[جهان]] جاری است که [[قرآن کریم]] به برخی از آنها اشاره کرده است. یکی از [[سنت‌های الهی]]، [[سنت]] [[نصرت]] در مقابل [[نصرت]] است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد» سوره محمد، آیه ۷.</ref>. یکی از ویژگی‌های [[انصار حضرت مهدی]]{{ع}}، دغدغۀ [[ترویج دین]] [[حق]] و رساندن آن به [[مردم]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} فرمودند: «[[مردم]] [[زمان غیبت]] او، که [[معتقد به امامت]] او بوده و [[منتظر]] ظهورش هستند، از [[مردم]] هر زمانی برترند... آنان به [[حق]]، [[مخلصان]] و به [[درستی]]، [[شیعیان]] ما و [[دعوت]] کنندگان به [[دین خدا]] در [[پنهان]] و آشکارند»<ref>{{متن حدیث|إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِ زَمَانٍ... أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْراً}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref>.<ref>ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۷۳ - ۹۲.</ref> زمانی که اینها، به [[امام]] [[قائم]]{{ع}} می‌پیوندند تا در راه او [[فداکاری]] کنند، طبق [[سنت الهی]]، [[خداوند]] نیز [[یار]] و [[یاور]] آنهاست و با نیروهای غیبی‌اش آنها را کمک می‌کند<ref>ر.ک. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۴۲ - ۱۴۶.</ref>. | ||
#آنها [[امت معدوده]] و همچون پاره‌های ابرهای متراکم هستند: [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref> فرمودند: «منظور [[یاران قائم]]{{ع}} هستند که ۳۱۳ نفرند، به [[خدا]] [[سوگند]]! منظور از [[امت معدوده]] آنها هستند. به [[خدا]] [[سوگند]]! در یک [[ساعت]] همگی جمع می‌شوند همچون پاره‌های [[ابر]] پاییزی که بر اثر باد جمع و متراکم می‌گردد»<ref>{{متن حدیث|یَعْنِی أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَمِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ یَجْتَمِعُونَ وَ اللَّهِ فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ کَقَزَعِ الْخَرِیفِ}}؛ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۲.</ref>.<ref>ر.ک. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶.</ref> | #آنها [[امت معدوده]] و همچون پاره‌های ابرهای متراکم هستند: [[امام باقر]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>«هرجا که باشید خداوند همگی شما را باز خواهد آورد» سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref> فرمودند: «منظور [[یاران قائم]]{{ع}} هستند که ۳۱۳ نفرند، به [[خدا]] [[سوگند]]! منظور از [[امت معدوده]] آنها هستند. به [[خدا]] [[سوگند]]! در یک [[ساعت]] همگی جمع می‌شوند همچون پاره‌های [[ابر]] پاییزی که بر اثر باد جمع و متراکم می‌گردد»<ref>{{متن حدیث|یَعْنِی أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَمِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ یَجْتَمِعُونَ وَ اللَّهِ فِی سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ کَقَزَعِ الْخَرِیفِ}}؛ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۲.</ref>.<ref>ر.ک. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۶.</ref> | ||
#آنها رکن‌ها و پایه‌های خلل‌ناپذیر و [[پشتیبان]] محکمند: [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ}}<ref>«گفت: کاش برای رویارویی با شما توانی داشتم یا به گوشه‌ای استوار پناه می‌جستم» سوره هود، آیه ۸۰.</ref> فرمودند: «منظور از [[قوة]]، همان [[قائم]]{{ع}} است و منظور از [[رکن شدید]] ([[پشتیبان]] محکم) ۳۱۳ نفر از یارانش هستند»<ref>{{متن حدیث|قوة: القائم{{ع}}، و الرکن الشدید: الثلاثمائة و ثلاثة عشر أصحابه}}؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۲۷.</ref>. با دقت در [[آیه]] می‌‌توان به چند ویژگی مهم از [[یاران امام]] عصر{{ع}} از جمله مصمم بودن، [[قدرت روحی]] و جسمی و [[نیرومندی]] و پایبند بودن به [[پیمان]] [[دست]] یافت<ref>ر.ک. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۴۲ - ۱۴۶.</ref>. | #آنها رکن‌ها و پایه‌های خلل‌ناپذیر و [[پشتیبان]] محکمند: [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ: {{متن قرآن|لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ}}<ref>«گفت: کاش برای رویارویی با شما توانی داشتم یا به گوشه‌ای استوار پناه می‌جستم» سوره هود، آیه ۸۰.</ref> فرمودند: «منظور از [[قوة]]، همان [[قائم]]{{ع}} است و منظور از [[رکن شدید]] ([[پشتیبان]] محکم) ۳۱۳ نفر از یارانش هستند»<ref>{{متن حدیث|قوة: القائم{{ع}}، و الرکن الشدید: الثلاثمائة و ثلاثة عشر أصحابه}}؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۲۷.</ref>. با دقت در [[آیه]] می‌‌توان به چند ویژگی مهم از [[یاران امام]] عصر{{ع}} از جمله مصمم بودن، [[قدرت روحی]] و جسمی و [[نیرومندی]] و پایبند بودن به [[پیمان]] [[دست]] یافت<ref>ر.ک. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۴۲ - ۱۴۶.</ref>. | ||
| خط ۴۱: | خط ۲۲: | ||
# [[صبر]] و [[استقامت]]: [[پیروزی امام]] زمان{{ع}} و تشکیل [[حکومت عدل جهانی]]، [[نیازمند]] [[صبر]] و [[استواری]] در امور بوده و عنصر [[صبر]] در انجام [[کارها]] نیز بی تردید، از صفات حتمی‌کارگزاران [[حضرت]] است؛ البته این [[صبر]] در [[عصر غیبت]] کسب شده است؛ [[امام حسین]]{{ع}} فرمودند: «از ما ([[خانواده]]) [[دوازده نفر]] [[مهدی]] هستند، که اولیِ ایشان [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و آخرین آنها نهمی‌از [[فرزندان]] من است؛ اوست [[قیام]] کننده به [[حق]] که [[خداوند]] به [[وسیله]] او [[زمین]] را پس از مرگش زنده گرداند و [[دین حق]] را به دست او بر تمامی‌ادیان [[پیروز]] کند، اگرچه [[مشرکان]] نخواهند. برای او غیبتی است که جمعی در آن مرتدّ شوند و جمعی دیگر، [[ثابت قدم]] در [[دین]] بمانند و [[آزار]] شوند و به ایشان گفته شود: کجاست این [[وعده]] اگر راست گو هستید؟! هر آینه، بردباران در [[غیبت]] او بر [[آزار]] و [[تکذیب]] ([[مردم]])، همانند جهادکنندگانِ با شمشیرند در رکاب [[رسول خدا]](صلی [[الله]] علیه و آله)»<ref>{{متن حدیث|مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً أَوَّلُهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ{{ع}} وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ یُحْیِی اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ یُظْهِرُ بِهِ دِینَ الْحَقِ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فِیهَا قَوْمٌ وَ یَثْبُتُ عَلَی الدِّینِ فِیهَا آخَرُونَ فَیُؤْذَوْنَ وَ یُقَالُ لَهُمْ مَتی هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ أَمَا إِنَّ الصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ عَلَی الْأَذَی وَ التَّکْذِیبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ}}؛ خزاز، علی بن محمد، کفایه الاثر، ص۲۳۲.</ref>.<ref>ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۷۳- ـ ۹۲.</ref> | # [[صبر]] و [[استقامت]]: [[پیروزی امام]] زمان{{ع}} و تشکیل [[حکومت عدل جهانی]]، [[نیازمند]] [[صبر]] و [[استواری]] در امور بوده و عنصر [[صبر]] در انجام [[کارها]] نیز بی تردید، از صفات حتمی‌کارگزاران [[حضرت]] است؛ البته این [[صبر]] در [[عصر غیبت]] کسب شده است؛ [[امام حسین]]{{ع}} فرمودند: «از ما ([[خانواده]]) [[دوازده نفر]] [[مهدی]] هستند، که اولیِ ایشان [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و آخرین آنها نهمی‌از [[فرزندان]] من است؛ اوست [[قیام]] کننده به [[حق]] که [[خداوند]] به [[وسیله]] او [[زمین]] را پس از مرگش زنده گرداند و [[دین حق]] را به دست او بر تمامی‌ادیان [[پیروز]] کند، اگرچه [[مشرکان]] نخواهند. برای او غیبتی است که جمعی در آن مرتدّ شوند و جمعی دیگر، [[ثابت قدم]] در [[دین]] بمانند و [[آزار]] شوند و به ایشان گفته شود: کجاست این [[وعده]] اگر راست گو هستید؟! هر آینه، بردباران در [[غیبت]] او بر [[آزار]] و [[تکذیب]] ([[مردم]])، همانند جهادکنندگانِ با شمشیرند در رکاب [[رسول خدا]](صلی [[الله]] علیه و آله)»<ref>{{متن حدیث|مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً أَوَّلُهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ{{ع}} وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ یُحْیِی اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ یُظْهِرُ بِهِ دِینَ الْحَقِ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فِیهَا قَوْمٌ وَ یَثْبُتُ عَلَی الدِّینِ فِیهَا آخَرُونَ فَیُؤْذَوْنَ وَ یُقَالُ لَهُمْ مَتی هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ أَمَا إِنَّ الصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ عَلَی الْأَذَی وَ التَّکْذِیبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ}}؛ خزاز، علی بن محمد، کفایه الاثر، ص۲۳۲.</ref>.<ref>ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۷۳- ـ ۹۲.</ref> | ||
# [[اخلاص]] و [[انگیزه]] [[الهی]]: یارانی که با [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند، برای رسیدن به [[منافع]] شخصی خود قدم در راه [[یاری]] [[حضرت]] ننهاده‌اند، بلکه تنها انگیزۀ ایشان [[خدا]] و [[تقرب]] به اوست و در این راه، از هیچ گونه حمایتی دریغ نمی‌ورزند. ایشان به [[گواه]] [[امام سجاد]]{{ع}} در زمانۀ [[غیبت]]، مشق [[اخلاص]] را تمرین کرده‌اند: «[[مردم]] [[زمان غیبت]] او که [[معتقد به امامت]] او بوده و [[منتظر]] ظهورش هستند، از [[مردم]] هر زمانی برترند... آنان به [[حق]]، [[مخلصان]] و به [[درستی]]، [[شیعیان]] ما می‌باشند»<ref>{{متن حدیث|إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِ زَمَانٍ... أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref>. | # [[اخلاص]] و [[انگیزه]] [[الهی]]: یارانی که با [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند، برای رسیدن به [[منافع]] شخصی خود قدم در راه [[یاری]] [[حضرت]] ننهاده‌اند، بلکه تنها انگیزۀ ایشان [[خدا]] و [[تقرب]] به اوست و در این راه، از هیچ گونه حمایتی دریغ نمی‌ورزند. ایشان به [[گواه]] [[امام سجاد]]{{ع}} در زمانۀ [[غیبت]]، مشق [[اخلاص]] را تمرین کرده‌اند: «[[مردم]] [[زمان غیبت]] او که [[معتقد به امامت]] او بوده و [[منتظر]] ظهورش هستند، از [[مردم]] هر زمانی برترند... آنان به [[حق]]، [[مخلصان]] و به [[درستی]]، [[شیعیان]] ما می‌باشند»<ref>{{متن حدیث|إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِ زَمَانٍ... أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref>. | ||
# [[اصلاح]] گری در [[جامعه]]: کسانی که آرزوی [[همراهی]] با [[مصلح کل]] و جهانی دارند، باید خود نیز از روحیۀ اصلاح‌گری در [[جامعه]] برخوردار باشند. [[تجلی]] عینیِ این [[روحیه]] در [[جامعه]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. [[منتظر حقیقی]] و [[مشتاق]] [[ظهور]] که خواستار | # [[اصلاح]] گری در [[جامعه]]: کسانی که آرزوی [[همراهی]] با [[مصلح کل]] و جهانی دارند، باید خود نیز از روحیۀ اصلاح‌گری در [[جامعه]] برخوردار باشند. [[تجلی]] عینیِ این [[روحیه]] در [[جامعه]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. [[منتظر حقیقی]] و [[مشتاق]] [[ظهور]] که خواستار فراگیری [[توحید]] در [[جهان]] است، باید بداند که [[عزت]] یافتن کلمۀ [[توحید]]، به [[امر به معروف و نهی از منکر]] است. از همین روست که [[امام زمان]]{{ع}} در آغاز [[قیام جهانی]] خویش و در عهدنامه‌ای که با [[کارگزاران]] خویش می‌بندد، یکی از مفاد [[عهد]] [[نامه]] را [[التزام]] به [[امر به معروف و نهی از منکر]] قرار داده و می‌فرماید: {{متن حدیث|أُبَایِعُکُمْ عَلَی أَن... تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ}}<ref>یزدی حائری، علی، الزام الناصب، ج۲، ص۱۶۸.</ref>.<ref>ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۷۳- ـ ۹۲.</ref> | ||
====صفات جسمانی==== | ====صفات جسمانی==== | ||
# [[جوان بودن]]: با توجه به [[جایگاه]] مهم [[جوان]] و [[جوانی]]، [[آموزه‌های دینی]] همواره بر این نکته تأکید فراوانی کرده‌اند. در [[قیام جهانی]] [[منجی موعود]]، نه فقط خود [[حضرت]] در هیئت مردی [[جوان]] [[ظهور]] خواهند کرد بلکه بیشتر [[یاران خاص]] او در سن [[جوانی]] بوده و بزرگسالان میان آنان کم شمار خواهند بود. [[حضرت علی]]{{ع}} فرمود: «همانا [[یاران قائم]]{{ع}} همگی جوانند و پیر میانشان نیست؛ مگر به اندازه [[سرمه در چشم]] یا به [[قدر]] نمک در توشه راه و کمترین چیز در توشه راه، نمک است»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَصْحَابَ الْقَائِمِ شَبَابٌ لَا کُهُولَ فِیهِمْ إِلَّا کَالْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ أَوْ کَالْمِلْحِ فِی الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْح}}؛ الغیبه نعمانی، ص۳۱۵، ح۱۰.</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۰۷ - ۲۱۰.</ref> | # [[جوان بودن]]: با توجه به [[جایگاه]] مهم [[جوان]] و [[جوانی]]، [[آموزه‌های دینی]] همواره بر این نکته تأکید فراوانی کرده‌اند. در [[قیام جهانی]] [[منجی موعود]]، نه فقط خود [[حضرت]] در هیئت مردی [[جوان]] [[ظهور]] خواهند کرد بلکه بیشتر [[یاران خاص]] او در سن [[جوانی]] بوده و بزرگسالان میان آنان کم شمار خواهند بود. [[حضرت علی]]{{ع}} فرمود: «همانا [[یاران قائم]]{{ع}} همگی جوانند و پیر میانشان نیست؛ مگر به اندازه [[سرمه در چشم]] یا به [[قدر]] نمک در توشه راه و کمترین چیز در توشه راه، نمک است»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَصْحَابَ الْقَائِمِ شَبَابٌ لَا کُهُولَ فِیهِمْ إِلَّا کَالْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ أَوْ کَالْمِلْحِ فِی الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْح}}؛ الغیبه نعمانی، ص۳۱۵، ح۱۰.</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۰۷ - ۲۱۰.</ref> | ||