همدردی با حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فرهنگنامه فاطمی ج۵، ج۵ ص' به 'فرهنگنامه فاطمی ج۵، ص'
جز (جایگزینی متن - 'فرهنگنامه فاطمی ج۵، ج۵ ص' به 'فرهنگنامه فاطمی ج۵، ص')
خط ۱۹: خط ۱۹:
ابوبصیر می‌گوید: وقتی [[امام]] این [[کلام]] را فرمودند، به طوری [[گریه]] به من دست داد که [[قادر]] بر [[سخن گفتن]] نبودم و چنان [[بغض]] گلویم را می‌فشرد که [[توانایی]] بر تکلم نداشتم؛ پس حضرت به پا خاسته و به نمازخانه تشریف بردند و به خواندن [[دعا]] پرداختند.
ابوبصیر می‌گوید: وقتی [[امام]] این [[کلام]] را فرمودند، به طوری [[گریه]] به من دست داد که [[قادر]] بر [[سخن گفتن]] نبودم و چنان [[بغض]] گلویم را می‌فشرد که [[توانایی]] بر تکلم نداشتم؛ پس حضرت به پا خاسته و به نمازخانه تشریف بردند و به خواندن [[دعا]] پرداختند.


پس از مجلس حضرت، با چنین حالی برخاسته و بیرون آمدم؛ پس نه [[غذا]] خوردم و نه خوابیدم و صبح [[روز]] بعد با حالی ترسان، [[روزه]] گرفته تا آنکه دوباره به محضر مبارکش مشرف شدم. پس وقتی آن جناب را ساکن و آرام دیدم، من نیز آرام گرفتم و از اینکه [[عقوبت]] و بلایی بر من نازل نشده، [[حق تعالی]] را [[حمد]] و [[ستایش]] نمودم<ref>ترجمه کامل الزیارات، أبوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه، ص۲۶۲ – ۲۶۴.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۵ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۵]]، ج۵ ص ۱۷۶۸.</ref>
پس از مجلس حضرت، با چنین حالی برخاسته و بیرون آمدم؛ پس نه [[غذا]] خوردم و نه خوابیدم و صبح [[روز]] بعد با حالی ترسان، [[روزه]] گرفته تا آنکه دوباره به محضر مبارکش مشرف شدم. پس وقتی آن جناب را ساکن و آرام دیدم، من نیز آرام گرفتم و از اینکه [[عقوبت]] و بلایی بر من نازل نشده، [[حق تعالی]] را [[حمد]] و [[ستایش]] نمودم<ref>ترجمه کامل الزیارات، أبوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه، ص۲۶۲ – ۲۶۴.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۵ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۵]]، ص ۱۷۶۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش