فضائل نیمه شعبان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش )
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش ))
خط ۲۹: خط ۲۹:
::::::از جمله [[فضایل]] این شب اینکه، از شب‌های مخصوص [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} است که صدهزار [[پیامبر]] {{عم}} آن حضرت را در این شب [[زیارت]] می‌کنند. از نمازهای مستحبی که در این شب وارد شده دو رکعت [[نماز]] است که در هر رکعت بعد از [[حمد]]، صد بار سوره [[توحید]] خوانده می‌شود. [[نقل]] شده که [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "شب [[نیمه شعبان]] در [[خواب]] دیدم [[جبرئیل]] بر من نازل شد و فرمود: ای [[محمد]]! در چنین شبی خوابیده‌ای؟ گفتم: این شب‌ چه شبی است؟ فرمود: شب [[نیمه شعبان]] است برخیز! مرا بلند کرد و به [[بقیع]] برد. و سپس فرمود: سرت را بلند کن، زیرا در این شب‌ها درهای [[رحمت خدا]] در [[آسمان]] به روی [[بندگان]] باز است همچنین در [[رضوان]]، در [[آمرزش]]، در [[فضل]]، در [[توبه]]، در [[نعمت]]، در وجود و [[سخاوت]]، در [[احسان]] باز است، [[خداوند]] به عدد پشم‌ها و موهای چرندگان در این شب گنه‌کاران را آزاد می‌کند، پایان عمرها در این شب تعیین می‌گردد، رزق‌های یک‌سال در این شب تقسیم می‌شود و حوادث یک‌سال در این شب معین می‌گردد. ای [[محمد]]! کسی که این شب را با [[تکبیر]] و [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[دعا]] و [[نماز]] و قرائت [[قرآن]] و [[اطاعت]] و [[خضوع]] و [[استغفار]] به سر برد، [[بهشت]] منزل و سرای اوست و [[خداوند]] [[گناهان]] گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد ... ای [[محمد]]! این شب را [[احیا]] بدار و به [[امت]] خود [[دستور]] بده آنها نیز این شب را [[احیا]] بدارند، و با این عمل به سوی [[خدا]] [[تقرب]] جویند، چراکه این شب شب شریفی است". از اعمال این شب، خواندن [[دعای کمیل]] در [[سجده]] است، [[روایت]] شده که کمیل گوید: دیدم [[امام علی|علی]]{{ع}} این [[دعا]] را در شب [[نیمه شعبان]] در [[سجده]] خواندند. در مورد [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} در این شب بخصوص در صورت‌ امکان در کنار قبرش، آمده: هرکس بشناسد [[امام حسین]]{{ع}} را و [[شهادت]] او و [[هدف]] شهادتش را که موجب [[نجات]] [[امت]] گردید و وسیله و راه‌گشایی برای رسیدن به [[فوز عظیم]] شد، (خلاصه اینکه عبادتش در این شب از روی توجه و علاقه و [[معرفت]] خاص باشد) آن‌گونه خویشتن را در برابر [[خدا]] خاضع نموده که [[شایستگی]] آن را دارا باشد و نیز از [[خدا]] خواسته‌های شرعی‌اش را تقاضا کند"<ref>اقتباس از کتاب المراقبات، نوشته مرحوم حاج میرزا جواد تبریزی، ص ۷۹ به بعد. (دعاها و نمازهای دیگری نیز ذکر شده به این کتاب مراجعه شود).</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۷-۱۹.</ref>.
::::::از جمله [[فضایل]] این شب اینکه، از شب‌های مخصوص [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} است که صدهزار [[پیامبر]] {{عم}} آن حضرت را در این شب [[زیارت]] می‌کنند. از نمازهای مستحبی که در این شب وارد شده دو رکعت [[نماز]] است که در هر رکعت بعد از [[حمد]]، صد بار سوره [[توحید]] خوانده می‌شود. [[نقل]] شده که [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "شب [[نیمه شعبان]] در [[خواب]] دیدم [[جبرئیل]] بر من نازل شد و فرمود: ای [[محمد]]! در چنین شبی خوابیده‌ای؟ گفتم: این شب‌ چه شبی است؟ فرمود: شب [[نیمه شعبان]] است برخیز! مرا بلند کرد و به [[بقیع]] برد. و سپس فرمود: سرت را بلند کن، زیرا در این شب‌ها درهای [[رحمت خدا]] در [[آسمان]] به روی [[بندگان]] باز است همچنین در [[رضوان]]، در [[آمرزش]]، در [[فضل]]، در [[توبه]]، در [[نعمت]]، در وجود و [[سخاوت]]، در [[احسان]] باز است، [[خداوند]] به عدد پشم‌ها و موهای چرندگان در این شب گنه‌کاران را آزاد می‌کند، پایان عمرها در این شب تعیین می‌گردد، رزق‌های یک‌سال در این شب تقسیم می‌شود و حوادث یک‌سال در این شب معین می‌گردد. ای [[محمد]]! کسی که این شب را با [[تکبیر]] و [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[دعا]] و [[نماز]] و قرائت [[قرآن]] و [[اطاعت]] و [[خضوع]] و [[استغفار]] به سر برد، [[بهشت]] منزل و سرای اوست و [[خداوند]] [[گناهان]] گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد ... ای [[محمد]]! این شب را [[احیا]] بدار و به [[امت]] خود [[دستور]] بده آنها نیز این شب را [[احیا]] بدارند، و با این عمل به سوی [[خدا]] [[تقرب]] جویند، چراکه این شب شب شریفی است". از اعمال این شب، خواندن [[دعای کمیل]] در [[سجده]] است، [[روایت]] شده که کمیل گوید: دیدم [[امام علی|علی]]{{ع}} این [[دعا]] را در شب [[نیمه شعبان]] در [[سجده]] خواندند. در مورد [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} در این شب بخصوص در صورت‌ امکان در کنار قبرش، آمده: هرکس بشناسد [[امام حسین]]{{ع}} را و [[شهادت]] او و [[هدف]] شهادتش را که موجب [[نجات]] [[امت]] گردید و وسیله و راه‌گشایی برای رسیدن به [[فوز عظیم]] شد، (خلاصه اینکه عبادتش در این شب از روی توجه و علاقه و [[معرفت]] خاص باشد) آن‌گونه خویشتن را در برابر [[خدا]] خاضع نموده که [[شایستگی]] آن را دارا باشد و نیز از [[خدا]] خواسته‌های شرعی‌اش را تقاضا کند"<ref>اقتباس از کتاب المراقبات، نوشته مرحوم حاج میرزا جواد تبریزی، ص ۷۹ به بعد. (دعاها و نمازهای دیگری نیز ذکر شده به این کتاب مراجعه شود).</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۷-۱۹.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = 2. آیت‌الله فاضل لنکرانی؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = 2. آیت‌الله فاضل لنکرانی؛
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش